รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 418

ครอบครัวตระกูลเลิศธนโยธาของพวกเขาเกือบจะมีทรัพย์สินหลายแสนล้านแล้ว แต่มันเป็นของทั้งตระกูล ส่วนพ่อของเธอมีทรัพย์สินเพียงหมื่นล้านเท่านั้นเอง

เธอ ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ไม่ต้องพูดถึงล้านล้าน แม้แต่หมื่นล้านก็มีไม่ถึง

“เทวิกา เธอมันเรียกร้องเยอะเกินไป！

เทวิกายิ้มแล้วพูดขึ้นว่า： “ที่ฉันพูดมันเป็นความจริง พ่อของฉันมีค่ามากเท่านี้จริงๆ และฉันก็พูดตามจริงทุกอย่าง ไม่ได้มีการเพิ่มราคาอะไรเลย”

“พ่อคุณเป็นคน ไม่ใช่สิ่งของ จะใช้เงินมาประเมินไม่ได้”

เทวิกาหัวเราะเคอๆ แล้วพูดออกมาว่า： “คุณพลอยเป็นคนพูดเองว่าจะชดเชยให้แม่ของฉัน และให้แม่ฉันเสนอราคาออกมา นี่ไม่ใช่เป็นการให้แม่ฉันขายสามีหรอกเหรอ？ทำการค้าขาย ใครจะอยากขาดทุน？ฉันช่วยแม่ของฉันเรียกร้องราคา ก็แค่ขอราคาต้นทุน ไม่ได้เอากำไรจากคุณแม้แต่บาทเดียว ถือว่ายุติธรรมมากแล้ว”

“แน่นอน ถ้าคุณพลอยซื้อไม่ไหว ก็รีบกลับไปเถอะ อย่ามาทำตัวขายหน้าที่นี่ ไม่มีปัญญากินเยอะขนาดนั้นยังคิดจะสั่งอาหารจานใหญ่ขนาดนี้อีก ระวังจะอิ่มจนท้องแตกตาย！”

พลอยเดินออกไปอย่างโมโห

เธอเดินออกไปด้วยความโมโห

ไม่อยากอยู่ต่อแม้สักวินาที

เธอโกรธมากจริงๆ ！

ครั้งแรกที่เจอหน้าเทวิกา พลอยคิดว่าเทวิกาจะเป็นผู้หญิงที่ควบคุมได้ง่ายและรังแกได้ง่าย แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากัน เธอถึงรู้ว่าเทวิกามีความสามารถที่สามารถยั่วคนให้โมโหจนบ้าคลั่งได้

“พลอยกลับดีๆ นะคะ ฉันไม่ส่งแล้วนะ”

เมื่อพลอยได้ยินคำพูดนี้ของเทวิกา รู้สึกว่ามันไม่น่าฟัง และรู้สึกแปลกๆ แต่เนื่องจากเธอกำลังโกรธมาก จึงยังนึกไม่ออกถึงความหมายของคำพูดที่แท้จริง

หลังจากที่เธอเดินออกไปจากคฤหัสถ์เมเปิลแล้ว ถูกลมพัดโชยมา บวกกับความโกรธเริ่มจางลง เธอถึงนึกขึ้นได้ คำพูดของเทวิกาคำหนึ่งเหมือนเป็นคำพูดส่งคนตาย！

เนตรดาว！

รอดูแล้วกัน！

พลอยขึ้นเครื่องบินส่วนตัว แล้วออกคำสั่งออกมาว่า： “ฉันจะไปRA กรุ๊ป”

เธออยู่ไกลถึงเมืองซูเพร่า จะจัดการเนตรดาวได้ยาก

แต่ว่าเธอสามารถหาผู้ช่วยได้

เดิมทีผู้ช่วยที่พ่อของเธอหาให้คือเปรมา คิดไม่ถึงว่าเปรมาจะไม่ได้เรื่องขนาดนี้ กลับเข้าไปในคุกอีก

เธอแอบดีใจที่ยังไม่ได้ทำธุรกิจร่วมกันกับเปรมา ไม่งั้นคงต้องขาดทุนยับเยินแน่นอน

นอกจากเปรมาแล้ว เธอนึกถึงนฤเบศวร์

นฤเบศวร์เป็นคู่อริของยศพัฒน์

นฤเบศวร์รักเปรมามาก เปรมาเข้าไปในคุกเพราะสาเหตุของยศพัฒน์กับเทวิกา คิดว่า นฤเบศวร์คงต้องเกลียดเทวิกาและสามีเข้าไส้แน่นอน

ศัตรูของศัตรูก็คือเพื่อนนั่นเอง

พลอยต้องการร่วมมือกับนฤเบศวร์เพื่อจัดการยศพัฒน์และภรรยา

ในเมืองแอคเซสซ์ คนที่กล้าเป็นศัตรูกับยศพัฒน์นั้นมีแค่นฤเบศวร์คนเดียว ไม่ว่ายังไงพวกเขาสองคนเป็นศัตรูกัน

พลอยมาอย่างวู่วาม และกลับไปอย่างวู่วาม

เธอจึงไม่ได้ตรวจสอบอย่างละเอียด และไม่รู้ว่านฤเบศวร์ได้ปล่อยวางเรื่องของเปรมาแล้ว แถมไม่รู้เรื่องราวของนฤเบศวร์กับกนกอรอีกด้วย

ในขณะนี้ ถึงแม้ว่านฤเบศวร์จะยังคงต่อสู้กับยศพัฒน์ในด้านธุรกิจ แต่ส่วนตัวแล้ว เขาไม่อยากมีปัญหากับยศพัฒน์และภรรยา

หลังจากยั่วโมโหพลอยจนเธอกลับไปแล้ว เทวิกามองดูเวลา ก็ตะโกนเรียกคนที่อยู่ชั้นบนออกมาว่า： “ที่รัก เร็วเข้าพวก

เรารีบไปทำงานกันเถอะ ฉันจะสายแล้ว”

ใช่แล้ว เธอยังไม่ได้แต่งหน้าเลย

เทวิการ้อนรน ในใจได้ด่าพลอยที่เย่อหยิ่งโอหังชู้รักคนนี้ไปแล้วเป็นพันครั้ง

ผู้หญิงแบบพลอย เทียบไม่ได้กับแม่แท้ๆของเธอที่เป็นเหมือนดั่งนางฟ้าเลยแม้แต่น้อย

คนอย่างพลอยก็แค่อาศัยฐานะของครอบครัวของเธอเท่านั้นเอง

“ฉันไปหาลินท์ก่อน ให้ลินท์ช่วยฉันแต่งหน้าก่อน”

เทวิกาไม่รอให้ยศพัฒน์ลงมาจากชั้นบนก่อน ก็วิ่งออกไปก่อนแล้ว

ยศพัฒน์：……

ประยสย์：……น้องสาวของเธอเป็นคนทำอะไรรีบร้อน

เมื่อกี้ตอนที่ยั่วโมโหพลอยนั้น ทำให้เขาดูอย่างสะใจ

เพราะเมื่อก่อน มีแต่พลอยเท่านั้นที่ยั่วโหโหเขา

เขาไม่ชำนาญในเรื่องทะเลาะกับผู้หญิง และไม่อยากทะเลาะด้วย

ถือว่าน้องสาวได้ช่วยเขาแก้แค้น ฮ่าๆ ดูแล้วช่างสะใจจริงๆ ！