รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 288

“ลูกเพิ่งจะอายุเท่าไรเชียว ยี่สิบหกปีเท่านั้น อย่าว่าแต่ลูกได้แต่งเข้าบ้านตระกูลสาระทาเลย ต่อให้แต่งเข้าบ้าน เขาก็อายุมากแล้ว ลูกจะหาสุขหาเรอไปได้อีกกี่ปี”

คุณแก้วมองไปทางประตูอย่างรวดเร็วเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครเข้ามา เธอจึงได้กล่าวต่ออย่างแผ่วเบา：“พ่อของลูกมีความทะเยอทะยาน อยากจะกลืนกินตระกูลสาระทา อยากจะให้ตระกูลเลิศธนโยธากลายเป็นประมุขของเมืองซูเพร่า แต่ว่าตระกูลสาระทาหยั่งรากในเมืองซูเพร่ามาหลายศตวรรษ จะกลืนกินง่าย ๆ ได้อย่างไร”

“แม่ แม่ไม่เข้าใจ”

น้ำเสียงของพลอยต่ำมาก

เธอรู้ว่าแม้พ่อของเธอจะใจดีกับแม่ของเธอ แต่ก็ไม่ยอมให้เธอเข้าไปยุ่งเกี่ยวเรื่องใด ๆ 

“ภายในของตระกูลสาระทาวุ่นวายมาก ไม่ได้เงียบสงบเหมือนอย่างที่เห็นภายนอก ยี่สิบกว่าก่อน เนตรดาวยังถูกคนอุ้มไปได้ จะต้องรู้ตื้นลึกหนาบางภายในของตระกูลสาระทา หลายปีมานี้ หนูก็ทุ่มเท จ่ายสินบนคนไม่น้อย นอกจากหนูตาย ไม่งั้นหนูไม่มีทางยอมแพ้แน่นอน”

แววตาพลอยมีความบ้าคลั่ง เธอกล่าวขึ้น：“แม่คะ เรื่องของหนูกับไซม่อน แม่ไม่ต้องเข้ามายุ่ง หนูมีพ่ออยู่ พ่อของหนูจะต้องคิดหาวิธีช่วยหนูอย่างแน่นอน”

คุณแก้วถอนหายใจอย่างจนปัญญาเมื่อเห็นว่าลูกสาวของเธอตั้งใจแน่วแน่ที่จะไปตามทางของตัวเอง จึงพูดขึ้นว่า："ลูกเป็นคนมีความคิดตั้งแต่ยังเล็ก ๆ พ่อของลูกพูดเสมอว่าถ้าลูกเป็นเด็กผู้ชาย ลูกจะต้องเป็นผู้สืบทอดตระกูลเลิศธนโยธาอย่างแน่นอน”

“ในเมื่อลูกไม่อยากให้แม่ยุ่ง งั้นแม่ก็จะไม่ยุ่ง เพียงแต่……ลูกอย่าได้เชื่อพ่อมากเกินไป พ่อของลูกเห็นลูกเป็นเพียงหมากกระดานตัวหนึ่งเท่านั้น”

“แม่คะ หนูกับพ่อเป็นพ่อลูกแท้ ๆ กัน พ่อหลอกใช้หนู ทำไมหนูจะไม่หลอกใช้พ่อ แต่ผลประโยชน์ของพวกเราสองคนนั้นตรงกัน คำพูดแบบนี้ ต่อไปไม่ต้องพูดอีกนะคะ จะได้ไม่ทำให้พ่อโกรธ แล้วด่าว่าแม่ไม่มีความคิดอีก”

คุณแก้วเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วก็พยักหน้าขึ้น เพื่อให้รู้ว่าจะไม่ยุ่งเรื่องนี้อีก

พลอยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาใหม่ แล้วทำการโทรออกไป คุณแก้วไม่รู้ว่าเธอจะโทรไปหาใคร ได้ยินแต่เสียงเธอรับสั่งกับปลายสาย：“ก่อปัญหาให้กับโอเอกรุ๊ปหน่อย แบบชนิดที่ว่าถ้าจัดการไม่ได้ก็จะเสียหายหลายพันล้านแบบนั้น”

