รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 13
“เทวิกา เธอชอบทานอะไรก็สั่งเลยนะ”
ยศพัฒน์เดินเข้ามาใกล้และกระซิบข้างหูเทวิกา “ไม่ต้องห่วง ฉันจ่ายได้”
พูดจบยังจงใจเป่าลมหายใจร้อนด้วย
เทวิกาหดตัวตามสัญชาตญาณ เมื่อหันไปมองเขาแล้วเห็นสีหน้าที่จริงจัง จึงไม่สงสัยว่าเขาตั้งใจจีบเธอ
“พี่พัฒน์ ฉันไม่รู้จะสั่งอะไร พี่สั่งเองดีกว่า”
เทวิกาเอาเมนูส่งให้ยศพัฒน์
ยศพัฒน์รู้ว่าเธอตกใจกับราคาของอาหารเหล่านั้น จึงไม่ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษอีก ทำการสั่งอาหารจานเด่นหลายจานจากโรงแรมเมเปิลของพวกเขา
เทวิกาเป็นภรรยาเจ้าของโรงแรมเมเปิล เมื่อภรรยาเจ้าของมาทานก็ต้องเสิร์ฟอาหารจานเด่น
“กริ๊งๆๆ...”
โทรศัพท์มือถือของเทวิกาดังขึ้น
เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋ากางเกง เมื่อเห็นหมายเลขผู้โทร เธอก็อดจะบ่นกับสามีไม่ได้ “แม่ของฉันอีกแล้ว คงมาเตือนฉันให้กลับไปนัดบอดวันพรุ่งนี้ ทุกวันเอาแต่นัดบอดๆ ชายหนุ่มแถวนี้นัดกับฉันหมดแล้ว!”
“คนแขวนคอยังสามารถหายใจได้ แต่แม่ไม่ยอมให้ฉันหายใจเลย”
บ่นแล้วก็บ่น แต่เทวิกาก็ยังคงรับสายจากท่านแม่
“คุณแม่”
โดยไม่ต้องรอให้แม่พูด เทวิกาเรียกแม่เสียงหวาน “คุณแม่ ฉันจะกลับพรุ่งนี้แน่นอน คุณแม่ไม่จำเป็นต้องเตือนฉันหรอก”
“นับว่าแกยังรู้ตัว”
“แต่คุณแม่บอกคุณยายเจ็ดก่อน ไม่ต้องให้ผู้ชายคนนั้นมา ฉันจะไม่นัดบอดกับเขา!”
หลังจากพิชญ์สินีรอให้ลูกสาวพูดจบก็ถามอย่างตรงไปตรงมา “เทวิกา พี่ชายแกกลับมาแล้ว เขาบอกว่าแกแต่งงานแล้วเหรอ และผู้ชายคนนั้นยังเป็นเพื่อนร่วมชั้นของพี่ชายแกด้วย คนที่ชื่อยศพัฒน์ใช่ไหม”
ที่พี่ชายบอกให้พ่อแม่รู้ล่วงหน้านั้นเทวิกาไม่แปลกใจเลยสักนิด
วันนี้เธอยังนัดบอดอยู่เลย จู่ๆ ก็มาบอกว่าเธอจดทะเบียนสมรสแล้ว ถ้าพี่ใหญ่อดทนไม่บอกพ่อแม่ได้ พระอาทิตย์คงขึ้นทางทิศตะวันตก
“ค่ะ”
เทวิกาตอบรับอย่างซื่อสัตย์
เธอบ่นในใจ ‘ถ้าไม่ใช่เพราะคุณแม่จัดให้เธอนัดบอดหลายสิบครั้งต่อเดือนจนเธอรำคาญแทบตาย เธอก็คงไม่ต้องเสียเงินเช่าพี่พัฒน์มาเป็นสามีของเธอหรอก’
“เธอกำลังทำอะไรอยู่”
“กำลังจะทานอาหาร”
“อยู่ที่ร้านหรืออยู่บ้าน”
“พี่พัฒน์ชวนมาเลี้ยง อยู่ที่โรงแรม”
พิชญ์สินีเงียบไปก่อนจะพูดด้วยเสียงสั่ง “ทานเสร็จแล้วแกกลับมาบ้านทันที!”
“ต้องพาพี่พัฒน์ไปด้วยไหม”
“ถามไร้สาระ!”
พิชญ์สินีตอบกลับสั้นๆ แล้ววางสายไป
เทวิกาถอนหายใจโล่งอกและแลบลิ้นอย่างขี้เล่น
ในสาย เธอสัมผัสได้ว่าท่านแม่พยายามระงับความโกรธ
กลัวจริงๆ ว่าท่านแม่จะมุดสายมาบีบคอเธอ
“พี่พัฒน์ แม่ฉันบอกให้พวกเรากลับไปหลังทานเสร็จ พี่ใหญ่กลับมาแล้ว และเอาเรื่องของเราบอกพ่อแม่ล่วงหน้าแล้ว เราอาจถูกสอบสวนทั้งคืน พี่ต้องยืนกรานห้ามพูดความจริง ไม่งั้นฉันโดนแม่ด่าตายแน่”
คนในครอบครัวของเธอรักเธอมาก แต่เมื่อเธอทำอะไรผิด ท่านแม่จะใช้ข้อได้เปรียบอย่างเต็มที่มากระทำเธอเหมือนแม่ทัพที่รบไม่เคยแพ้ ด่าเธอจนโงหัวไม่ขึ้น
ยศพัฒน์ยิ้มและพูดว่า “จะกลับคืนนี้หรือกลับพรุ่งนี้ก็ไม่มีอะไรแตกต่าง ยังไงก็ต้องกลับอยู่ดี”
“เธอไม่ต้องห่วง ฉันเป็นคนปากแข็งมาก ไม่มีทางบอกหรอกว่าเธอเช่าฉัน”
เทวิกาเล่าเรื่องราวให้เขาฟังอีกครั้ง หลังจากได้รับคำสัญญาจากเขาถึงได้หมดห่วง
“ตอนกลางคืนไม่มีรถเมล์ ฉันจะนัดรถก่อน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน