รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 302

“คุณรักเปรมาไม่ใช่เหรอ？คุณไปหาเปรมา อย่ามาแตะต้องตัวฉัน คุณมันเลว คุณถอดเสื้อฉันทำไม คุณหยุดเดี๋ยวนี้！”

นฤเบศวร์ทำเหมือนไม่ได้ยิน ดึงชุดสูทบนร่างกายของเธอต่อ

โชคดีตอนที่พวกเธอเปลี่ยนเสื้อผ้านั้น เสื้อผ้าข้างในไม่ได้ถอดออก เพราะสวมใส่ชุดสูทเข้าไปโดยตรงเลย

หลังจากที่นฤเบศวร์ถอดชุดสูทบนร่างกายของเธอเสร็จ ก็คืนอิสรภาพให้แก่เธอ เขาโยนชุดสูทลงไปที่พื้น แล้วใช้เท้าเหยียบมันไปสิบกว่าครั้ง ถึงเดินออกไป

กนกอร： “……”

ทำเธอตกใจหมดเลย นึกว่าเขาจะขืนใจเธอเสียอีก ที่แท้เขาต้องการข่มขืนเสื้อผ้าของเธอนั่นเอง

นฤเบศวร์ออกไปแล้วเดินกลับมาอย่างรวดเร็วอีกครั้ง

เมื่อเห็นเขากลับมา กนกอรรีบดึงผ้าห่มมาห่อตัวไว้

นฤเบศวร์โยนชุดสูทให้เธอหนึ่งชุด เขายืนอยู่ขอบเตียง มองลงไปที่เธอ แล้วพูดเสียงเย็นชาออกมาว่า： “ไปอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าบนร่างกายของคุณออก แล้วสวมเสื้อที่ผมให้คุณไป”

กนกอรกะพริบตาติดต่อกัน เมื่อแน่ใจแล้วว่าเขาจะไม่บ้าคลั่งอีก จึงรีบลุกขึ้นนั่ง หยิบชุดสูทที่เขาโยนให้เธอขึ้นมามอง แล้วถามเขาว่า： “ของคุณเหรอ？”

“เอาออกมาจากตู้เสื้อผ้าผมถ้าไม่ใช่ของผมแล้วจะเป็นของใคร？”

กนกอรทำท่าเบ้ปาก แล้วพูดขึ้นว่า： “นี่กับชุดสูทที่คุณถอดออกมาเมื่อกี้เเตกต่างกันตรงไหนเหรอ？”

นฤเบศวร์ถลึงตาใส่เธอ แล้วกัดฟันคำพูดออกมา： “คนใส่ไม่เหมือนกัน”

แตกต่างกันตรงไหน ก็เป็นเสื้อที่ผู้ชายใส่ทั้งนั้น

คำพูดนี้กนกอรกล้าพูดเฉพาะในใจเท่านั้น ไม่กล้าพูดออกมา

เพราะกลัวผู้ชายคนนี้จะโมโหขึ้นมาอีก

“เสื้อชุดนี้ คุณเคยใส่ไหม？”

“เคยใส่แล้ว”

“เคยใส่แล้ว แล้วเอามาให้ฉันใส่ทำไม”

กนกอรกอดเสื้อผ้าไว้ในอกแล้วลงมาจากเตียง

นฤเบศวร์พูดออกมาอย่างโมโหว่า： “ผมสกปรกกว่าผู้ชายในบาร์โฮสของคลับ รักนะอีกเหรอ？เสื้อผ้าที่พวกเขาเคยใส่คุณยังกล้าใส่เลย ทำไมของผมถึงไม่กล้าใส่？”

กนกอร： “……”

กอดเสื้อผ้าไว้แล้วเดินเข้าไปใกล้าเขา กนกอรพูดอย่างระมัดระวังออกมาว่า： “แบตบอส ฉันรู้สึกว่าคุณกำลังหึงอยู่นะ หึงฉันเหรอ！ช่างหายากจริงๆ ที่ฉันสามารถชนะหญิงในดวงใจของคุณไปได้ ฮ่าๆ ！”

ก่อนที่นฤเบศวร์จะโกรธ เธอกอดเสื้อผ้าแล้วรีบวิ่งเข้าไปในห้องอาบน้ำทันที

นฤเบศวร์หันไปมองประตูห้องน้ำที่ถูกเธอปิดเสียงดังโป้ง ทั้งโกรธทั้งรู้สึกตลก

กนกอรอาบน้ำร้อนเสร็จ เเละในขณะเดียวกันก็ได้ล้างเครื่องสำอางบนใบหน้าออกเช่นกัน

ถึงแม้เธอจะรังเกียจเสื้อผ้าของนฤเบศวร์ แต่เพื่อไม่ทำให้เขาโมโหอีก เธอจึงยอมสวมใส่เสื้อผ้าของนฤเบศวร์แต่โดยดี

เนื่องจากนฤเบศวร์ตัวสูงใหญ่ เมื่อเธอสวมใส่เสื้อผ้าของเขาแล้ว จึงค่อนข้างหลวม

“เหมือนเด็กใส่เสื้อผ้าของผู้ใหญ่”

กนกอรพูดออกมาอย่างรังเกียจ

นฤเบศวร์เงียบไปสักพัก แล้วพูดขึ้นว่า： “ที่นี่ไม่มีเสื้อผ้าของคุณ คุณก็ใส่ๆ ไปเถอะ”

เขาเดินมาหา

กนกอรถอยหลังสองก้าวโดยอัตโนมัติ

นฤเบศวร์พูดออกมาอย่างโกรธเคืองว่า： “วางใจได้ ผมไม่ขืนใจคุณหรอก”

เรื่องบนเตียงระหว่างชายหญิง ถ้าใช้การบังคับ แบบนั้นผู้หญิงจะมีปม เเละเป็นการไม่เคารพอีกฝ่ายด้วย

ในระหว่างที่โกรธ นฤเบศวร์อยากจัดการเธอก็จริง แต่สุดท้ายก็ห้ามใจไว้ได้ ไม่อยากขืนใจเธอ กลัวจะนำพาความเจ็บปวดมาให้เธอ ทิ้งปมไว้ให้เธอ แล้วกระทบชีวิตของเธอในภายภาคหน้า

เพราะถึงยังไงก็เป็นสามีภรรยากัน ยังไงต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันทั้งชีวิตอยู่แล้ว

เขาจะคำนึงถึงแต่ความสุขตรงหน้าไม่ได้ ต้องคำนึงถึงตลอดชีวิต

กนกอรโล่งใจออกมา แล้วยกนิ้วโป้งให้เขา พูดประจบเขาออกมาว่า： “นฤเบศวร์ คุณนี่เป็นลูกผู้ชายจริงๆ เลย！”

นฤเบศวร์เดินมาหา ดึงเธอมาที่ขอบเตียงแล้วผลักเธอล้มลงไปนอนที่เตียง

พฤติกรรมนี้ทำให้กนกอรตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง กลัวเขาจะกลับคำพูด