รักแสนร้าย นิยาย บท 28

บทที่ 28 ใครปล่อยมือก่อน

คนขับรถที่อยู่ข้างหน้าตกใจมาก

ที่เขาเห็นอะไรจากกระจกเนี่ย?

ท่านประธานที่สีหน้าปกติก็ไม่แสดงออกกลับยิ้มออกมา!

ส่วนกู้เหวยยีหันไปมองวิวนอกหน้าต่างพอดี ก็เลยไม่ได้เห็น

มู่โล่หมิงอยู่ที่เมืองCไปสามวัน สองสามวันนี้ เวลาที่เขาออกไปคุยงาน ก็ให้กู้เหวยยีเอาบัตรเครดิตตัวสำรองของเขาให้ออกไปเที่ยวเอง

กู้เหวยยีระแวงมาก ไม่ใช้เงินของเขาแม้แต่หยวนเดียว

หลังจากรู้เรื่องนั้นมู่โล่หมิงก็ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาเหลือบมองไปที่คู่ค้าฝั่งตรงข้าม และตอบด้วยรอยยิ้ม “เนื่องจาก บริษัท ของคุณยังคงต้องพิจารณา งั้นเราหยุดไว้ก่อนดีกว่าครับ ผมยังมีธุระอีก ไว้เจอกันนะครับ”

ผู้ช่วยเดินตามหลังเขามา “ประธานมู่! สัญญากำลังจะสรุปแล้วยังไง ทำไมถึงออกมาล่ะครับ?”

มู่โล่หมิงปลดกระดุมเสื้อสูทออก “กลับไปที่โรงแรม”

เขาเห็นมาตั้งแต่แรกแล้วว่าอีกฝ่ายไม่พอใจกับการแบ่งผลประโยชน์ เขาก็เลยตั้งใจปล่อยพวกเขาไว้สักพัก อีกอย่าง เขากลับสงสัยมากกว่า ผู้หญิงหน้าเงินอย่างกู้เหวยยีทำไมถึงไม่ยอมที่จะรับบัตรของเขาไว้อย่างไร

เมื่อเขากลับไปถึงที่โรงแรมกู้เหวยยีกำลังต้มชาอยู่

“พรุ่งนี้ก็กลับไป”

กู้เหวยยีก็ไม่ได้คิดว่าเขากำลังคุยกับตัวเอง

รอต้มชาเสร็จ เธอก็กำลังจะกลับไปที่ห้องของตัวเอง ไม่คิดว่ามู่โล่หมิงจะดึงเธอไว้

“คนขับรถบอกว่าหลายวันนี้เธอไม่ได้ออกจากห้องเลย”

กู้เหวยยีปัดมือเขาออกเบาๆ “ฉันกลัวไม่สบาย อยู่นิ่งๆ ดีกว่า”

มู่โล่หมิงมองไปที่ผมที่นุ่มลื่นของเธอ “ทำไมคนพวกนั้นที่คอยเอาอาหารมาให้ก็.......”

กู้เหวยยีหันกลับไปพูดแทรก “ฉันปวดหัว กลับห้องก่อนนะ พรุ่งนี้เช้าฉันจะมาเก็บกระเป๋าให้คุณล่วงหน้า”

ไม่ได้รอให้เขาพูดจบกู้เหวยยีก็กลับห้องไปเหมือนหนีไป

บรรยากาศเมื่อกี้มันสนิทสนมมากเกินไป เธอต้องรับหนีไป

กู้เหวยยีนั่งอยู่ที่มุมหนึ่งของกำแพง หัวเธอก้มลงไปให้แขนที่กอดขาไว้

มู่โล่หมิง ผู้ชายที่เธอเคยรักมากๆ ตอนนี้ เธอไม่กล้าที่จะให้ใจตัวเองไปง่ายๆ อีกแล้ว

ถึงขั้นที่เธอเองก็ไม่สามารถแน่ใจได้ว่า เธอยังรักเขาอยู่ไหม

วันแรกที่กลับจากเมืองCกู้เหวยยีก็เจอมู่โล่หมิงในคฤหาสน์น้อยมากจนน่าแปลกใจ

อาจจะเป็นเพราะงานยุ่ง เธอจะทำอาหารเพื่อสุขภาพทุกมื้อเลย แต่เขาไม่กลับมากินก็ต้องเททิ้ง

จนถึงตอนที่เธอกำลังตัดแต่งดอกไม้อยู่ที่สวนหลังบ้าน เธอเห็นเขาพาผู้หญิงสวยๆ กลับบ้านมา

ความประทับใจแรกของกู้เหวยยีที่มีต่อเหนียนจือหวั่นคือสูงส่งและสง่างาม มีบุคลิกที่เธออยากได้แต่เอื้อมไม่ถึง เมื่อเธอยืนอยู่กับมู่โล่หมิง เขาสองคนก็เหมือนคู่สร้างคู่สมที่เหมาะสมกันมาก