รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 301

กนกอรเเอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก เเล้วขยับก้นออก เพื่อเว้นระยะห่างของทั้งสองคน

ในขณะที่ถูกเขาจ้องมองอยู่นั้น เธอรู้สึกกลัวมาก！

นฤเบศวร์พากนกอรกลับไปที่คฤหาสน์ส่วนตัวของเขา

ผ่านเรื่องราวมากมายมาทั้งวัน กระทั่งถึงกลางดึก คนใช้ที่รับผิดชอบดูแลคฤหาสน์ นอกจากพ่อบ้านที่รับโทรศัพท์ของนฤเบศวร์แล้วเปิดประตู คนอื่นๆ ได้นอนหลับไปตั้งนานแล้ว

คฤหาสน์ทั้งหลังเงียบจนทำให้กนกอรรู้สึกกลัว

นฤเบศวร์คงไม่ทำอะไรเธอหรอก？

เพราะเขารักเปรมาจนหัวปักหัวปำ เเละรักมากขนาดนั้น

น่าจะ คงไม่ ทำอะไรเธอหรอกนะ！

อีกอย่าง เธอก็มีฝีมือชกต่อยอยู่บ้าง ถ้าเขากล้าทำอะไรเธอ เธอก็จะตีเขาจนตายไปเลย！

พ่อบ้านมองคุณชายใหญ่ดึงผู้หญิงที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเข้ามาในบ้าน ทำให้เธอตกตะลึงไปสักพักถึงตั้งสติได้ และอดไม่ได้ที่จะถามบอดี้การ์ดอีกคนขึ้นมาว่า： “ธาม ผู้หญิงที่คุณชายใหญ่จูงมืออยู่คนนั้นคือใครเหรอ？”

ไม่ใช่ว่าคุณชายใหญ่จะไม่เคยพาผู้หญิงกลับมาบ้านมาก่อน เเต่ว่าคนที่พากลับมาทุกครั้งคือเปรมา

คนที่อยู่ดูแลคฤหาสน์หลังนี้ได้อยู่มาสิบปีเเล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่คุณชายใหญ่พาผู้หญิงอื่นนอกจากคุณเปรมามาที่บ้าน

ธามตอบออกมาว่า： “ผมรู้ฐานะของเธอดี แต่ไม่ได้รับการอนุญาตจากคุณชายใหญ่ ผมไม่กล้าพูดหรอก”

พ่อบ้าน： “……”

ทำแบบนี้ไม่ได้ ความอยากรู้อยากเห็นของเขาถูกดึงออกมาแขวนไว้บนที่สูง แต่กลับไม่ยอมบอกให้เขารู้ ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร

“หน้าตาธรรมดามาก น่าจะไม่เข้าสายตาของคุณชายใหญ่ถึงจะถูก แต่คุณชายใหญ่แสดงอาการหึงหวงออกมาอย่างเห็นได้ชัด เสมือนสามีที่จับได้ว่าภรรยามีชู้ ทั้งโกรธทั้งหึง แล้วหญิงสาวคนนั้นคือใครเหรอเศรษฐินี”

พ่อบ้านสงสัยมาก

บรรดาบอดี้การ์ดต่างรู้ฐานะของหญิงสาวคนนั้น แต่ไม่ยอมบอกเขา

ช่างไม่มีเหตุผลเลย！

“นฤเบศวร์ คุณปล่อยมือ！ถ้าคุณยังไม่ปล่อยมืออีก ฉันจะไม่เกรงใจคุณแล้วนะ！”

ถึงตอนนี้กนกอรเริ่มมีความกลัวเล็กน้อย

นฤเบศวร์ดึงเธอเข้าบ้าน ผ่านห้องรับแขก แล้วตรงไปชั้นบน เมื่อได้ยินคำเตือนข่มขู่จากเธอ เขาเอียงหน้าแล้วพูดเสียงเย็นชาออกมาว่า： “หุบปาก！”

“คุณให้ฉันหุบปากฉันก็ต้องหุบปากเหรอ ทำไม？คุณคิดว่าคุณเป็นใคร？นฤเบศวร์ คุณลืมความสัมพันธ์ระหว่างเราไปแล้วใชไหม？คุณอารมณ์เสียอะไร โกรธอะไรเหรอ？ความสัมพันธ์ของพวกเราคือทำธุรกิจร่วมกัน ฉันเอาเงินแล้วแสดงละครก็เท่านั้นเอง！”

นฤเบศวร์หยุดลง

กนกอรนึกว่าเขาจะพูดเหตุผลกับเธอ และกำลังเตรียมตัวเจรจา จู่ๆ เท้าก็ลอยขึ้นมา เธอถูกนฤเบศวร์อุ้มขึ้นมา เเถมโยนเธอขึ้นใส่บนบ่า เเล้วเเบกเธอขึ้นไปชั้นบน

ครั้งแรกที่ถูกคนเเบกเเบบนี้ ทำให้กระเพาะโดนทับไม่สบายตัวเลย กนกอรโกรธจนใช้มือทุบตีเขา ดึงผมเขา ดึงหูเขา ทำทุกอย่างเพื่อแก้แค้นเขา

เขาไม่ได้สนใจ

เมื่อแบกเธอมาถึงหน้าห้องห้องหนึ่ง เสียงดังโป้ง เขาใช้เท้าถีบประตู เเล้วแบกเธอเข้าไปในห้อง จากนั้นถีบมันกลับ เพื่อปิดประตูให้เรียบร้อย

แค่เวลาไม่กี่นาที กนกอรก็รู้สึกเหมือนโลกหมุน จากนั้นเธอก็ถูกโยนไปในเตียงใหญ่ใบหนึ่ง

ไหวพริบเธอดีมาก หลังจากถูกโยนไปที่เตียงแล้ว เธอพลิกตัวหลายตลบ ก็สามารถพลิกลงมาจากเตียงได้ เมื่อเห็นว่าเตียงค่อนข้างสูง เธอจึงมุดเข้าไปอยู่ใต้เตียงโดยไม่คิดอะไรเลย

โตมายี่สิบสี่ปี เป็นครั้งแรกที่เธอจนตรอกและกลัวขนาดนี้

เวลาที่นฤเบศวร์โกรธขึ้นมา มันน่ากลัวแบบนี้เอง ！

พระเจ้า ขาทั้งสองข้างของเธอถูกเขาจับไว้

กนกอรถพยายามดิ้นรนเต็มที่ เพื่อสลัดมือทั้งสองข้างของเขาให้หลุดออกไป

แต่น่าเสียดายที่ทำไม่ได้

ถึงแม้เตียงนี้จะสูง เธอสามารถมุดเข้าไปใต้เตียงได้ แต่ก็ไม่สามารถนั่งได้ ทำได้แค่เอาตัวแนบติดกับพื้น ในสถานการณ์แบบนี้ เธอยากสลัดมือทั้งสองข้างของเขาออก

สุดท้าย เธอก็ถูกเขาลากตัวออกมาจากใต้เตียงจนได้

ราวกับลากสุนัขที่ตายแล้วออกมา……

ณ เวลานี้ กนกอรยังสามารถคิดคำพูดนี้ออกมาได้

หลังจากถูกนฤเบศวร์ลากออกมาจากใต้เตียงแล้ว กนกอรอยากชกตีกับนฤเบศวร์ แต่เนื่องจากความแข็งแกร่งของร่างกายผู้ชายที่เหนือกว่าอยู่แล้ว ทำให้เธอถูกกดทับลงไปที่เตียงทันที

หนักมาก！

กนกอรสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ！

เพราะปรกติ เขาเป็นฝ่ายยอมเธอมาโดยตลอด