รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 404

“ป้าสะใภ้ พี่ชายบอกว่าเขาจะแต่งงานใหม่กับพี่สะใภ้อีกครั้ง ในเมื่อจะแต่งงานกันใหม่อีกครั้ง งั้นฉันก็เรียกเขาว่าพี่สะใภ้ต่อไปนะ ต่อไปจะได้ไม่ต้องพูดใหม่ ”

บัณฑิตาโมโหอย่างมาก

ยิ่งจะปวดใจที่ลูกชายได้รับบาดเจ็บเพราะกนกอร

เธออยากจะดูบาดแผลของลูกชาย ถูกนฤเบศวร์ห้ามไว้

“แม่ แค่แผลถลอกนิดหน่อยเอง ไม่ต้องดูหรอก ลูกชายของแม่ตายไม่ได้หรอกนะ”

“ยังจะพูดว่าแผลถลอดนิดหน่อยอีกนะ เห็นสีหน้าแกซีดเผือด มีสาเหตุมาจากเลือดไหลออกมาเยอะแน่นอน กนกอรก็คือตัวซวย ตั้งแต่เล็กมาแกไม่เคยได้รับบาดเจ็บมาก่อนเลย เพราะว่าเธอ แกถึงได้บาดเจ็บอย่างนี้เบศวร์แกไม่ต้องคบหากับกนกอรอีกแล้ว เธอก็คือผู้หญิงที่กินผัว”

“แม่！”

นฤเบศวร์วางมีดในมือลงดังเปรี๊ยะ ใบหน้าที่หล่อเหลามืดมน พูดอย่างไม่พอใจ : “นี่มันไม่เกี่ยวกับกนกอรนะ แม่ด่ากนกอรทำไม？”

“กนกอรไม่ใช่ตัวซวย และเธอไม่ใช่คนที่มีดวงกินผัวด้วย！”

บัณฑิตาพูดอย่างโมโหว่า : “แกยังจะปกป้องเธอเหรอบัณฑิตา？ แกดุแกสิ่งที่แกเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอ เป็นความผิดของเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ แกจะได้รับบาดเจ็บเหรอ？เธอซวย เจอกับโจรปล้น ก็ลากให้แกซวยไปด้วย เบศวร์ แกไม่ต้องคบหากับเธออีกแล้ว หย่าก็หย่ากันแล้ว ตัดขาดกันหมดสิ้น เธอไม่เหมาะกับแก เธอมีเพียงแค่ทำให้แกซวยไปด้วย ”

“วันนี้ทำให้แกบาดเจ็บก็เพราะเธอ พรุ่งนี้ไม่แน่ก็อาจจะทำให้แกบาดเจ็บหนักกว่าเดิม ถึงขั้นคร่าชีวิต”

“ที่รัก คุณพูดอะไรกันล่ะ คุณกำลังแช่งลูกชายเหรอ？”

ธารณ์รู้สึกว่าภรรยาพูดไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่ ไม่เห็นว่าใบหน้าของชายชราเยือกเย็นลงแล้ว

“สามี ฉันไม่ได้แช่งลูกชายนะ สิ่งที่ฉันพูดเป็นเรื่องจริง คุณลองคิดดูนะ หลังจากที่เบศวร์อยู่ด้วยกันกับกนกอรเคยเกิดเรื่องดีอะไรขึ้นบ้างไหม？มีแต่เรื่องไม่ดีทั้งนั้น ตอนแรกเรื่องของเปรม์ ตอนนี้แม้แต่เบศวร์ก็ได้รับบาดเจ็บแล้ว ไม่แน่ต่อไปก็จะมีหายนะที่ยิ่งใหญ่กว่านี้”

“กนกอกก็คือตัวซวย เบศวร์หย่าร้างกับเขา งั้นก็เป็นเรื่องที่ดี ถ้าหากคบหากันต่อไป ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น？ถ้าหากเธอไม่ใช่ตัวซวย เบศวร์อยู่ด้วยกันกับเธอ ก็น่าจะราบรื่นในทุก ๆ เรื่องถึงจะถูก”

