รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 296

อันที่จริงคลับรักนะไม่ใช่โฮสต์คลับที่แท้จริง เพียงแต่คนด้านในล้วนเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาดี ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง ผู้หญิงรวยๆมากมายในเมืองแอคเซสซ์ชอบไปใช้บริการที่นั่น

หากลูกค้ากับโฮสต์คุ้นเคยกันแล้ว ชายหญิงเมื่อสนิทและคุ้นเคยกันมานาน ก็ไม่แปลกที่จะมีอะไรเลยเถิดไปกว่าเพื่อน

หากมีโฮสต์เป็นเด็กเลี้ยงของผู้หญิงรวย คลับก็จะปลดพวกเขาออกจากงานอย่างเกรงอกเกรงใจ

คนมากมายล้วนคาดหวังค่าตอบแทนที่สูงของที่นั่น คนบางคนก็เห็นคลับเป็นสปริงบอร์ดให้ปีนป่ายขึ้นไป

แม้จะไม่ใช่โฮสต์คลับที่เป็นทางการ แต่ด้วยสถานการณ์แบบนี้ ก็ยังคงถูกเห็นเป็นโฮสต์คลับไปโดยปริยาย

เทวิกาและกนกอรที่แต่งหน้าแล้วนั่งรถแท็กซี่ไปที่คลับรักนะก่อน เมื่อรอมิลินท์มาถึงแล้ว ทั้งสามคนก็จึงจะเข้าไปด้วยกัน

มิลินท์คุ้นเคยกับที่นี่มาก

ดูก็รู้ว่าเธอเป็นลูกค้าประจำของที่นี่

ไม่นาน การคาดเดาของเทวิกากับกนกอรก็ได้รับการยืนยัน คนมากมายที่นี่ต่างรู้จักมิลินท์ แน่นอน ว่าพวกเขาเรียกมิลินท์ด้วยชื่อปลอม

เมื่อผู้หญิงรวยเหล่านั้นเห็นมิลินท์ พวกเธอก็มาทักทายเธออย่างกระตือรือร้น

เทวิกาสะกิดเธอ แล้วถามเสียงเบาว่า “เธอมาทุกวันเลยใช่ไหม? คนที่นี่ดูคุ้นเคยกับเธอมาก”

“ธุรกิจน่ะ ฉันมาที่นี่คือมาขายสกินแคร์ผู้ชายของฉัน ผู้หญิงรวยพวกนั้นเองก็เป็นลูกค้าของฉัน”

มิลินท์แก้ต่างให้ตัวเองเสียงเบา “ฉันทำเพื่อเงินล้วน ๆ ไม่มีตระกูลคุ้มกะลาหัว พึ่งพาตัวเองขยันหาเงิน มันเหนื่อยมากเลยล่ะ”

เทวิกา “ฉันได้ยินสามีฉันบอกว่าเธอก็แค่ไม่อยากพึ่งพาตระกูล ไม่ใช่ว่าเธอไม่มีตระกูลให้พึ่งพาสักหน่อย อันที่จริงแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน พึ่งพาตัวเองก็ประสบความสำเร็จได้”

“ขอบคุณที่ชม ครั้งแรกที่ฉันมาก็เพราะอยากจะมาเปิดโลกล้วน ๆ ก็คือด้วยสัญชาตญาณในวิชาชีพ มาโปรโมทสกินแคร์ของตระกูลศิริกรโสภณสักหน่อย หลังจากที่พวกเขาใช้แล้ว ก็รู้สึกว่าใช้ดีไม่เลวเลย นานวันเข้า คนที่นี่ก็เลยชอบซื้อสกินแคร์จากฉัน ฉันไม่เพียงแค่หาเงินได้ แต่ยังสร้างชื่อเสียงให้กับสกินแคร์ตระกูลศิริกรโสภณของฉันด้วย”

