จี้หลิงชวนจูบเธออย่างรวดเร็วและรุนแรง มู่ซีซีทำอะไรไม่ถูก หลังจากนั้นไม่นาน ลมหายใจของทั้งสองก็ประสานกันอย่างยุ่งเหยิง
จนกระทั่งมู่ซีซีเกือบจะหายใจไม่ออก จี้หลิงชวนจึงค่อยๆเคลื่อนที่ออกจากริมฝีปากอันบวมแดงของเธอ
มู่ซีซีใช้ประโยชน์จากช่องว่างตรงนี้ เธอสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าไปในปอดอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เธอจะได้สติกลับมา แต่แล้วใบหน้าที่หล่อเหลาของจี้หลิงชวนก็โผล่เข้ามาอีกครั้ง มู่ซีซีตกใจเป็นอย่างมาก เธอยื่นมือออกมาต่อหน้าจี้หลิงชวนด้วยความตื่นตระหนก พร้อมกับมองจี้หลิงชวนด้วยสีหน้าแดงก่ำ "เดี๋ยวก่อน... จี้หลิงชวน...รอก่อน ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลย..."
จี้หลิงชวนไม่มีทีท่าไหวติง มือทั้งสองค่อยๆถอดกระโปรงที่อยู่บนร่างกายของมู่ซีซีด้วยความชำนาญ ขณะที่กำลังถอดมันออก เขาก็ไม่ลืมที่จะตอบกลับมู่ซีซีไปว่า "อืม ไม่เป็นไร รอเดี๋ยวพวกเราเล่นสนุกไปด้วย อาบน้ำไปด้วย ”
คำพูดประโยคเดียวทำให้ใบหน้าของมู่ซีซีแดงขึ้นเล็กน้อย
สุดท้าย มู่ซีซีก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงการกระทำของจี้หลิงชวนได้ จี้หลิงชวนอุ้มเธอลงไปในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ จากนั้นก็กระทำกับเธออย่างไร้ความยางอายครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่พอใจ
ฉากแรกจบลง จี้หลิงชวนก็ยังพอมีความเป็นมนุษย์อยู่บ้างและไม่ได้โหดร้ายเกินไป เขาค่อยๆชะล้างทำความสะอาดร่างกายให้มู่ซีซีอย่างระมัดระวัง จากนั้นเขาก็อุ้มมู่ซีซีที่กำลังนอนตัวอ่อนอยู่ในอ่างขึ้น และก้าวออกจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
ใบหน้าที่ดูแดงระเรื่อของมู่ซีซี แม้แต่คิ้วและหางตาที่ดูน่าดึงดูด ทำให้คนที่เห็นเธอในตอนนี้รู้สึกอดใจไม่ไหว
มู่ซีซีที่กำลังรู้สึกเหนื่อยและหมดแรง อดไม่ได้ที่จะเหลือบมองไปที่จี้หลิงชวนที่กำลังอุ้มตัวเองอยู่
เธอเห็นจี้หลิงชวนไม่มีทีท่าที่ลำบากเลยแม้แต่น้อย แถมยังดูมีพลังมากกว่าก่อนที่เขาจะลงมือทำอะไรกับเธอซะอีก...
มู่ซีซีอดคิดในใจอย่างเงียบๆ อดีตนางปีศาจไม่ได้ล้วนแต่ถูกเรียกมาดูดหยินหยางจากร่างกายของคนหรอกเหรอ ?
แต่ตอนนี้มู่ซีซีเหลือบมองดูตัวเองที่กำลังไร้เรี่ยวแรงแม้แต่แรงจะยกแขนขึ้นก็ยังไม่มีแต่กับจี้หลิงชวนที่กำลังอุ้มเธออยู่กลับมีพลังอย่างเหลือเฟือ มู่ซีซีกระตุกมุมปากของเธอเล็กน้อย ทำไมถึงได้รู้สึกเหมือนว่ามันดูสลับกันอย่างนี้ล่ะ ราวกับว่าเธอถูกจี้หลิงชวนดูดพลังไปมากกว่า ...
ในขณะที่มู่ซีซีกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น จี้หลิงชวนได้อุ้มเธอวางลงบนเตียงนุ่มๆขนาดใหญ่เป็นที่เรียบร้อย
เพิ่งจะวางเธอลงได้ไม่นาน ร่างสูงใหญ่ของจี้หลิงชวนก็นอนลงบนเตียงในทันที แขนของเขาโอบเข้ากับร่างกายที่น่าเย้ายวนใจของมู่ซีซีอย่างแน่นหนา จากนั้นก็ค่อยๆดึงมู่ซีซีเข้ามาในอ้อมแขนของเขา
ตอนนี้มู่ซีซีรู้สึกกลัวจี้หลิงชวนขึ้นมาแล้ว ทันทีที่เธอรู้สึกได้ถึงผิวของเธอแบนชิดติดกับผิวที่ร้อนระอุของจี้หลิงชวน แก้มสีขาวราวกับหยกของมู่ซีซีก็เปลี่ยนเป็นสีแดงในทันที มู่ซีซีรีบยื่นมือออกมาผลักจี้หลิงชวน อย่างรวดเร็ว และคำพูดอ้อนวอนขอความเมตตาน้ำเสียงที่ฟังดูแหบเล็กน้อยก็ดังขึ้น "จี้หลิงชวน... คุณอย่ากอดฉันเลย... มันร้อน อ๊ะ... อย่าขยับมือของคุณ... อืม..."
มู่ซีซียังไม่ทันจะพูดจบ ริมฝีปากสีแดงอันเย้ายวนก็ถูกจี้หลิงชวน ปิดปากไว้ในทันที
หลังจากการจูบอันแสนยาวนานจบลง ใบหน้าของมู่ซีซีก็ได้กลายเป็นสีแดง เธอจ้องไปที่จี้หลิงชวนด้วยท่าทางที่เหนื่อยหอบและพูดขึ้นว่า "เดี๋ยวก่อนจี้หลิงชวน รอสักครู่ ... "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ
ย่าก็ปักใจเชื่อเลย ไม่ตรวจดีเอ็นเอหน่อยล่ะ...
ตรวจดีเอ็นเอก็จบ งง นังพี่เลวยังคิดได้ แต่พระเอกคิดไม่ได้...
เรื่องนี้อ่านจบแล้ว...