รักนายมันเจ็บเหลือเกิน นิยาย บท 41
บทที่41 เดิมทีพวกเขาเคยรักกันงั้นหรอ
รสรินสะดุ้งเล็กน้อยและอ้าปากค้าง “ห้ะ เป็นไปได้อย่างไร ฉัน...ฉันไม่รู้จักคุณสักหน่อย”
แต่ว่าความรู้สึกที่คุ้นเคยผู้ชายและเด็กคนนี้นั่นคืออะไรกัน
คุณปู่เคยพูดว่าฉันเคยคลอดลูกมาได้ไม่นาน ถ้าดูจากลักษณะของเด็กคนนี้ก็เหมือนยังเล็กๆอยู่เลยเหมือนกับว่าเธอพึ่งเกิดได้ไม่นาน
และอีกอย่างครั้งแรกที่ผู้ชายคนนี้เจอกับเธอเขาก็น้ำตาไหลออกมา เด็กเจอเธอเด็กก็อยากที่จะมากอดเธอก่อน
ตอนนี้ในสมองของรสรินสับสนไปหมด
เธอขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ถ้าเกิดว่าคุณเป็นสามีของฉันจริงๆละทำไมปล่อยให้ฉันถูกทำร้ายจนเกือบตายขนาดนั้นล่ะ
เซนเห็นเธอพูดแบบนี้เขาก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก เขาถอนหายใจ “เป็นเพราะผมไม่ดีเอง ผมไม่ได้ปกป้องคุณเลยทำให้คุณถูกคนอื่นทำร้าย”
“ผมหาคุณมานานมากแล้วแต่ว่าทำอย่างไรก็หาคุณไม่เจอสักที เธอเหมือนกับคนที่สูญหายไป ฉันกังวลเรื่องเธอทุกคืนเลยนะ”
“ลูก...ลูกเป็นแบบนี้ก็เพราะ….ตอนแรกเธอต้องคลอดเด็กคนนี้ออกมาแต่เธอกลับไม่ได้คลอดจนทำให้เด็กคนนี้อยู่ในท้องของเธอนานเกินไปเลยทำให้เธอป่วยแบบนี้ ฉันเลยมาขอร้องให้หมอจีนช่วยเลยถ่อมาถึงที่นี่”
“ไม่คิดว่าการมาที่นี่จะทำให้ผมได้เจอเธอ...รสริน รอลูกรักษาหายเมื่อไหร่ เธอกลับไปกับผมนะ”
รสรินรู้สึกสับสนเล็กน้อยในคำพูดของเขา
ความหมายของเขาก็คือพวกเราเคยรักกันงั้นหรอ เพราะเหตุผลบางอย่างเลยทำให้เธอต้องห่างจากเขางั้นหรอ
“คน..คนพวกนั้น..”รสรินกัดปากพูด
“ตอนนี้เธอคนนั้นหายไปจากโลกนี้แล้วตอนนี้ก็ไม่มีใครมาขวางกั้นเราสองคนไม่ให้อยู่ด้วยกันได้อีกแล้ว” เซนพูด “เธอวางใจเถอะต่อจากนี้ผมจะเป็นคนดูแลพวกเธอสองแม่ลูกเอง”
“แต่ว่าฉันจำคุณไม่ได้เลยนะ”รสรินพูด
“ผมจำคุณได้ก็เพียงพอแล้ว ผมรักเธอแค่นี้ก็มากเพียงพอแล้ว” เซนพูดอย่างอ่อนโยน “เธอจำผมไม่ได้ผมไม่สนใจ แต่ผมเป็นสามีของคุณและคุณก็เป็นภรรยาของผมเรื่องเหล่านี้แหละที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้”
ทำไมนายนี่ถึงพูดแบบ...
รสรินหน้าแดง “อย่าพูดเรื่องนี้ต่อได้ไหม พวกเรา...พวกเราเข้าไปกันเถอะ คุณปู่ไปดูคนป่วยยังไม่กลับมา ไปรอข้างในถ้าเขากลับมาให้เขาตรวจดูอาการของเด็กสักหน่อย”
“โอเค” เซนเดินตามรสรินเข้าไป
รสรินเอาเด็กนอนลงบนเตียง ลิขิตายิ้มแล้ว
“เธอยิ้ม” รสรินตกใจ “ท่าทางของเด็กคนนี้ดีมาก เห็นคนแปลกหน้าไม่ร้องไห้แถมยิ้มอีก”
เธอยื่นมือไปลูบที่หน้าของลิขิตาเบาๆ
“เพราะเธอเป็นแม่ของเธอไงล่ะ” เซนพูด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนายมันเจ็บเหลือเกิน