รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 275

เทวิกาอิงแอบอยู่บนร่างสามี พูดว่า“ที่รัก คุณว่าเปรมาจะไปหานฤเบศวร์หรือเปล่าคะ”

“ใช้หัวแม่โป้งเท้าคิด ก็ยังรู้เลยว่าเธอต้องไปหาเบศวร์แน่ แต่ก็ไม่รู้ว่าครั้งนี้นฤเบศวร์จะใจแข็งพอที่จะ เมินเฉยไม่สนใจเธอได้มั้ย”

ยศพัฒน์รวบรวมหลักฐานสิ่งที่เปรมาทำตอนอยู่ต่างประเทศทั้งหมดออกมาหนึ่งชุดส่งให้นฤเบศวร์ อีกชุดส่งให้คุณปู่เร็น

เป็นไปได้ที่นฤเบศวร์อาจจะใจอ่อน แต่คุณปู่เร็นไม่มีทางทำให้เขาผิดหวังแน่นอน

“ที่รัก คุณอยากดูอะไรสนุกๆมั้ย”

“พวกเราไปดูได้เหรอคะ คุณกับนฤเบศวร์ก็ไม่ค่อยจะลงรอยกัน ต่อให้พวกเราอยากจะไปดูแต่จะใช้เหตุผลว่าไปเยี่ยมเยียนก็คงไม่ได้นะคะ”

ดูอะไรสนุกๆ ใครจะไม่ชอบบ้าง

โดยเฉพาะเรื่องสนุกๆของเปรมา เทวิกาชอบที่สุดเลย

“ขอแค่คุณอยากไปดู ผมก็จะพาคุณไป ก็เพราะว่าผมกับเบศวร์ไม่ถูกกันนี่แหละ พวกเราถึงไปดูเรื่องสนุกของเขาได้ ถ้าเป็นคนที่มีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน ก็คงไม่กล้าไปดูภาพคนอื่นที่เสียใจจนน้ำตาตก”

เทวิกายิ้ม“งั้นก็รีบไปเลยค่ะ”

ยศพัฒน์เอ่ยด้วยความรักใคร่เอ็นดู“ได้”

ถ้านฤเบศวร์รู้ว่าศัตรูคู่อาฆาตเขาพาภรรยาสุดรักมาที่บ้านเขาเพื่อดูเรื่องสนุกๆโดยเฉพาะ เขาคงต้องโมโหจนตายก่อนถึงวัยอันควร

นฤเบศวร์ที่กลับมาถึงบ้านดึกมาเมื่อคืน ยังถือว่าโชคดี ที่คุณปู่ไม่ได้รออยู่ที่ห้องโถงเพื่อตีเขา

เขาค่อยๆย่องกลับเข้ามาในบ้าน ทำราวกับเป็นโจรขโมย หัวถึงหมอนก็หลับไปเลย

นอนจนฟ้าสว่างแล้ว เขาจึงตื่นขึ้นมา แต่ยังรู้สึกว่าพักผ่อนไม่พอ จึงโทรหาธันวา บอกธันวาว่า วันนี้เขาไม่ไปที่บริษัท การประชุมทั้งหมดเลื่อนออกไปก่อน

หลังจากโทรศัพท์เสร็จแล้ว เขาก็กลับไปที่เตียงนอนอีกครั้งเตรียมที่จะนอนต่อ

แต่น่าเสียดายที่มีคนไม่อยากให้เขานอน เสียงเคาะประตูดังสนั่นหวั่นไหว

“ใครเนี่ย!”

ถูกขัดจังหวะการนอน นฤเบศวร์ก็โมโหมาก ร้องถามคนที่มาเคาะประตูด้วยเสียงตวาด พลางลงจากเตียง

“คุณชาย ผมเอง ลุงเซนครับ”

นฤเบศวร์เดินไปเปิดประตู ถลึงตาใส่ลุงเซน พูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ลุงเซน ลุงจะให้คนเขานอนได้มั้ยเนี่ย มาเคาะประตูเสียงดังแต่เช้า อยากจะพังประตูหรือไง”

“คุณชาย คุณเปรมานอนอยู่บนพื้นตรงประตูครับ ไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย พนักงานรักษาความปลอดภัยที่เข้าเวรอยู่บอกว่าเธอมาตั้งแต่เที่ยงคืนแล้ว ไม่ยอมไปไหนเลยครับ”

ลุงเซนไม่ได้อยากจะมาเคาะประตูในครั้งนี้เลย

เขาเหมือนกับคุณท่าน ชอบคุณนายน้อยมากกว่า

แต่คุณชายก็เอาแต่หลงใหลคุณเปรมาอย่างโงหัวไม่ขึ้น

ถ้าไม่กลัวว่าถ้าคุณชายมารู้ทีหลังแล้วจะตำหนิเขา เขาก็ไม่สนใจหรอกถ้าเปรมาจะตาย

ลุงเซนคิดว่าเมื่อเขาพูดแบบนี้แล้ว คุณชายจะต้องวิ่งออกไปอย่างรีบร้อน เหมือนที่ผ่านมาแน่นอน

ใครจะไปรู้ว่าครั้งนี้ คุณชายของเขายืนนิ่งอยู่ที่ประตูไม่ขยับ

นฤเบศวร์นึกถึงของขวัญชิ้นใหญ่ที่ตนเองได้รับ สีหน้าก็แย่มากเป็นพิเศษ เปรมามาหาเขาในตอนนี้ คงเป็นเพราะยศพัฒน์เอาหลักฐานที่รวบรวมได้ไปคิดบัญชีกับเธอ เธอกลัวว่าจะต้องติดคุก ก็เลยมาขอให้เขาช่วยเหลือ

ถ้ายศพัฒน์ไม่ไปคิดบัญชีกับเธอ คาดว่าเธอคงไม่มีทางมาหาเขา

เธอมักจะเป็นแบบนี้ มีปัญหาก็มาเขา ไม่มีเรื่องอะไรก็ไปหายศพัฒน์

หลอกใช้เขามาโดยตลอด

เขาเป็นแค่เครื่องมือที่ให้เธอปีนขึ้นไปหายศพัฒน์ เป็นหมากตัวหนึ่งเท่านั้น

“คุณชาย คุณสบายดีนะครับ”

ลุงเซนถามด้วยความเป็นห่วง