รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 289

บี.เอ.เอ็ม.กรุ๊ป

กษิดิเคาะประตูห้องทำงานของประธาน เมื่อได้รับเสียงตอบรับ จึงได้เปิดประตูเข้าไป

“พี่ใหญ่”

เขาเดินเข้าไปพร้อมกับเอกสารสองสามฉบับแล้วยื่นให้กับยศพัฒน์

“ทำไมนายต้องมาด้วยตัวเองล่ะ”

ยศพัฒน์รับเอกสารนั้นมา แล้วก็วางลงบนโต๊ะ จากนั้นก็ถามน้องชาย

“มีเรื่องอยากจะคุยกับพี่ใหญ่”

กษิดิยิ้มแล้วนั่งลง “พี่ใหญ่รู้ใจผมที่สุด”

ยศพัฒน์เหลือบมองเขา “ว่ามาเถอะ มีเรื่องอะไรถึงต้องมาถึงที่นี่ด้วยตัวเอง”

“คือว่า สาวทอมนั่นเข้ามาพักที่บ้านผมแล้วจริง ๆ ด้วย”

“สาวทอม”

กษิดิอธิบาย：“ก็มิลินท์ไง”

ยศพัฒน์แอบหัวเราะ：“ลินท์เหมือนสาวทอมตรงไหนกัน สวย สง่า รูปร่างนางแบบ เดินไปถึงไหนก็เหมือนกับแม่เหล็ก สามารถดึงดูดสายตาของชายหนุ่มนับไม่ถ้วน เป็นผู้หญิงในฝันของผู้ชายจำนวนไม่น้อยเลยนะ ต่อหน้านายไหงเป็นทอมไปซะงั้น”

“ชัยเดชที่เป็นผู้ชาย แต่การกระทำของเขานั้น พอต่อหน้านายไหงไม่กลายเป็นตุ้งติ้งเหมือนสาวล่ะ”

ยศพัฒน์กระแอมเสียงแล้วกล่าว：“ชัยเดชเดิมทีก็เป็นผู้หญิงข้ามเพศ ถ้าไม่ใช่เพราะกลัวผู้ใหญ่ทางบ้านรับไม่ได้ เขาคงไปผ่าตัดแปลงเพศแล้ว”

“ลินท์ไม่ได้ย้ายเข้าไปอยู่บ้านนายวันแรกสักหน่อย แล้วเพิ่งมาถามในเวลานี้ นายคิดจะทำอะไร”

กษิดิกล่าวอย่างเขินอาย：“ผมไม่กล้ากลับบ้านเลย แต่ผมทำของสำคัญหนึ่งอย่างตกไว้ที่บ้าน อยากจะแอบกลับไปเอา ดังนั้นก็เลยอยากจะขอลาหยุดสักหน่อย”

ยศพัฒน์：“……นายเป็นผู้ชายหรือเปล่า กลัวผู้หญิงคนเดียวกลัวถึงขั้นนี้ ตอนที่ลินท์เกิดเรื่องนั้น ทำไมไม่เห็นนายหลบซ่อนล่ะ ทุกครั้งก็เห็นนายวิ่งเร็วขนาดนั้นทำไม เมื่อก่อนตอนที่เรียนนั้น เธอกับคนอื่นมีเรื่องชกต่อยกัน เมื่อนายรู้ ไม่มีเวลาแม้แต่จะบอกกับพวกเรา ลุยเดี่ยวไปช่วยเธอ จนโรงเรียนเกือบจะไล่นายออก วีรกรรมแบบนี้ไม่น้อยเลยนี่”

“เอ่อ……ผมก็กลัวเธอจะถูกตีจนตาย ต่อไปไม่มีคนคอยทะเลาะกับผมไง ใครเป็นห่วงเธอกันล่ะ ความโอหังของเธอนั้น เห็นผมทีไรก็ชวนทะเลาะต่อยผมจนล้ม ใครจะไปห่วงเธอ”

“นายก็มักจะถูกเธอต่อยล้มเสมอ เพราะนายไม่มีความสามารถ จะโทษใครได้ล่ะ อีกอย่าง นายสู้เธอไม่ไหวหรือว่านายยอมเธอกันแน่”

กษิดิยืดอกตรงแล้วกล่าว：“ผมเป็นผู้ชายไม่สู้กับผู้หญิง……สู้เธอไม่ได้จริง ๆ เธอทั้งเคยเรียนเทควันโด ไทชิ ไทเก๊ก ตอนเด็กเหมือนกับเด็กผู้ชาย ได้ยินมาว่ากังฟูอะไรดี เธอก็จะไปเรียน เรียนดีกว่าผมอีก!”

ยศพัฒน์เหลือบมองน้องชาย ครู่หนึ่งถึงได้กล่าวขึ้น：“ ฉันล่ะสงสัยนายจริง ๆ นายอิจฉาที่ลินท์เก่งกว่านาย นายจึงอคติกับเธอ”

เรื่องขี้ปะติ๋วจริง ๆ!

“ใครอิจฉาเธอกันล่ะ เธอคิดว่าเธอเก่งเหรอ ถ้าเก่งขนาดนี้ทำไมไม่แต่งงานออกไปล่ะ ทอมเอ้ย หยาบกระด้างสุด ๆ ใครจะกล้าขอเธอกัน ใครขอเธอแต่งงานคนนั้น……ผมเป็นผู้ชายที่เคยฝึกฝนจิตใจ ปากยังไม่ร้ายขนาดนั้น ไม่เช่นนั้นถ้าเธอได้ยินก็มาหาเรื่องผมอีก”

“นายเก่งขนาดนี้ทำไมไม่แต่งเมียกลับมาสักคนล่ะ อารองกับอาสะใภ้รองต้องการขายนายออกไปให้เร็ว ๆ ในสายตาของอารองกับอาสะใภ้รองนายเป็นสินค้าที่ขายไม่ดี แล้วยังจะมีหน้ามาว่าให้ลินท์อีก”

กษิดิ：“……พี่ใหญ่ ผมคิดว่าพี่กับพี่สะใภ้หลังจากจดทะเบียนสมรสแล้ว ก็เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย ชอบแสดงความรักกันต่อหน้าผม บาดตาบาดใจคนโสดอย่างผม ชอบหยอดคำหวาน และยังยกยอให้ท้ายพี่ใหญ่ เดินตามรอยเท้าของผู้ใหญ่ เริ่มยุให้พวกเรารีบแต่งงาน”