รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 266

“กนกอร คุณ​เดินมานี่สิ”

กนกอรยืนนิ่ง “ฉันไม่ไป ที่ที่คุณยืนอันตรายจะตายไป ถ้าคุณดึงฉันไปด้วย ตอนที่คุณกระโดดลงไป ฉันก็เสียเปรียบ​สิ ฉันยังใช้ชีวิตไม่พอเลย ยังอยากมีชีวิต​เพื่อรับมรดกพันล้านของคุณ”

สีหน้าของนฤเบศวร์บูดบึ้งครั้งแล้วครั้งเล่า

ไฟหน้ารถสว่างไม่เพียงพอ กนกอรจึงไม่สามารถมองเห็นสีหน้า​ของเขาได้ชัดเจน

ถึงแม้​เขาจะดำเหมือนถ่านหิน ก็เปล่าประโยชน์​

“อยากให้ผมตายขนาดนั้นเลยเหรอ”

“เมื่อก่อนก็เคยคิดอยากให้คุณตาย หลังจาก​แต่งงานกับคุณ​ ฉันยิ่งอยากให้คุณตายมากขึ้น​ ฮ่าๆๆ ถ้าคุณ​ตาย ฉันจะได้...”

“ถ้าคุณ​ต้องการ รอ​ผมกลับไปจะโอนทรัพย์สินทั้งหมดในชื่อของผมให้เป็นชื่อของคุณ​ทั้งหมด​ ไม่ต้อง​สาปแช่งผมให้ตายแล้วได้ไหม คำพูด​ที่​ออกจาก​ปาก​คุณ​ ผมตายแล้วฟื้น ตายแล้วฟื้นเป็นร้อยรอบแล้ว” “

กนกอรหัวเราะเสียงดัง: “จริงเหรอคะ ถ้าอย่างนั้น​พรุ่งนี้เราไปทำ​เรื่อง​กันเลย คุณยกหุ้นบริษัท​ทั้งหมด รวมถึง​อสังหาริมทรัพย์ ร้านค้า เงินฝากให้ฉัน ฉันจะได้กลายเป็นผู้หญิงที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองแอคเซสซ์ฮ่าฮ่าฮ่า!”

พอเห็นใบหน้าเล็กๆ ที่ตื่นเต้น​ดีใจของเธอ อารมณ์ของนฤเบศวร์จึง​ดีขึ้นมาบ้าง หลังจากซึมเศร้า​มาทั้งวัน

เขาอดที่จะหัวเราะแล้วพูดไม่ได้: “กนกอร คุณเป็นผู้หญิงที่ชอบทำลายชื่อเสียง​ของ​ตัวเองมากที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมา เห็นได้ชัดว่าคุณไม่ใช่พวกเห็นแก่เงิน แต่คุณกลับชอลทำเหมือนพวกเห็นแก่เงิน ทั้งที่คุณบริสุทธิ์และเป็นคนดีถึงขนาด​นี้​ แต่​กลับทำ​เหมือน​ตัวเองเป็นคนร้าย”

“หัวเราะแล้ว​นี่ หัวเราะแล้วก็หมายความ​ว่า​ไม่คิดจะฆ่าตัวตาย​แล้ว ในเมื่อ​ไม่อยากฆ่าตัวตาย​แล้ว​ก็รีบเดินกลับมาเลยนะ ถ้าคุณ​พลาดตกลงไป ร่างคุณ​คงบวมน้ำ​จนใหญ่เท่านี้เลย”

นฤเบศวร์หันไปมองด้านหลัง

มันอันตรายมากจริงๆ

เขาไม่มองหน้าผาที่อยู่ข้างหลัง แล้วรีบเดินจากไป

หลังจาก​ใกล้เข้ามา กนกอรก็ก้าวไปข้างหน้าสองก้าวแล้วดึงเขามา หลังจาก​ดึงเข้ามาก็เริ่มต่อยเริ่มเตะเขา

นฤเบศวร์ถูกเธอเตะต่อยจนตะลึงไปทันที เขาไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงเตะต่อยเขา

“คนเลว คนเลว ใครให้คุณเลียนแบบ​คนอื่นมาโดดหน้าผาฆ่าตัวตาย​กัน ใครบอกให้คุณเล่นหายตัวไปเหมือนคนอื่น มือถือมีไว้ทำไมถ้าเอาแต่​ปิดเครื่อง คิดจะทำให้ใครตกใจ อยากให้​ใครเป็นห่วงคุณกัน”

