รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 365

“คุณชาย คุณนายน้อย คุณเปรมามาแล้ว”

จู่ ๆ ธามก็เข้ามาบอกทั้งสองคนว่าเปรมามาแล้ว

เปรมาเพิ่งจอดรถเสร็จพอดี

เธอไม่ได้มาหากนกอรหรือเทวิกา แต่เธอมาหานฤเบศวร์

ตั้งแต่ที่นฤเบศวร์ตัดใจจากเธอ เธออยากจะพบนฤเบศวร์เป็นการส่วนตัวก็กลายเป็นเรื่องที่ยากมาก

หากไปบ้านตระกูลเดชอุป คุณน้าบัณฑิตาก็ไม่อยากเจอเธอ คุณปู่เร็นก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เขาไม่เคยชอบเธออยู่แล้ว

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงเข้าไปเหยียบไม่ได้แม้แต่ประตูบ้านตระกูลเดชอุป

หากไป RA กรุ๊ปเหรอ แต่ก่อน ทุกครั้งที่เธอไป RA กรุ๊ปก็ราวกับราชินีมาเยือน ทุกคนล้วนนอบน้อมเกรงใจเธอ กลัวว่าหากต้อนรับไม่ดีก็จะทำให้เธอโกรธแล้วโดนไล่ออก

ส่วนตอนนี้น่ะเหรอ เมื่อเธอไปถึง ก่อนอื่นก็ต้องลงทะเบียนที่ห้องรปภ.ก่อน พอเข้าไปแล้ว ก็ยังต้องถูกพนักงานต้อนรับรั้งไว้ บอกว่าหากอยากเจอนฤเบศวร์ก็ต้องนัดไว้ก่อน และคนที่อยากเจอนฤเบศวร์ก็มีมากมายนับไม่ถ้วน หากนัดไว้ก็คงต้องนัดไปถึงปีใหม่ถึงจะได้เจอ

มีเพียงมีวิธีเดียวคือต้องมา One Day In Coffee แล้ว

ตราบใดที่กนกอรอยู่ที่นี่ นฤเบศวร์ก็จะต้องมาแน่ๆ

เดิมทีเปรมาอยากจะมารอที่นี่ทั้งวันด้วยซ้ำ แต่ใครจะรู้ว่าทันทีที่มาถึงก็เห็นรถของนฤเบศวร์กับบอดี้การ์ดจอดอยู่ที่นี่พอดี

ซ้ำยังมีรถใหม่เอี่ยมอีกคันหนึ่ง

นฤเบศวร์ซื้อมาให้กนกอรงั้นเหรอ?

ใช่แล้ว หากนฤเบศวร์ชอบใครสักคน สิ่งที่เขาชอบทำที่สุดก็คือมอบของขวัญให้คนที่ชอบ

ผู้หญิงอย่างกนกอร คงจะถูกความใจป้ำของเขาฟาดหน้าจนมึนได้อย่างง่ายดายเลยสินะ

เปรมาดูแคลนกรกอรในใจ แต่ก็รู้ดี ว่าตอนนี้เธอไม่สามารถลงมือกับกนกอรและเทวิกาได้อย่างง่ายดายแล้ว

“เธอมาทำอะไร? หลังจากที่ขอโทษเทวิกาก็บอกว่าจะไปมอบตัวไม่ใช่เหรอ?”

หลังจากที่ได้ยินว่าเปรมามา นฤเบศวร์ที่เมื่อกี้ยังเผยใบหน้าแต้มยิ้มก็หุบยิ้มลงทันที ทว่าสายตาก็ยังคงคอยสังเกตปฏิกิริยาของกนกอร

“ไม่ทราบครับ คุณชาย จะห้ามเธอไหมครับ?”

“ไม่ต้อง”

คนที่ตอบไม่ใช่ใครแต่เป็นกนกอร

“กนกอร”

นฤเบศวร์เรียกเธอด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“นายไม่จำเป็นต้องแสร้งทำเป็นเย็นชาต่อหน้าฉัน ควรทำยังไงก็ทำแบบนั้น นั่นต่างหากที่เป็นตัวตนที่แท้จริงของนาย”

กนกอรไม่เชื่อหรอกว่านฤเบศวร์จะสามารถตัดใจจากเปรมาได้ทันที

แม้เขาจะบอกว่าหากเขาตัดใจก็จะตัดให้ขาดอย่างไม่เหลือเยื่อใย แต่ไม่ว่าจะยังไงเขาก็รักเปรมามาตั้งสิบกว่าปี แล้วจะสามารถตัดใจได้อย่างสิ้นเชิงในเวลาสั้นๆได้อย่างไร?

“ฉันไม่หึงสักหน่อย”

กนกอรพูดเสริม

นฤเบศวร์มองเธอเงียบๆ เขากลับหวังว่าเธอจะหึง

อันที่จริงเธอเข้าใจเขามากๆ

เมื่อคิดได้ดังนั้น นฤเบศวร์ก็อารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อย

ธามมองสีหน้าของคุณชาย พลันรู้ว่าต้องฟังคำสั่งของคุณนายน้อย ก่อนจะถอยออกไปเงียบๆ

เมื่อกนกอรพูดดังนั้นก็ไม่มีใครห้ามเปรมา ปล่อยให้เธอเข้าไปในร้าน