รักแท้แพ้ขาโหด นิยาย บท 6

นาตาลีเลิกคิ้วมองฉันขณะที่สองมือรัวนิ้วประสานกันอยู่ ฉันเข้าใจได้เลยว่าเธอกำลังพยายามจะพูดอะไร

“จริงๆ ที่เธอพูดก็มีส่วนถูกอยู่บ้าง ฉันทำอย่างว่ากับผู้ชายคนหนึ่งแต่ไม่ใช่จัสติน”

พอเอ่ยชื่อจัสตินความรู้สึกเกลียดชังก็ท่วมท้นขึ้นมา

โอย ฉันนี่ช่างหน้ามืดตามัวจริงๆ ที่ไปตกหลุมรักกับผู้ชายน่ารังเกียจแบบนั้น

“อะไรนะเธอไปมีอะไรๆ กับชายอีกคนเหรอ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

นาตาลีอ้าปากค้างมองฉันด้วยตาถลนแทบหลุดจากเบ้า เห็นชัดว่าตกใจกับคำพูดก่อนหน้านั้นของฉัน

พอเห็นปฏิกิริยาของเธอฉันจึงเล่าเรื่องที่จับได้ว่าจัสตินกับมาเบลอยู่บนเตียงด้วยกันตอนที่กลับเรือนหอเมื่อคืนนี้

“อะไรนะจัสตินทำเรื่องทุเรศแบบนั้นจริงๆ เหรอ ไอ้สารเลวเอ๊ย”

หลังจากฟังคำอธิบายของฉันนาตาลีก็พลอยเดือดดาลไปด้วยและเริ่มด่าทอจัสติน

“เออใช่ งั้นเรื่องงานแต่งงานวันนี้ล่ะ เธอจะต้องแต่งงานวันนี้นี่นา”

นึกถึงเรื่องนั้นเธอมองฉันอย่างเป็นกังวล

“ต้องยกเลิกงานแต่ง” ฉันตอบเบาๆ

แต่เมื่อฉันเอ่ยถ้อยคำเหล่านั้นออกไปก็ยังจำความเจ็บปวดทรมานที่รู้สึกในตอนนั้นได้อย่างชัดเจน

ฉันเฝ้ารองานแต่งงานนี้มานานหลายปีและจัดแจงเรื่องนี้ด้วยตัวเองในทุกรายละเอียด ฉันลงทุนลงแรงและเวลาทั้งหมดไปกับมันแต่ก็ไม่ได้อะไรกลับมาเลย

“ฉันเหนื่อยแล้ว ขอไปพักผ่อนก่อนนะนาตาลี”

แม้ว่าฉันจะรู้สึกขยะแขยงทุกครั้งที่นึกถึงจัสติน เขาก็ยังเป็นชายที่ฉันเคยรักมาตลอดเจ็ดปี ดังนั้นคงจะเป็นเรื่องโกหกถ้าจะบอกว่าฉันไม่รู้สึกเดือดร้อนอะไรเลย

ตอนนี้ ฉันแค่อยากหลับสนิทและลืมเรื่องเขาไปเสีย เมื่อตื่นขึ้นฉันก็แสร้งทำเป็นว่าเขาไม่เคยมีตัวตนในชีวิตของฉัน