ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 931

บทที่ 931 เผด็จการ! ไร้พ่าย!

“เร็วขนาดนี้เชียวหรือ”

หานฮวงตะลึงงัน ทอดสายตามองไปด้านหน้า

ปลายทางของอุโมงค์ปฐมยุคปรากฏวงแสงแห่งหนึ่ง พอขยับเข้าใกล้ไปเรื่อยๆ สองพ่อลูกก็ลอยออกมาจากแสงสีแดง ด้านนอกคือฟ้าบุพกาลอันเวิ้งว้าง

แดนบรรพกาลอยู่ด้านหน้าแล้ว!

แดนบรรพกาลที่ถูกผ่าแยกเป็นสองส่วนลอยอยู่ท่ามกลางหมอกหนาทึบ โดดเดี่ยววังเวง

ในเวลานี้ รอบแดนบรรพกาลยังมีสิ่งมีชีวิตบางส่วนซุ่มสังเกตการณ์อยู่ ในบรรดานั้นรวมถึงสายสืบของมรรคาสวรรค์ด้วย

ผานซินก็ดักซุ่มอยู่ที่นี่ด้วย

“นั่นคือแดนบรรพกาลหรือ”

หานฮวงพึมพำ สองมือที่อยู่ภายในแขนเสื้อกำแน่นเป็นหมัด

หานเจวี๋ยเหยียบย่างผ่านความเวิ้งว้าง แสงเทพพร่างพราวส่องออกมาจากทั่วร่าง เจิดจ้าอยู่ท่ามกลางห้วงอวกาศอันมืดมิด

“วันนี้ข้าอริยะสวรรค์เกรียงไกรแห่งมรรคาสวรรค์มาท้ารบดวงจิตบรรพกาลโดยเฉพาะ เพื่อสะสางความแค้น ตัดบ่วงกรรม!”

เสียงของหานเจวี๋ยดังก้องขึ้นในห้วงอวกาศ สะท้อนไปทั่วแดนบรรพกาล

วินาทีนั้น สิ่งมีชีวิตที่ดักซุ่มอยู่ในละแวกแดนบรรพกาลต่างตื่นตกใจ

ผานซินพาเหล่าครึ่งอริยะแห่งเผ่าผานกู่เหาะออกมาจากอุกกาบาตใหญ่มหึมาดวงหนึ่ง มองไปที่หานเจวี๋ย

“เป็นอริยะสวรรค์จริงๆ!”

ผานซินมีสีหน้าตื่นเต้น ทว่าไม่ได้เข้าไปรบกวนหานเจวี๋ย

ศึกใหญ่ระหว่างหานเจวี๋ยและดวงจิตบรรพกาล ไม่มีที่ให้เขาเข้าไปก้าวก่ายแน่นอน

สิ่งมีชีวิตอื่นที่อยู่ห่างออกไปเริ่มส่งเสียงวิจารณ์

“เหตุใดถึงเป็นเขา”

“เขาคืออริยะสวรรค์เกรียงไกรหรือ รัศมีแกร่งกล้านัก!”

“ผู้ใดบอกว่าอริยะสวรรค์เกรียงไกรไม่กล้ามาเยือนแดนบรรพกาลกัน”

“ตัวจริงหรือตัวปลอม”

“มีละครสนุกๆ ให้ชมแล้ว!”

“คนผู้นั้นที่ติดตามอยู่ด้านหลังอริยะสวรรค์เกรียงไกรเป็นใครกัน จากกลิ่นอายแล้วอย่างน้อยๆ ก็คงเป็นอริยะมหามรรค!”

….

หานฮวงได้ยินวาจาของหานเจวี๋ยแล้วในใจพลันฮึกเหิมเร่าร้อน

นี่คือวิธีท้ารบในแบบที่เขาต้องการ!

เขารีบตามรอยเท้าหานเจวี๋ยไปทันที ติดตามบิดาเข้าสู่แดนบรรพกาล

หานเจวี๋ยเดินไม่กี่ก้าวก็มาถึงหน้าแดนบรรพกาลแล้ว ยังไม่ทันแตะโดนหมอกหนาทึบ ไอหมอกรอบแดนบรรพกาลก็สลายตัวไปในทันใด ฉากนี้ตระการตาอย่างยิ่ง

พื้นที่ทั้งหมดของแดนบรรพกาลปรากฏให้เห็นชัดเจน สายตาของหานเจวี๋ยทอดมองข้ามทิวเขาเก่าแก่กว้างไพศาลไป มองไปยังทะเลสาบผืนนั้นที่มีบุตรแห่งสวรรค์นับล้านล่องลอยอยู่

เขารับรู้ถึงพลังอันแกร่งกล้าอย่างยิ่งยวดประการหนึ่งที่ผสานตัวอยู่ใต้ทะเลสาบผืนนั้น แฝงความอัศจรรย์ของพลังแห่งการรังสรรค์ไว้ ดฮณ๊ฯดฯฌซ,

“ฮึ่ม!”

