รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 337

กนกอรหยุดเดิน แล้วหันหน้ากลับมา

เห็นว่าใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง ราวกับตัดสินใจได้แล้ว

“ไปกันเถอะ พวกเราเข้าไปกัน ยังมีเวลาอีกสิบกว่านาที ถ้าทำรวดเร็วก็น่าจะทันอยู่”

นฤเบศวร์เก็บซาลาเปาที่ยังไม่ได้กินไว้ในถุง แขวนไว้บนรถจักรยานเข้าด้วยกัน

หยิบใบสมรสและเอกสารทั้งหมดที่พามาด้วยออกมา มือข้างหนึ่งจูงกนกอร แล้วจูงเข้าไปด้านในสำนักงานเขต

สองครั้งที่มาที่นี่ นฤเบศวร์รู้สึกว่าเขาไม่ได้เต็มใจเลยสักนิด

หวังว่า ครั้งที่สามที่เขามาที่นี่ คงจะมาด้วยความปิติยินดี

และก็ให้หยุดอยู่ครั้งนี้สามนี้！

ในตอนที่ทั้งสองคนออกมาจากสำนักงานเขต ก็กลายเป็นสถานะโสดแล้ว

อดีตที่เคยถูกบังคับให้แต่งงาน ในวินาทีที่ได้รับใบหย่านั้น ทุกอย่างราวกับหายไปหมด

สำหรับคนอื่นแล้ว การหย่า อาจจะหมายถึงการสิ้นสุด

แต่สำหรับนฤเบศวร์กับกนกอร การหย่า ไม่ใช่การสิ้นสุด แต่เป็นการเกิดใหม่

เห็นท่าทางกนกอรที่รู้สึกผ่อนคลายไปทั้งตัว นฤเบศวร์ก็เข้าใจขึ้นมาทันที การหย่าครั้งนี้ สำหรับกนกอรแล้ว ก็คือการปลดล็อคในใจของเธอ หลุดพ้นจากเครื่องพันธนาการ

รักเธอ ก็อยากให้เธอมีความสุข

ชีวิตของพวกเขายังอีกยาวไกล เขาจะทำให้เธอแต่งงานกับเขา กลายเป็นภรรยาที่แท้จริงของเขาให้ได้อีกครั้ง！

“กนกอร”

เห็นว่ากนกอรกำลังจะไปรอรถเมล์ที่ป้ายรถเมล์ นฤเบศวร์ก็เรียกเธอไว้

“มีอะไร?”

นฤเบศวร์ยิ้มให้เธอ รอยยิ้มอบอุ่นราวกับลมฤดูใบไม้ผลิ จนเกือบทำให้ใจของกนกอรสั่นไหว

เธอพูดกับเขา：“นายอย่ายิ้มกว้างขนาดนั้น นายรู้หรือเปล่าว่านายหน้าตาดี เวลายิ้มก็หล่อขึ้นไปอีก ทำให้คนหลงตายได้นะ”

“แล้วคุณหลงหรือเปล่า?”

“ตอนนี้ก็พอไหว ฉันแกร่งน่ะ รอยยิ้มของนายแค่นี้ ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก นายค่อยไปฝึกมาแล้วกันนะ บางทีวันหนึ่งอาจจะแกร่งเกินฉัน”

รอยยิ้มของนฤเบศวร์หายไป “ไม่ต้องนั่งรถเมล์แล้ว ผมขี่จักรยานพาคุณกลับเอง พวกเราไปหาร้านอาหารแถวนี้กินอะไรกันก่อนเถอะ หลังจากนั้นค่อยกลับ คิดซะว่าขี่รถรับลม”

“เบศวร์ พวกเราพึ่งจะหย่ากันนะ”

“ใช่ พวกเราพึ่งกลับไปโสดกัน แต่ผมเคยพูดนี่ พวกเราจะเริ่มต้นใหม่ เริ่มตั้งแต่เดินออกมาจากสำนักงานเขตวินาทีนั้น ผมก็จะจีบคุณ กนกอร คุณอยากได้เดทโรแมนติก ผมก็จะทำให้คุณ คุณอยากได้ความหวานในช่วงเวลาที่ถูกผมจีบ ผมก็จะทำให้คุณเหมือนกัน”

“ถ้าพูดมากกว่านี้เดี๋ยวหาว่าปลอม ผมจะให้การกระทำพิสูจน์ก็แล้วกัน ที่ผมพูด ผมทำได้”

กนกอร：“.…..”

“ได้ งั้นพวกเราไปกินข้าวกันก่อน”

กนกอรก็ไม่ใช่คนที่เขินอายอะไร

พูดแล้ว ว่าจะให้โอกาสเขาจีบเธอ เธอก็ทำได้เหมือนกัน

ให้โอกาสเขา แล้วทำไมเธอจะไม่ลองให้โอกาสตัวเองล่ะ?

นฤเบศวร์เข็นจักรยานมา เขาคร่อมบนจักรยาน อมยิ้มแล้วมองไปที่กนกอร บอกเป็นนัยว่าให้กนกอรนั่งบนจักรยานของเขา

กนกอรขึ้นไปนั่ง

เขาเริ่มขี่จักรยานพาเธอไป

“ขี่จักรยานมาหย่า หลังหย่า ก็ขี่จักรยานพาเมียเก่ากลับบ้าน นฤเบศวร์ พวกเราสองคนนี่แปลกประหลาดอยู่นะ”