“เปรมาหรือไง ฉันบอกคุณไว้เลย คุณ​ปิดเครื่อง เปรมาก็ไม่สนใจหรอกว่าคุณจะไปที่ไหนหรือทำอะไร เธอสนใจแค่ว่าเมื่อไหร่​คุณจะไปปลอบใจเธอ และช่วยเธอจัดการแก้ปัญหา​ให้​ เธอติดต่อ​คุณ​ไม่ได้​ ถึงโทรมาหาฉัน ด่าว่าฉันจับคุณ​ไปซ่อนไม่ให้​รับสายของเธอ”

“ถ้าเธอกล้ามาหาเรื่อง​ฉันที่ร้านกาแฟ ฉันตบเธอให้​แหลกคามือเธอแน่ เรื่องของพวกคุณ​สองคนดึงฉันเข้าไปด้วยทำไม ถ้าไม่ใช่​เพราะ​ตอบแทนบุญคุณ ฉันจะจะต้อง​สนใจว่าคุณ​เป็น​ตายร้ายดียังไง​ ฉันจะจับคุณ​ไปซ่อนทำไม คุณ​ไม่ใช่สมบัติล้ำค่า​ที่หายากสักหน่อย​ ที่เก็บไว้สามารถเพิ่มมูลค่าได้ คุณมันยิ่งแก่ยิ่งหมดค่า จะเอาไปซ่อนไว้ให้เปล่าประโยชน์​ทำไม?”

“คุณทำแบบนี้ เปรมาก็ไม่สนใจคุณหรอก มีเพียงคุณปู่ของคุณที่เดินถือไม้เท้ามาหาฉัน แล้วร้องไห้ เป็นห่วงคุณ​จนแทบหมดสติ เพื่อให้ฉันมาตามหาคุณ​ คุณปู่ของคุณแทบจะคุกเข่าขอร้องฉัน”

“ฉันจะต่อยคุณให้ตายเลย ไอ้คนโง่ ไม่เคยเจอผู้หญิงหรือไง? เพื่อเปรมา คุณ​ถึงกับคิดจะมากระโดดหน้าผาฆ่าตัวตาย​ ฉันบอกคุณ​ไว้เลย ถ้าคุณตายจริงๆ เปรมาก็ไม่แม้แต่จะหลั่งน้ำตาออกมา คุณคิดว่าคุณสำคัญ​มากในใจของเธอหรือไง คุณมันเทียบคุณพัฒน์ไม่ได้แม้แต่​นิดเดียว​ “

กนกอรเตะต่อยนฤเบศวร์พร้อมกับด่าทอ​

ด่าว่า​อย่างเมามัน

คำด่าทอ​ของเธอเหมือนเข็มนับพันที่ทิ่มแทง​ใจนฤเบศวร์ จนทั้งทั่วร่างกายทะลุ​เป็นรู

จู่ๆ นฤเบศวร์ก็ดึงเธอเข้ามากอดไว้แน่น เพื่อไม่ให้เธอทำร้ายตนเองอีก

กนกอรดีดดิ้นในอ้อมแขนของเขา และพูดอย่างโมโห​ “แบตบอส ปล่อยฉันนะ ฉันยังต่อยตีคุณ​ไม่พอ”

“เตะต่อยมาตั้งนาน ดุด่ามาตั้งนาน คงจะเหนื่อยแล้ว พักผ่อนในอ้อมอกผมเถอะ”

“พักผ่อน​บ้าบอ​อะไรกัน ปล่อยฉันนะ ฉันไม่อยากซบอกคุณ คิดว่าหน้าอกคุณหอมมากหรือไง”

นฤเบศวร์ไม่ยอมปล่อย

เขาทำการกดศีรษะของเธอไว้ในอ้อมกอดของเขา

แรงตบตีของเธอสำหรับ​เขาแล้วเหมือนแมวข่วน

“กนกอร คุณ​ฟังผมก่อน ผมไม่ได้คิดจะฆ่าตัวตาย และ​ไม่คิดจะกระโดดหน้าผาฆ่าตัวตาย​ด้วย​ ผมก็แค่ ผมเองก็ไม่รู้ว่าผมมาที่นี่ได้ยังไง​ ผมคิดว่าที่นี่เหมาะสำหรับผมที่จะสงบสติอารมณ์ลงได้ ผมก็เลยมาอยู่ที่นี่”