สีหน้าของนฤเบศวร์มืดคล้ำแล้ว

เขาเหลืออด พูดออกมาหนึ่งประโยคว่า : “หลังจากที่พ่อกับแม่อยู่ด้วยกัน ก็ไม่เห็นว่าจะราบรื่นไปซะทุกเรื่องเลยนะ นี่ก็พูดได้ว่าแม่ก็ไม่เหมาะสมกับพ่อผมหรือเปล่า？”

เขาไม่ได้พูดคำว่าตัวซวยออกมา เป็นคำนึงถึงว่ายังไงก็เป็นแม่แท้ๆของตัวเอง

บัณฑิตา：“……สามี คุณดูสิ เบศวร์เพื่อกนกอรแล้วคิดไม่ถึงว่าจะตำหนิว่าฉันที่เป็นแม่ ฉันเป็นแม่แท้ๆของเขานะ！”

“เบศวร์ คำพูดเมื่อกี้ของแกเกินไปแล้วนะ”

ธารณ์พูดล้อเล่น

ชายชราพูดหนึ่งประโยคอย่างนิ่งๆว่า : “คำพูดของเบศวร์ก็มีเหตุผลนะ บัณฑิตาหลังจากที่คุณแต่งงานกับธารณ์ก็ไม่เห็นว่าธารณ์จะราบรื่นไปซะทุกเรื่อง และก็โชคร้ายกว่าหลายครั้ง และก็เคยเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ได้รับบาดเจ็บ เป็นเพราะว่าแต่งงานกับคุณหรือเปล่า？”

บัณฑิตา : “……พ่อ สิ่งเหล่านั้น สิ่งเหล่านั้นมันเป็นอุบัติเหตุทั้งนั้น ชีวิตคนเรา จะสําเร็จลุล่วงไปด้วยดีราบรื่นไปทุกอย่างจริงๆได้ที่ไหนกันล่ะ？จะต้องเจอเรื่องโชคร้ายบ้าง ”

“เหอะ！”

ชายชราพูดเหอะ พูดเยาะเย้ยกลับว่า : “คุณก็รู้ว่าชีวิตของคนไม่สามารถสําเร็จลุล่วงไปด้วยดีได้จริงๆ ก็รู้ว่าเป็นคนต่างก็ต้องเจอเรื่องโชคร้ายเล็กน้อย？งั้น เบศวร์เกิดอุบัติเหตุ ทำไมคุณถึงไปโทษกนกอรล่ะ？”

หลังจากที่บัณฑิตาสำลัก พูดเสียงเบาๆว่า : “เบศวร์ได้รับบาดเจ็บเพราะกนกอร งั้นก็เป็นความรับผิดชอบของกนกอร เป็นความผิดของกนกอร”

“แม่ กนกอรไม่ได้อยากเจอโจรปล้นสักหน่อย อีกอย่าง ผมก็ริเริ่มที่จะปกป้องเธอเอง เพราะเหตุนี้ การที่ได้รับบาดเจ็บก็เป็นเพราะผมไม่ระวัง ไม่เกี่ยวกับกนกอร”

เขายังจงใจได้รับบาดเจ็บด้วยนะ ง่ายที่จะทำให้กนกอรเป็นห่วงเขามากๆหน่อย

เพียงแต่พูดคำเหล่านี้ออกไปไม่ได้ หลีกเลี่ยงไม่ให้แม่ใส่ร้ายป้ายสีไปที่กนกอรอีก

“ทำไม……”

“แคร่กๆๆ”

ลุงเซนไอครู่หนึ่งแล้ว

เขาต้อนรับให้กนกอรเข้ามา ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้

ลุงเซนแอบมองดูสีหน้าของกนกอร เห็นกนกอรสีหน้าสงบ เหมือนว่าไม่เก็บคำพูดของคุณหญิงมาใส่ใจ ลุงเซนไม่เพียงแค่ไม่ผ่อนคลาย แถมยังเป็นกังวลมากด้วย