รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 216

“ฉันจะไปเจอเนตรดาว เเละยสพัฒน์”

พลอยลูบใบหน้าตัวเองอย่างมั่นใจเเละหลงใหลในตัวเอง เเล้วพูดขึ้นว่า： “ฉันเคยเห็นรูปถ่ายของเนตรดาวมาก่อน ดูเเล้วเหมือนคนไร้เดียงสาเเละตรงไปตรงมา ผู้หญิงเเบบนี้ไม่รู้ว่าอะไรคือเสน่ห์หรอก ยศพัฒน์คงจะเจอผู้หญิงเก่งมาเยอะ เลยรู้สึกว่าเนตรดาวเป็นของใหม่ ถ้าให้ฉันออกโรง รับรองสามารถทำให้พวกเขาหย่าร้างกันได้เเน่

ในเมื่อฆ่าเนตรดาวไม่ได้ ก็เเย่งสามีของเนตรดาวเสียเลย ทำลายชีวิตการเเต่งงานของเธอ ให้เธอสูญเสียตระกูลอริยชัยกุลที่เป็นที่พึ่งหลักของเธอไป

คุณพสธรเตือนลูกสาวตัวเองออกมาว่า： “เป้าหมายของลูกคือไซม่อน”

“พ่อ ลูกรู้ ลูกไม่ได้จะไปยั่วยวนเอง เเต่ลูกจะทำให้ยศพัฒน์มาหลงใหลลูกเองต่างหาก”

คุณพสธรเอียงหน้าไปมองลูกสาว มองสำรวจตั้งเเต่หัวจรดเท้าไปรอบหนึ่ง เเล้วพูดขึ้นว่า： “พลอย พ่อไม่เห็นด้วยที่ลูกจะทำเเบบนี้ ลูกไม่รู้จักยศพัฒน์ดีพอ เขาไม่เหมือนผู้ชายทั่วไป เขาไม่มีนิสัยเสียโดยสัญชาตญาณของผู้ชายอยู่ในตัวเลย”

หลังจากที่เขารู้ว่าเนตรดาวมีที่พึ่งเป็นตระกูลอริยชัยกุลแล้ว ก็ได้เริ่มสืบประวัติของยศพัฒน์ ถึงได้รู้นิสัยที่เเท้จริงของชายหนุ่มคนนี้

“พลอย ถ้าเธอจะไปที่เมืองแอคเซสซ์จริง ต้องปิดบังฐานะของตัวเอง ใช้ฐานะอีกฐานะหนึ่งโดยไปทำธุรกิจร่วมเข้าใกล้บุคคลคนหนึ่ง ใช้บุคคลคนนั้นช่วยเธอจัดการเนตรดาว รับรองเค้าต้องยินดีช่วยเธอจัดการเนตรดาวเเน่”

“พ่อ ใครเหรอ？”

“เปรมา เธอรักยศพัฒน์มาสิบกว่าเเล้ว ถูกคนลือกันว่าเธอกับยศพัฒน์รักกันมาตั้งเเต่เด็ก จึงทำให้เธอคิดว่าตัวเองเป็นคู่รักของยศพัฒน์มาโดยตลอด และมั่นใจว่าจะได้เเต่งงานเป็นคุณผู้หญิงของตระกูลอริยชัยกุล เเต่คาดคิดไม่ถึงว่าจะถูกเนตรดาวคาบไปกินระหว่างทาง ทำให้เธอเกลียดเนตรดาวมาก”

“ส่วนนฤเบศวร์คู่อริของยศพัฒน์ก็หลงรักเปรมา เขาก็เป็นหมากอีกอันหนึ่งที่สามารถหลอกใช้ได้ ลูกก็เเค่หาวิธีหลอกใช้พวกเขาสองคน โดยที่ลูกไม่ต้องลงมือเองเลย หรือไม่ต้องออกหน้าเลย ลูกก็สามารถได้ผลลัพธ์ที่ลูกต้องการได้”

“เปรมาเนื่องจากความหึงหวงได้พาคนไปทำลายร้านกาแฟของเนตรดาว เลยถูกจับไปขังคุกสิบห้าวัน เธอเพิ่งหันกลับมาทำธุรกิจในประเทศ ก็ถูกยศพัฒน์กดดัน ตอนนี้ธุรกิจของเธอไม่เพียงไม่ดีขึ้น กลับย่ำแย่ลงมาก ก่อนหน้านั้นเงินลงทุนที่โอนมาลงทุนในประเทศ ล้วนขาดทุนไปหมดเเล้ว”

