รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 156

ยศพัฒน์พูดเสียงต่ำออกมาว่า： “ภรรยาผมไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของบ้านตระกูลวาชัยยุง เธอถูกพ่อแม่เก็บมาเลี้ยงเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน”

เขาไม่รอให้ประยสย์พูดต่อ รีบพูดเสริมขึ้นมาว่า： “ถึงแม้คุณประยสย์จะไม่พูด ผมก็ต้องร้องขอเรื่องนี้กับคุณประยสย์อยู่แล้ว ผมอยากให้คุณแม่ของคุณตรวจ DNA กับภรรยาของผมหน่อย？ก่อนที่จะได้เจอกับพวกคุณ ภรรยาผมได้ฝันถึงคุณแม่ของคุณถึงสองครั้ง ฝันเห็นคุณแม่ของคุณอุ้มเธออยู่แล้วเรียกลูก”

ประยสย์ได้ยินแล้วตกใจ

เขาไม่เคยเจอเรื่องพิสดารแบบนี้มาก่อนเลย

มิน่าหล่ะยศพัฒน์ถึงไม่สงสัยและป้องกันตัวเลย ยอมตอบตกลงเขารวดเร็วแบบนี้ เป็นเพราะว่าเทวิกาไม่ใช้ลูกแท้ๆ ของบ้านตระกูลวาชัยยุงนั่นเอง

ที่แท้ เทวิกาเคยฝันเห็นคุณแม่ของเขามาก่อนแล้ว และสงสัยว่าคุณแม่ของเขาเป็นแม่แท้ๆ ของเธอก็ได้

เขาตามหาน้องสาวมาตั้งนานแต่ก็ตามหาไม่เจอเลย จู่ๆ วันนี้คุณแม่ก็ฝันเห็นน้องสาวมีอันตราย และร้องไห้ไม่หยุด จากนั้นเขาก็ได้เบาะแสว่าน้องสาวของเขาอาจอยู่ในเมืองแอคเซสซ์

เขาจึงพาคุณแม่ออกตามหาน้องสาวระยะทางพันกว่าไมล์ และคุณแม่วิ่งหนีออกมาจากโรงแรม ระหว่างทางอันตราย สุดท้ายกลับไปชนกับรถของเทวิกาเข้า

นี่ คงเป็นเพราะฟ้าลิขิตสินะ

ประยสย์เก็บความตื่นเต้นไว้ในใจ เขาพยายามให้ตัวเองสงบสติอารมณ์ ฟังจากที่คุณพ่อเล่ามา เขารู้มาว่าตอนที่น้องสาวหายตัวไป ได้ใส่กุญแจอายุยืนไว้กับตัว

มันคือกุญแจอายุยืนที่พ่อแม่ทำขึ้นมา ก่อนที่พวกเขาสองคนพี่น้องจะคลอดออกมา

“คุณยศพัฒน์ ภรรยาของคุณมีกุญแจอายุยืนไหม？

สีหน้าของยศพัฒน์ขมวดเข้าหากันทันที

ผู้หญิงเสียสติที่ภรรยาของเขาฝันถึง ตามหลักน่าจะเป็นแม่แท้ๆ ของเธอแน่นอน

ชายหนุ่มที่ชื่อประยสย์ตรงหน้าคนนี้ หน้าตามีความคล้ายคลึงกันกับเทวิกา คิดว่าน่าจะเป็นพี่ชายฝาแฝดของเทวิกานั่นเอง

เขาพยักหน้าอย่างหนักแน่น แล้วพูดขึ้นว่า： “วิกาก็เพิ่งรู้ชาติกำเนิดของเธอเหมือนกัน เสื้อผ้าของเธอตอนถูกเก็บมาเลี้ยงยังเก็บไว้อยู่ กุญแจอายุยืนอันนั้นผมก็เคยเห็น ”

ประยสย์รู้สึกดีใจมาก คิดไม่ถึงน้องสาวที่ตามหามานาน จู่ๆ ก็ตามหาเจอ นี่คงเป็นเพราะฟ้าลิขิตสินะ

“ช่วงนี้ มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเธอไหม？”

“สองวันก่อนถูกลักพาตัว โชคดีที่รู้ทัน และถูกช่วยเหลือกลับมา ไม่มีอันตรายอะไร”

ประยสย์เข้าใจแล้ว

ถึงแม้คุณแม่จะฝันเห็นน้องสาวมีอันตรายและช้ากว่าเหตุการณ์จริงไปสองวัน แต่อย่างน้อยก็ได้ฝันถึง

และน้องสาวก็เกิดเรื่องขึ้นจริง โชคดี ที่ไม่เป็นอะไร

ที่แท้ เป็นเพราะอำนาจบารมีของยศพัฒน์นั่นเองที่ช่วยเหลือเธอไว้

ถ้าเธอเป็นแค่คนธรรมดา แล้วถูกลักพาตัว ถึงแม้จะแจ้งตำรวจ ก็คงไม่สามารถช่วยเหลือกลับมาได้เร็วขนาดนี้

ถ้าหากถูกคนพวกนั้นลักพาตัวไป อาจไม่มีชีวิตรอดกลับมาอีกก็ได้

ถึงแม้จะเพิ่งรู้จักกับยศพัฒน์ ประยสย์ก็สามารถดูออก ว่าอีกฝ่ายรักเทวิกามากแค่ไหน สายตาที่มองเทวิกา มีแต่ความรักอยู่เต็มเปี่ยม และยศพัฒน์ก็เป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลอริยชัยกุล เป็นประธานของบี.เอ.เอ็ม.กรุ๊ป และเป็นผู้มีอำนาจในเมืองแอคเซสซ์

ใครกล้าทำร้ายผู้หญิงที่เขารัก แสดงว่ารนหาที่ตายกันชัดๆ

ดังนั้น เทวิกาถึงได้ไม่เป็นอะไรเลย

โชคดีมาก！

โชคดี ที่เทวิกาไม่เป็นอะไร！

เมื่อประยสย์นึกถึงน้องสาวของเขาเกือบได้รับอันตราย ทำให้เขารู้สึกกลัว และโกรธแค้นมาก

เขาถูกลอบฆ่ามานับครั้งไม่ถ้วนก็เพียงพอแล้ว พวกเขายังคิดจะลงมือทำร้ายน้องสาวอีก

พ่อมีลูกแค่พวกเขาสองคนพี่น้อง ถ้าสองพี่น้องถูกฆ่าตาย สมบัติของคุณพ่อก็จะถูกคนพวกนั้นเอาไปหมด

สมบัติมหาศาลขนาดนั้น เหมือนดังก้อนหินที่ใช้ทดลองใจคนจริงๆ ทดลองธาตุแท้ที่เลือดเย็นของคนออกมา

“ตรวจสอบDNAกันที่นี่ คุณยศพัฒน์รับรองได้ไหมว่าจะไม่มีเหตุการณ์ผิดพลาดเกิดขึ้น？”