น้ำเสียงเย็นชาเสียงหนึ่งแว่วขึ้น มองเห็นเพียงว่ามีไอดำกลุ่มหนึ่งลอยม้วนเข้ามาจากส่วนลึกของแดนบรรพกาล รังสีสังหารอันน่าหวาดหวั่นแช่แข็งห้วงอวกาศฟ้าบุพกาล

เป้าหมายของไอดำคือหานเจวี๋ย ทำให้หานฮวงตกใจตั้งท่าเตรียมป้องกันทันที

ม่านตาหานเจวี๋ยหดตัววูบ ไอดำสลายไป เผยให้เห็นร่างของปรมาจารย์ฟ้าทลายที่สวมชุดนักพรตเต๋าสีเทา รูปลักษณ์คล้ายวิญญาณร้าย

ปรมาจารย์ฟ้าทลายหน้าเปลี่ยนสี เมื่อครู่เขาสัมผัสได้ถึงความน่าหวาดหวั่นทำให้ใจสั่นสะท้านอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

เป็นไปได้อย่างไร!

แสงสีแดงสายหนึ่งก่อตัวขึ้นด้านหลังหานเจวี๋ย ดูคล้ายตราลัญจกร ด้านในปรากฏอักขระมากมายนับไม่ถ้วน ลึกล้ำยากจะเข้าใจได้ น่าเกรงขามชวนพิศวง เจิดจ้าพร่าตา ทำให้คนตาลาย

ปฐมยุคประทับนภา!

หานฮวงมองปฐมยุคประทับนภาที่อยู่ด้านหน้าอย่างตื่นตะลึง เขารับรู้ถึงความหวาดกลัวได้เป็นครั้งแรก

ในอดีตตอนที่เผชิญหน้ากับกลับชาติกำเนิดมหาโชคของเจียงเจวี๋ยซื่อ เขาก็ไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน

ความรู้สึกหวาดกลัวนี้ยากจะบรรยายได้ ราวกับพบพานศัตรูตามธรรมชาติ

ปรมาจารย์ฟ้าทลายชะงักไป จ้องมองหานเจวี๋ย ถามด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว “อริยะสวรรค์เกรียงไกรคิดจะบุกรุกแดนบรรพกาลของพวกเราหรือ”

หานเจวี๋ยยิ้มน้อยๆ ปฐมยุคประทับนภาที่อยู่ด้านหลังพลันส่องแสงกะพริบเดี๋ยวมืดเดี๋ยวสว่าง ปรมาจารย์ฟ้าทลายหน้าเปลี่ยนสี เลือนหายไปในทันใด

เมื่อปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง เขาไปโผล่ด้านในของปฐมยุคประทับนภาแล้ว ร่างกายท่อนล่างของเขาจมอยู่ในอักขระสีแดงแปลกประหลาด ส่วนร่างกายท่อนบนดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง ราวกับวิญญาณร้ายที่ติดอยู่ท่ามกลางเพลิงนรกโลกันต์ คิดจะทุ่มกำลังปีนป่ายขึ้นมา

“อริยะสวรรค์เกรียงไกร! เจ้าคิดจะทำอะไร!”

ปรมาจารย์ฟ้าทลายตะคอกถามด้วยความโกรธ ไม่เคยเผชิญกับพลังวิเศษเช่นนี้มาก่อน เขายังไม่ทันได้ใช้พลังก็ถูกพันธนาการไว้แล้ว

สิ่งที่ทำให้เขาหวาดกลัวที่สุดคือพลังเวทของเขากำลังสลายไป มรรคผลของเขากำลังพังทลาย

“หนวกหู!”

หานเจวี๋ยไม่หันไปมองเลย พอสิ้นเสียงเขา กายเนื้อของปรมาจารย์ฟ้าทลายสลายมอดไหม้ เหลืออยู่เพียงเสี้ยววิญญาณของเขาที่หายใจรวยรินใกล้สิ้นชีพ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