รักแสนร้าย นิยาย บท 10

บทที่10 ไอขยะ

คนที่อยู่ในรถคือมู่โล่หมิง

เขาลดกระจกลง แล้วพูดด้วยความเย็นชาว่า “ขึ้นรถ”

กู้เหวยยีมองไปที่เขาพร้อมเยาะเย้ย “ประธานมู่รังเกียจที่ฉันสกปรกไม่ใช่หรอคะ? ไม่กลัวว่าจะไปติดที่รถหรูของคุณหรือ?”

สีหน้ามู่โล่หมิงเย็นชากว่าเดิม “ฉันบอกให้ขึ้นรถ อย่าให้ฉันต้องพูดครั้งที่3”

กู้เหวยยีเดินไปที่หน้ากระจกรถของเขาอย่างช้าๆ มองก้มลงไป มองไปที่ตาของมู่โล่หมิงอย่างนิ่งๆ

“ทำไม ประธานมู่มีอารมณ์ขึ้นมากะทันหันหรอ อยากจะจ้างผู้หญิงสำส่อนแบบฉันให้ได้สักคืน?” กู้เหวยยีพูดเยาะเย้ย “ตอนอยู่ที่ปากทางนายวุ่นวายไม่เลิกก็แล้วไป ตอนนี้ยังมาใช้วิธีที่สกปรกแบบนี้หาเรื่องฉันอีก มู่โล่หมิง สามปีไม่ได้เจอกัน นายนี่มันหน้าด้านขึ้นนะเนี่ย”

“กู้เหวยยี เธออยากตายใช่ไหม?” มู่โล่หมิงโกรธจนกัดฟัน

ผู้หญิงคนนี้นับวันยิ่งปากดีขึ้นเรื่องๆ เขาจะบ้าตาย

“ใช่ค่ะ ฉันอยากตาย มู่โล่หมิงแน่จริงนายก็ฆ่าฉันตอนนี้เลย” กู้เหวยยีกำมือสองข้างไว้แน่น “ยังไงชีวิตฉันก็ไม่มีค่า ฉันไม่กลัวอะไรเลย!”

มู่โล่หมิงจ้องไปที่เธออย่าเย็นชา “กู้เหวยยี เธอลืมคนที่บ้านไปแล้วใช่ไหม?”

กู้เหวยยีกัดริมฝีปากทันที

มู่โล่หมิงเห็นความกลัวผ่านสายตาเธอ นี่ทำให้เขารู้สึกโล่งใจขึ้นเยอะเลย ที่แท้แล้วเขาก็ยังคงกดผู้หญิงคนนี้ไว้ได้เหมือนเดิม

ทุกอย่างยังอยู่ใต้ความควบคุมของเขา

“เรื่องคืนนี้เป็นแค่การเตือน ถ้าต่อไปเธอยังทำตัวไม่เคารพฉันอีก ฉันจะทำให้ทุกที่ที่เธออยู่ไม่ได้เป็นสุข!”

กู้เหวยยีพูดไม่ออก เธอโดนความแม่นของมู่โล่หมิงจับจุดอ่อนไว้ได้อย่างโหดเหี้ยม

ตอนนี้เธอไม่มีอะไรเลย ไม่มีเงินไม่มีบ้านไม่มีแม้กระทั่งศักดิ์ศรี สิ่งเดียวที่มีคือเพื่อนรอบๆ ตัวแล้วครอบครัว

แต่มู่โล่หมิงคิดจะทำร้ายแม้แต่คนพวกนี้

“มู่โล่หมิง นายมันขยะชัดๆ”

มู่โล่หมิงทำตาหยีขึ้นมา สีหน้าดุอันตราย “กู้เหวยยี แน่จริงเธอลองพูดอีกรอบสิ?”

อยู่ต่อหน้าสายตาที่ขู่บังคับของเขา กู้เหวยยีปิดปากไว้แน่น ไม่มีความกล้าที่จะพูดรอบที่สอง

“ขึ้นรถ” มู่โล่หมิงหันกลับไป ทำสีหน้าเย็นชา แอบมีสีหน้าของผู้ชนะและได้ใจ