หลังรับสั่งเสร็จ พลอยก็วางสายโทรศัพท์

คุณแก้วถามเธอว่า：“ลูกโทรศัพท์หาใครเหรอ

“แม่คะ แม่ไม่ต้องถามแล้ว ถามไปแม่ก็ไม่เข้าใจ ก่อปัญหาให้กับโอเอกรุ๊ป ไซม่อนก็ได้จะรีบกลับมา”

พลอยทนไม่ได้ที่ไซม่อนอยู่เคียงข้างญาณินตลอดเวลา

แม้ว่าไซม่อนไปเมืองแอคเซสซ์เพิ่งจะสามวัน

“เพิ่งหาเนตรดาวเจอ และถูกเข้าใจผิดว่านอกใจ ไซม่อนจึงไปช่วยลูกสาวและสารภาพความจริง จะอยู่หลายวันก็เป็นเรื่องปกติ พลอย บางทีไซม่อนแค่อยากจะหาลูกสาว ไม่ไม่ได้ทำเพื่อญาณินแต่อย่างใด ลูกอย่าคิดมากเลย หลายปีมานี้ มีแต่ลูกที่คอยอยู่เคียงข้างเขา ลูกยังสาวยังสวย แม่ไม่เชื่อหรอกว่าไซม่อนจะไม่สนใจในตัวลูกจริง ๆ”

หลังจากพลอยเงียบครู่หนึ่งจึงกล่าวขึ้น：“หนูอยู่ข้างกายเขามาหลายปี ยังไม่เคยตกเป็นของเขาเลย ความเป็นผู้ใหญ่สุขุมลุ่มลึกของเขา คำพูดที่ละมุนจนคนลุ่มหลง หนูอยากตกเป็นของเขามาหลายปีแล้วค่ะ ตั้งแต่ที่หนูยังเป็นเด็ก หนูก็อยากตกเป็นของเขาแล้ว……”

เพราะอย่างไรก็ยังไม่แต่งงาน ขณะที่พลอยกล่าวหน้าก็แดงก่ำ

คุณแก้วก็เงียบเช่นกัน

ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอกล่าวขึ้น：“ตอนที่แม่เล่นไพ่นั้น ก็ได้ยินเพื่อน ๆ ในวงพูดเรื่องราวที่โรแมนติกเช่นกัน ได้ยินว่ามีธูปปลุกเซ็กส์ชนิดหนึ่ง เมื่อจุดแล้วดมความหอมของธูปนั้น จะทำให้คนรู้สึกเกิดอาการกระสัน หนูวางยาหลายครั้งก็ไม่สำเร็จ หรือว่าจะลองใช้ธูปนี้ดู”

“ธูปแบบนี้กลิ่นก็ไม่ค่อยแรงมาก ตอนที่ลูกอยู่กับไซม่อนตามลำพังนั้น หนูก็คิดหาวิธีจุดธูปนี้วางไว้ในมุมห้อง จะได้ไม่ดึงดูดความสนใจจากเขา จากนั้นทุกอย่างที่หวังก็จะสำเร็จ”

เพื่อน ๆ ของคุณแก้วอายุ ๆ รุ่นป้า ๆ กันหมด ต่อให้จะดูแลผิวพรรณอย่างดี ในสายตาของสามีพวกเธอ ก็เป็นเพียงผู้หญิงแก่และน่าเกลียด ไม่สามารถที่จะเทียบกับผู้หญิงข้างนอกได้ ผู้ชายมากมายในช่วงที่ชีวิตสำเร็จ ยากที่จะต้านทานสิ่งยั่วยวนจากภายนอกได้ จึงมักเลี้ยงบ้านเล็กบ้านน้อย ฯลฯ

ในฐานะที่เป็นเมียหลวง มีบางครั้งเพื่อรักษาความสัมพันธ์ของสามีภรรยาไว้ ก็ต้องใช้อุบายบางอย่าง

“แม่ แม่ช่วยหามาให้หนูหน่อย ไซม่อนใกล้จะกลับมาแล้ว เมื่อเขากลับมา หนูก็จะใช้มัน ขอเพียงพวกเราสองคนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกัน ต่อให้ญาณินจะฟื้นสติกลับคืนมา ความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยาของพวกเขาก็จะต้องหย่ากัน ญาณินก็ไม่มีทางอภัยให้กับไซม่อน”