รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 424

นฤเบศวร์วางแก้วลง รีบไปจับมือของกนกอรไว้ แล้วพูดขอโทษขึ้นมาว่า： “อร ผมขอโทษแทนคำพูดที่ไม่เหมาะสมของคุณแม่ผมด้วย ผมได้บอกกับแม่ผมแล้ว ต่อไปถ้าเธอยังพูดแบบนี้กับคุณอีก และจงใจจะพรากเราสองคนให้แยกจากกัน ผมก็จะไปบวชเป็นพระ”

“จิตใจคุณไม่บริสุทธิ์ วัดเขาคุณเป็นพระหรอก”

ไม่ว่ายังไง เพื่อเธอแล้วเขายอมพูดคำพูดแบบนั้นออกมา กนกอรรู้สึกซาบซึ้งอยู่ในใจ

“ผมรู้จุดอ่อนของแม่ผมดี ต่อไปถ้าเธอยังรังแกคุณอีก ผมก็จะพูดว่าผมจะลาออกจากประธานบริษัทRA กรุ๊ป รับรองว่าเธอไม่กล้าพูดอะไรอีก และไม่กล้าทำอะไรอีกแน่นอน”

จีบกนกอร นฤเบศวร์รู้ดีว่าเขาไม่มีเทคนิคอะไร แต่ถ้าจะให้จัดการคนในครอบครัวหรือจัดการกับคนนอก เขาก็ถือว่ามีความสามารถพอตัวอยู่

ตีงูต้องตีให้ถูกจุด อีกฝ่ายเห็นอะไรสำคัญ ก็ต้องจี้จุดที่อีกฝ่ายเห็นความสำคัญเป็นพิเศษถึงจะได้

เหมือนแม่ของเขา แค่บอกว่าเขาจะไม่เป็นประธานบริษัท แม่ของเขาก็กระวนกระวายกว่าใครเป็นพิเศษ

กนกอรจ้องมองเขานิ่งๆ

เขากำลังพยายามสู้เพื่ออนาคตของพวกเขา

เธอเองก็จะพยายามเช่นเดียวกัน

พยายามหาเงิน เพื่อให้กระเป๋าตังค์ของตัวเองพองโต ถึงแม้จะพองสู้ของนฤเบศวร์ไม่ได้ แต่ก็ต้องให้บัณฑิตาเปลี่ยนมุมมองใหม่ที่มีต่อเธอ และเชื่อว่าที่เธออยู่กับนฤเบศวร์ไม่ใช่เพราะต้องการเงินของเขา

ถ้าเธออยากได้เงินเขาจริงๆ ก็คงไม่หย่ากับเขาหรอก

วิญญูชนต้องการเงินทองทรัพย์สิน ก็ต้องได้มาด้วยวิธีที่ถูกต้อง

สิ่งที่เธอควรได้ เธอก็ต้องได้ สิ่งที่เธอไม่ควรได้ เธอไม่เอาแม้แต่สตางค์แดงเดียว

“ไปกันเถอะ ไปกินข้าวกัน”

“ไป”

นฤเบศวร์ลุกขึ้นมาอย่างดีใจ เขาไปจับมือของกนกอรโดยอัติโนมัต และออกไปจากร้านพร้อมกนกอร

แต่กนกอรกลับหันไปมองกันตภณ。

เธอให้พนักงานสาวในร้านไปเกลี้ยกล่อมกันตภณไม่ให้ดื่มเหล้าเยอะ แต่ดูเหมือนจะเกลี้ยกล่อมไม่สำเร็จ

“ผมโทรศัพท์หา นิรุตต์”

จะแก้ปัญหาก็ต้องหาคนสร้างปัญหาถึงจะแก้ได้

กันตภณมีแต่ นิรุตต์มาถึงจะแก้ไขได้ พวกเธอเกลี้ยกล่อมยังไงก็ไม่สำเร็จหรอก

เพื่อป้องกันไม่ให้กนกอรมุ่งความสนใจไปที่ กันตภณ เขาจึงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อโทรหา นิรุตต์ทันที

ทุกคนต่างเป็นคนหนุ่มแห่งเมืองนี้ ปรกติก็อยู่ในวงการเดียวกันอยู่แล้ว ถึงแม้จะไม่ได้สนิทกันมาก แต่ต่างฝ่ายต่างก็มีเบอร์โทรศัพท์ของซึ่งกันและกัน

โทรติดนานมาก กว่า นิรุตต์จะรับมันขึ้นมา

“คุณนฤเบศวร์”

เสียงของ นิรุตต์แหบพร่า เหมือนหลอดลมอักเสบ

“มีธุระอะไรเหรอ？”

อารมร์ของ นิรุตต์ไม่ดี เพราะพึ่งทะเลาะกับคนที่บ้าน และทะเลาะกับภณ ทำให้เขาปวดหัวมาก

เขาอยากทิ้งทุกอย่าง แล้วไปหาภณ พาหนีไปให้ไกลๆ

แต่เนื่องจากความรับผิดชอบที่ถูกผู้ใหญ่อบรมให้เป็นทายาทสืบทอดมาตั้งแต่เด็ก จึงทำให้เขาไม่สามารถทิ้งทุกอย่างแล้วพาภณหนีไปไกลๆ ได้

แต่ถ้าไม่พาหนีไป ทุกคนในบ้านก็ยอมรับไม่ได้กับเรื่องที่เขารักเพศเดียวกัน ยิ่งรับไม่ได้ที่เขากับกันตภณอยู่ด้วยกัน

ส่วนตอนนี้ ผู้ใหญ่ทุกคนต่างพากันหาผู้หญิงเพื่อแนะนำให้เขา เพราะคิดว่าถ้าเขาได้เจอกับผู้หญิงมากหน้าหลายตาหน่อย ไม่แน่อาจทำให้เขากลับใจก็ได้

“นิรุตต์ กันตภณดื่มเหล้าอยู่ที่One Day In Coffee ร้านที่กนกอรของผมเปิดเป็นร้านกาแฟ ไม่ใช่ร้านเหล้า ตอนนี้ทำให้ร้านเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า เหม็นไปทั้งร้าน กระทบต่อธุรกิจของกนกอรของผม คุณจะรับผิดชอบไหม？คุณจะรับผิดชอบเขาไหม？ถ้าคุณไม่สนใจเขาแล้ว ก็ได้ เดี๋ยวผมจะโยนเขาออกไปข้างถนนเอง”