ตระกูลศิริกรโสภณร่ำรวยมาจากการขายสกินแคร์

ผนวกกับมิลินท์เองก็เป็นช่างแต่งหน้ามืออาชีพ เธอจึงเข้าใจเกี่ยวกับสกินแคร์มากกว่าคนทั่วไป เธออ้างอิงจากสภาพผิวและรูปลักษณ์ของแต่ละคน แนะนำให้ทุกคนใช้สกินแคร์ที่แตกต่างกัน หากทุกคนใช้ถูก แน่นอนว่าก็ย่อมเห็นผลอย่างชัดเจน จากนั้นก็จะเชื่อเธอสนิทใจ

กนกอรถามอย่างสงสัยใคร่รู้ว่า “ผู้หญิงรวยพวกนั้นไม่ใช่ลูกค้าปกติของเธอเหรอ? ไม่มีใครจำเธอได้เลยเหรอ?”

“ผู้หญิงที่มาใช้บริการที่นี่ ไม่ได้มาจากตระกูลผู้ดีที่แท้จริง คุณหญิงในตระกูลผู้ดีไม่มีทางและไม่กล้ามาใช้บริการที่นี่หรอก พวกเธอให้ความสำคัญกับชื่อเสียงของตัวเองและของตระกูลสามีมากๆ หากมาปรากฏตัวที่นี่แล้วมีใครเห็น แล้วกระทบถึงชื่อเสียงของตระกูลสามี แน่นอนว่าชีวิตคู่ก็อยู่ไม่รอดแน่”

นี่ก็คือเหตุผลที่มิลินท์ต้องแต่งหน้า

แม้เธอจะยังไม่แต่งงาน แต่กลับเป็นลูกสาวตระกูลศิริกรโสภณ ตระกูลศิริกรโสภณเป็นตระกูลผู้ดีที่แท้จริงของสังคมชนขั้นสูง

“แต่ว่าพวกประธานบริษัทสาวใหญ่จากต่างเมือง หากมาทำงานที่เมืองแอคเซสซ์ ก็มักจะชอบมาแวะที่นี่เช่นกัน”

ส่วนใช้บริการถึงขั้นไหน ก็ไม่อาจรับรู้ได้

กนกอรตอบเสียงอ้อ “เข้าใจแล้ว” ผู้หญิงรวยไม่เท่ากับมาจากตระกูลผู้ดี

เมื่อนึกถึงฐานะทางบ้านของตัวเอง กนกอรก็ยืดอกขึ้น เธอเองก็เป็นผู้หญิงรวยแล้วเหมือนกัน

ส่วนตระกูลเศรษฐี กนกอรไม่มีความคิดที่จะแทรกเข้าไป อย่างสถานการณ์ในตระกูลเดชอุป หากเธอแทรกเข้าไปก็ไม่ถึงกับถูกกลั่นแกล้งจนน่าอนาถ แต่ก็ไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขแน่ ๆ

เพียงแต่ ตอนนี้เหมือนว่านฤเบศวร์จะตัดใจจากเปรมาแล้ว งั้นเธอยังมีโอกาสหย่าร้างหรือเปล่า?

คิดมาถึงตรงนี้ กนกอรก็รู้สึกว่าเธอต้องคุยเรื่องหย่าร้างกับนฤเบศวร์ล่วงหน้า

เธอแค่อยากจะคืนหนี้บุญคุณ และก็ตักตวงผลประโยชน์ไปด้วย แต่ไม่ได้อยากถูกผูกมัดไปจนตาย

“คุณอนล ผมยังมีเรื่องต้องจัดการ ก็ไม่อยู่เป็นเพื่อนคุณอนลแล้ว คืนนี้ค่าใช้จ่ายของคุณอนลหักจากบัญชีผมเลย หวังว่าคุณอนลจะสนุกนะครับ”

น้ำเสียงที่คุ้นเคยดังลอดเข้ามาในหู

นฤเบศวร์

กนกอรเห็นเขาก็พลันหลบที่หลังของเทวิกาโดยอัตโนมัติ