รักแสนร้าย นิยาย บท 12

บทที่12 ไปทำงานที่คลับเฮ้าส์

“ไสหัวออกไป！” มู่โล่หมิงรู้สึกรำคาญใจ ไม่อยากเห็นหน้ากู้เหวยยีขึ้นมาทันที “ไสหัวไปเดี๋ยวนี้！”

กู้เหวยยีภาวนาอยากให้เป็นแบบนี้นานแล้ว เธอเดินกลับไปเปลี่ยนเสื้อที่ห้องอาบน้ำโดยไม่ลังเลเลย แล้วก็เดินตรงออกไป

เดินไปถึงหน้าประตู แล้วเธอก็เดินกลับมาหยิบเงินกองนั้นบนโต๊ะขึ้นมา

“ประธานมู่ ยังไงคุณก็เงินไม่ขาดมืออยู่แล้ว งั้นพวกนี้ ฉันเอาไปแล้วนะ” เธอยิ้มพร้อมพูด

มู่โล่หมิงรำคาญเธอมาก เขาหยิบแก้วบนโต๊ะกาแฟขึ้นมา แล้วปาไปที่ข้างๆ เท้าของกู้เหวยยีอย่างแรง “ไสหัวไป！”

กู้เหวยยีกวาดสายตาไปที่เศษแก้วพวกนั้น แล้วรีบปิดประตูจากไป

ออกจากห้องมาแล้ว เธอหายใจออกยาวยาวไปหนึ่งที

โชคดีที่มู่โล่หมิงไม่ได้จะทำอะไรเธอจริงๆ

ออกจากโรงแรมมากู้เหวยยีเรียกรถแท็กซี่มาหนึ่งคัน แล้วเธอก็นับเงินที่มู่โล่หมิงให้มา ไม่น่าเชื่อว่าจะมี5พันกว่าหยวน มันมากพอที่จะใช้จ่ายได้1เดือนโดยไม่ต้องทำงานเลย

ร้านนวดเธอทำต่อไปไม่ได้แล้ว

มู่โล่หมิงต้องมาหาเรื่องอีกแน่ๆ เธอไม่อยากลากพี่หงมาเกี่ยวข้องด้วย

พี่หงเป็นคนที่ดีกู้เหวยยีไม่อยากทำให้เธอต้องมาลำบากกับตัวเอง

กลับไปถึงร้านนวดก็เป็นเวลาตี3กว่าแล้ว พี่หงยังไม่นอน ยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าประตู พอเห็นกว่ากู้เหวยยีกลับมา ก็รีบเดินเข้ามาหา “เป็นยังไงบ้าง ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

กู้เหวยยีส่ายหน้า “ฉันไม่เป็นไร ก็แค่........ พี่หง ฉันต้องไปแล้ว”

พี่หงนึกถึงเรื่องที่ตำรวจมาตรวจกะทันหัน เธอก็เข้าใจแล้ว ไม่ได้รั้งให้กู้เหวยยีอยู่ต่อ และก็ไม่ได้ถามเรื่องส่วนตัวของเธอ พูดแค่ว่า “ฉันมีเพื่อนอยู่ที่นั่น ทำงานในคลับเฮาส์ ถ้าเธอไม่กลัว ฉันจะช่วยติดต่อให้ว่าเอาเธอเข้าไปทำงานได้ไหม แต่แค่.....”

เธอหยุดไปสักครู่ ถึงจะพูดต่ออีกว่า “แต่คลับเฮาส์มันระเบียบเยอะ ระบบทำงานไม่ค่อยเป็นระเบียบ แค่เผลอนิดหน่อยก็อาจจะเสียเปรียบเอา”

กู้เหวยยียิ้มด้วยความลำบากใจ แต่จริงๆ แล้วเธอไม่มีทางเลือกเลย