เมื่อพลอยได้ยินแแบบนี้ก็ตาใสขึ้นมาทันที ยิ้มเเล้วพูดขึ้นว่า： “พ่อ พ่อนี่เก่งจริงๆ เลย เเม้เเต่เรื่องพวกนี้พ่อก็ตรวจสอบมาชัดเจนหมดเเล้ว”

“รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง”

ดวงตาของคุณพสธรฉายเเวดโหดเหี้ยมออกมา

หลายปีมานี้ถูกตระกูลสาระทากดขี่เป็นที่สองมาโดยตลอด ทำให้เขาเกลียดตระกูลสาระทามาก อยากให้ตระกูลสาระทามีเราะร้ายต่ความวุ่นวาย ดีที่สุดคือต้องการให้ภายในแตกหักกัน ถ้าเป็นแบบนั้นได้เขาจะได้มีโอกาส

ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะแบบนี้ มีหรือที่เขาจะยอมให้ลูกสาวที่ทั้งสวยและยังอายุน้อยอยู่ไปข้องเกี่ยวกับไซม่อน？

ลูกสาวก็แค่หมากตัวหนึ่งของเขาเท่านั้นเอง เป็นหมากที่เข้าไปทำลายภายในของตระกูลสาระทานั่นเอง

“พ่อ พ่อบอกว่านฤเบศวร์รักเปรมามาก ทำไมธุรกิจของเปรมาถึงถูกกดดัน นฤเบศวร์ไม่ได้ยื่นมือไปช่วยเหรอ？” เหลือโอกาสไว้ให้เธอ？

คุณพสธรจิ้มไปที่หน้าผากของลูกสาวเบาๆ เเล้วพูดกับเธอว่า： “แนะนำคนให้ลูกรู้จักมากขนาดนี้เเเราะร้าย ลูกยังไม่รู้จักใช้มันให้เป็นประโยชน์ พ่อเคยบอกเเล้ว ต้องรู้เขารู้เรา ถึงจะรบร้อยครั้งชนะร้อยครั้งได้ ถ้าลูกไม่รู้จักพวกเขาเลย ลูกก็จะแพ้สถานเดียว”

“คนที่มีอำนาจในตระกูลเดชอุปคือคุณปู่เร็น ขิงยังไงก็ยังคงเป็นขิงแก่ที่เผ็ดที่สุด ผู้เฒ่าแก่ยังคงสมองโปร่งใสรู้เรื่องชัดเจนอยู่ เขากดนฤเบศวร์ไว้ จึงทำให้นฤเบศวร์ช่วยเหลือเปรมาไม่ได้ แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ถือเป็นโอกาสดีของลูก พลอย รักษาโอกาสนี้ไว้ดีๆ ก็แล้วกัน”

พลอยตอบอืมออกมา

“ก่อนที่ลูกจะไปเมืองแอคเซสซ์ พ่อจะเตรียมข้อมูลข่าวคราวที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ของเมืองแอคเซสซ์ให้ลูก ทำความเข้าใจทุกอย่างก่อน แล้วค่อยลงไป”

พลอยตอบอืมออกมา แล้วพูดขึ้นอีกว่า： “พ่อ ลูกต้อง……ไม่งั้นลูกไม่ไว้ใจ เพราะผู้หญิงที่ล้อมรอบอยู่ข้างกายเขาเยอะเหลือเกิน”

“ลูกใช้ยาไม่เป็นเหรอ”

“แต่เขาไม่ดื่มชาที่ลูกชงเลย ส่วนน้ำซุป ก็หาโอกาสได้ยาก ถึงแม้จะมีโอกาส แต่ก็ไม่สำเร็จ”

คุณพสธรถอนหายใจออกมา แล้วให้ลูกสาวเอาหูเข้ามาใกล้ เขาพูดข้างหูลูกสาวสองสามประโยค ก็เห็นดวงตาของพลอยสว่างขึ้นมาทันที

……

ตระกูลสาระทา

ห้องหนังสือของเจ้าบ้าน

ไซม่อนกำลังโทรศัพท์อยู่

เนื่องจากห้องหนังสือของเขาตกแต่งเป็นพิเศษ จึงไม่มีใครสามารถได้ยินว่าเขาคุยอะไรกันในโทรศัพท์

แม้แต่บอดี้การ์ดที่เขาไว้ใจก็ไม่ได้ยิน

หลังจากโทรติดต่อกันหลายสายแล้ว ไซม่อนถึงนั่งลงหน้าโต๊ะทำงาน