ทันทีที่กนกอรไปเปิดประตู ยศพัฒน์ก็กล่าวกับภรรยาสุดที่รักว่า:“ยุ่งมาตั้งแต่เช้า เหนื่อยไหม”
“ก็ไม่ได้ตั้งแต่เช้านะ ฉันเขียนอัปเดตเสร็จถึงค่อยไปซื้อของมาทำอาหารน่ะ”
เห็นผมของเธอหล่นลงมาเล็กน้อย ยศพัฒน์จึงใช้มือช่วยเธอปัดขึ้นไปทัดที่ใบหูของเธอ “บอกแล้วว่าให้ผมมาช่วยคุณ คุณก็ไม่ยอม ดูสิเหนื่อยจนผมเผ้ายุ่งเหยิงรุงรังไปหมดเลย”
เทวิกาจับมือของเขาแล้วลูบสองสามที จากนั้นกล่าวด้วยรอยยิ้ม:“ไม่เหนื่อยจริง ๆ แต่ว่ามีคุณเป็นห่วงฉันแบบนี้ ต่อให้เหนื่อยก็คุ้มค่ะ”
“พวกเขามากันแล้ว ยังมีกับข้าวอีกสองอย่าง พวกเราผัดกันคนละอย่างเถอะ”
“คุณมีกระทะแค่อันเดียวไม่ใช่เหรอ”
เทวิกากล่าวด้วยรอยยิ้ม: “มีกระทะสองอันอยู่ ฉันจะไปหยิบกระทะอีกอันหนึ่งมา”
“ไม่ต้องแล้ว อาหารสองจานนี้ก็ใช้เวลาไม่เยอะ คุณออกไปคุยเล่นกับพวกเขาเถอะ ผมผัดแป๊บเดียวก็เสร็จ”
“ก็ได้ งั้นฉันออกไปก่อนนะ มีอะไรให้ช่วยเหลือก็เรียกฉันได้เลย”
ยศพัฒน์ตบหน้าตัวเองเบา ๆ
เทวิกาพลางหันศีรษะไปมองทางประตูห้องครัว พลางโน้มตัวไปข้างหน้าและจูบเข้าที่แก้มของเขาอย่างรวดเร็ว ไม่รอให้เขาได้ตั้งตัว แล้วเธอก็รีบออกจากห้องครัวไป ทันทีที่เธอออกจากห้องครัว เธอก็เดินเข้าไปหาพวกเขาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ล็อกประตูร้านแล้วใช่ไหม”
เทวิกานั่งลงข้าง ๆ แล้วกล่าวถามเรื่อยเปื่อย
“พี่กนกอรให้คุณนฤเบศวร์ช่วยเฝ้าร้านค่ะ พวกเราทานเสร็จแล้วค่อยกลับไปเฝ้าต่อ”
พนักงานสาวที่เริ่มแทะเมล็ดแตงโมได้กล่าวขึ้น
เทวิกามองดูเพื่อนสนิทโดยใต้ดวงตาแฝงด้วยความขี้เล่น จนทำให้กนกอรอยากจะหยิกเธอ
“นฤเบศวร์ยอมช่วยเธอเฝ้าร้านเหรอ”
กนกอรปรับท่านั่งแล้วกล่าว:“ฉันจ้างเขา ไม่ได้ให้ทำฟรี ๆ สักหน่อย เฝ้าแค่ชั่วโมงเดียวเองได้สองร้อย งานแบบนี้ไปหาได้จากที่ไหน เมื่อก่อนตอนที่กิจการของพวกเรายังไม่ดีนั้น ทั้งวันยังไม่ได้สองร้อยเลยนะ”
เทวิกายิ้ม “ใช่ ๆ ๆ งานดี ๆ แบบนี้หลายคนยังหาไม่ได้เลย”
นฤเบศวร์อาจจะคับข้องใจอยู่ก็ได้
“คุณพัฒน์ล่ะ”
ลุงตี๋รู้สึกเขินอายที่เขาเป็นผู้ชายแล้วนั่งอยู่ตรงนี้คนเดียว
“อยู่ในห้องครัวน่ะ จะบอกทุกคนให้นะ ฝีมือการทำอาหารของพัฒน์ไม่เลวเลยทีเดียว วิธีการอบรมสั่งสอนของทางบ้านเขาครบถ้วนมาก แต่ละคนมีความอิสระ แม้จะไม่ได้รับการปกป้องจากครอบครัว ด้วยความสามารถของพวกเขาก็สามารถสร้างเนื้อสร้างตัวได้”
เทวิกากับยศพัฒน์ก็แต่งงานมาระยะหนึ่งแล้ว ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ แต่ว่าน้อยมากที่เธอจะคุยเรื่องของสามีต่อหน้าพนักงานตัวเอง นี่เป็นครั้งแรกที่ชื่นชมพัฒน์ต่อหน้าพวกเขา
ใครบางคนที่กำลังผัดอาหารอยู่ในห้องครัว ได้ยินภรรยาสุดที่รักชมตัวเองเช่นนี้ มุมปากก็ยกยิ้มขึ้นจนหุบไม่ลง
“แค่ดูความแตกต่างระหว่างคุณพัฒน์กับคนบ้า ก็รู้แล้วว่าการอบรมสั่งสอนของบ้านไหนดีกว่ากัน”
กนกอรก็หยิบเมล็ดแตงโมหนึ่งกำมาแทะทาน
ชื่อเสียงทางบ้านของสามีเธอ คนที่หัวใสจริง ๆ คือคุณปู่เร็น ได้ยินว่าคริษฐ์แห่งบ้านสามก็เป็นที่คนหนุ่มที่ไม่เลวเหมือนกัน เพราะคุณปู่เร็นจะลำเอียงรักนฤเบศวร์มากกว่า ตำแหน่งประธานถึงได้ตกมาเป็นของนฤเบศวร์
จากปฏิกิริยาการปฏิบัติต่อหลานทั้งสองคนของคุณปู่เร็น กนกอรกล้าพูดได้ว่าจิ้งจอกเฒ่าคนนั้นรักเมียหลวงมากกว่า สำหรับเมียคนรอง ๆ ต่อจากนั้นไม่ค่อยมีความรู้สึกที่ลึกซึ้งมาก
ดังนั้น ความรู้สึกของเขาจึงเอนเอียงไปทางลูกชายของเมียหลวงมากกว่า
ทุกคนคุยกันอยู่สักพัก ยศพัฒน์ก็ตะโกนออกมาจากห้อง:“ลงมือทานกันได้แล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน