รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 170

ชเนนทร์ยกถุงขึ้น แถมยังยื่นถุงไปที่ด้านหน้านฤเบศวร์ ให้นฤเบศวร์ได้เห็นได้อย่างชัดเจนขึ้น

เขากล่าว：“นี่มันขนมหวานไง กอรเป็นคนทำ เธอห่อให้ฉันสองกล่อง ขนมหวานที่กอรกับวิกาทำนั้นอร่อยมาก เบศวร์อยากจะชิมไหม”

นฤเบศวร์ใบหน้ารูปงามเต็มไปด้วยความรังเกียจ แล้วกล่าว：“ฉันไม่ชอบทานของหวาน นอกเสียจากเปรมาจะเป็นคนทำเอง ฉันถึงจะไว้หน้าชิมสักหน่อย”

ชเนนทร์วางลง ยมมุมปากขึ้น แต่กลับไม่พูดอะไร

นฤเบศวร์หลงรักเปรมา เปรมารักพัฒน์ คนทั้งเมืองแอคเซสซ์ รู้กันทั่วบ้านทั่วเมือง

“นายมาทำไม จะมาหาเรื่องที่ร้าน One Day In Coffee แทนเปรมาเหรอ”

ชเนนทร์เปลี่ยนหัวข้อเรื่อง แล้วถามถึงเจตนาการมาของนฤเบศวร์

เขาไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างนฤเบศวร์กับกนกอร คิดอย่างเดียวว่านฤเบศวร์นั้นมาหาเรื่อง

เมื่อก่อน เมื่อมีคนด่าเปรมา นฤเบศวร์ก็จะเล่นงานคนที่มาด่าให้ถึงที่สุด ครั้งนี้เปรมาถูกคุมขัง จิตใจของนฤเบศวร์จะต้องโกรธมากแน่นอน ต้องคิดหาวิธีที่จะเล่นงานกนกอรกับวิกาอย่างไรแน่ ๆ

วิกายังมีพัฒน์คอยปกป้อง ส่วนกนกอรนั้นไม่มีใครคอยปกป้องเลย

ชเนนทร์คิดเช่นนี้แล้วจึงกล่าวขึ้น：“นฤเบศวร์ เรื่องของเปรมานั้นเป็นเพราะว่าเธอผิด ต่อให้นายอยากจะปกป้อง เข้าข้างเธอยังไง ก็ต้องมีเหตุผลหน่อย อย่าคิดว่ากอรไม่มีคนคอยหนุนหลังแล้วจะรังแกง่าย ๆ หากว่านายกล้าทำอะไรกอร ก็อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!”

ชเนนทร์ด้านไหน ๆ ก็ด้อยกว่านฤเบศวร์ แต่ไม่เป็นอุปสรรคสำหรับในการปกป้องกนกอร

การปกป้องของเขาทำให้นฤเบศวร์ขมวดคิ้วแล้วขมวดคิ้วอีก จากนั้นมองสำรวจชเนนทร์ตั้งแต่หัวจรดเท้า

“ทำไม”

ชเนนทร์ถามด้วยความไม่พอใจ

ไม่ชอบสายตาการสำรวจของนฤเบศวร์มาก ๆ

กนกอรเห็นทั้งคู่กำลังคุยอะไรกัน กลัวจะเกิดการขัดแย้งขึ้นจึงได้เดินเข้ามา

นฤเบศวร์เห็นกนกอรเดินเข้า จึงได้เอนตัวไปถามและกระซิบถามเบา ๆ ข้างใบหูของชเนนทร์ว่า：“นายชอบกนกอรเหรอ ถึงได้ปกป้องเธอขนาดนี้”

ชเนนทร์กำลังอยากจะเอ่ยปากพูด กนกอรได้เดินมาถึงข้างตัวเขาแล้วยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กับเขา

“แบตบอส คุณมาทำอะไรที่นี่”

นฤเบศวร์ยืนตัวตรง ได้ยินเธอเรียกตัวเองแบตบอส ทันใดนั้นใบหน้าก็ดำมืดทันที ยื่นมือออกไปเพื่อดึงเธอเข้ามาใกล้ อยากจะสั่งสอนเธอสักหน่อย แต่มือที่ยื่นออกไปถูกชเนนทร์คว้าจับไว้

“เบศวร์!”

ชเนนทร์ถลึงตาเตือนนฤเบศวร์

นฤเบศวร์ประจันสายตากับเขา

ทั้งสองคน เธอจ้องฉัน ฉันจ้องเธอ

สุดท้าย นฤเบศวร์สลัดมือของชเนนทร์ออก แล้วกล่าวอย่างเย็นชา：“ในเมื่อนายชอบเป็นผู้พิทักษ์ปกป้องดอกไม้ เห็นแก่ที่พวกเรารู้จักกันมานาน ฉันจะเห็นแก่หน้านาย”

กล่าวจบ นฤเบศวร์เดินผ่านกนกอรกับชเนนทร์แล้วตรงเข้าร้านไป

ตามมาด้วยบอดี้การ์ดของเขา

“กนกอร คุณเข้ามาเดี๋ยวนี้ ผมอยากดื่นการแฟ ทานขนมหวาน!”

นฤเบศวร์พลางตรงเข้าร้าน พลางเรียก

ชเนนทร์ยกเท้าจะก้าวเข้าไปในร้าน ถูกกนกอรดึงไว้

“ชเนนทร์ พี่มีธุระ ไปทำธุระเถอะ แบตบอสคนนั้นปากจัดไปหน่อย ไม่ได้นิสัยไม่ดี ฉันรับมือเขาได้อยู่ค่ะ”

“นฤเบศวร์เพื่อเปรมาแล้ว สามารถทำทุกอย่างได้ พี่จะไปเป็นเพื่อนเธอ หากเขากล้าทำร้ายเธอละก็ มีพี่อยู่ อย่างน้อยก็สามารถช่วยเหลือเธอได้”

ชเนนทร์จะวางใจปล่อยให้กนกอรเผชิญหน้ากับนฤเบศวร์ได้อย่างไร