รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 425

“ไม่เอา”

กนกอรสตาร์ทรถ

“แต่งงานครั้งแรก ไม่มีพิธีขอแต่งงาน ไม่มีพิธีแต่งงาน ก็จดทะเบียนสมรสกันแล้ว แถมถูกบังคับอีกด้วย ไม่มีความทรงจำที่ดีเลย ถ้าจะแต่งงานอีกครั้ง ก็ต้องใช้ชีวิตกันตลอดไป ฉันต้องให้ความสำคัญหน่อย ถ้าคุณทำข้อหนึ่งให้ฉันไม่พอใจ ฉันก็จะไม่จดทะเบียนสมรสกับคุณ”

เมื่อกนกอรพูดแบบนี้ ทำให้นฤเบศวร์ไม่รู้จะพูดอะไรอีก

ถ้าเขารักเธอจริง ก็ไม่ควรทำให้เธอต้องเสียจ

แต่ว่า ในเมื่อพวกเขาสองคนแน่ใจความสัมพันธ์ด้านความรักกันแล้ว ก็รักกันก่อนดีกว่า ปลูกฝังความรักที่ลึกซึ้งก่อน แล้วค่อยแต่งงานกัน อีกไม่กี่เดือนก็จะตรุษจีนแล้ว แต่งงานกับเธอก่อนตรุษจีนก็ดีเหมือนกัน

“อร”

“มีอะไรก็พูดเลย”

กนกอรตั้งใจขับรถอยู่ ไม่หันไปมองเขาเลย

นฤเบศวร์มองใบหน้าด้านข้างของเธอ พบว่าใบหน้าด้านข้างของเธอยิ่งสวย แบบฉบับนักฆ่าด้านข้างที่แท้จริง

คำพูดที่เขาอยากพูดพูดไม่ออกในทันที เพราะมัวแต่จ้องมองเธออยู่ แถมกลืนน้ำลายลงคอด้วย เพราะว่าเมื่อเขาจ้องมองเธอก็อยากเข้าไปจูบเธอ ล้มทับเธอแล้วกินเธอให้ราบคาบ

“อยากพูดอะไรเหรอ？”

กนกอรเอียงหน้าไปมองเขา แล้วหันหน้าไปมองข้างหน้าต่อ

เมื่อนฤเบศวร์ตั้งสติได้ พูดขึ้นมาว่า： “อร คุณสวยจริงๆ ！เหมาะสมกับความหล่อของผม พวกเราสองคนอยู่ด้วยกันก็คือหนุ่มหล่อสาวงาม เป็นคู่สร้างคู่สมกันจริงๆ ยีนของพวกเราดีขนาดนี้ อีกหน่อยมีลูกด้วยกันต้องสวยน่ารักเป็นพิเศษแน่เลย”

“อร ผมมีความโลภเล็กน้อย พวกเรามีลูกด้วยกันหลายคนหน่อย ถ้าเป็นไปได้มีทีมฟุตบอลหนึ่งทีมจะดีที่สุด”

ประธานโลภบางคนหนึ่งในอนาคตของวันหนึ่งตอนภรรยาคลอดได้อยู่เป็นเพื่อน ได้ตกใจมาก และไม่ว่าเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่ยอมให้ภรรยามีลูกคนที่สองอีกเลย

กนกอร： “……”

“นฤเบศวร์ คุณหน้าด้านหลงตัวเองก็พอแล้ว อย่าคิดไปไกล ตอนนี้พวกเราเพิ่งตกลงความสัมพันธ์ความรักกัน คุณก็ไปคิดเรื่องมีลูกแล้ว ถ้าหาก เมื่อถึงสุดท้ายแล้วภรรยาที่คุณแต่งงานด้วยไม่ใช่ฉันหล่ะ？”

เปรมาไปยอมรับโทษแล้ว แต่ด้วยการกระทำของเธอถูกตัดสินจำคุกไม่กี่ปีหรอก รอเธอออกมา เธอต้องมาวุ่นวายอีกแน่นอน

คุณณัฏฐาเกลี้ยกล่อมบัณฑิตากลับมาเป็นเพื่อนกับเธออีกครั้ง ถึงแม้บัณฑิตาจะควบคุมกันตัดสินใจอะไรของนฤเบศวร์ได้ แต่เธอเป็นแม่แท้ๆ ของนฤเบศวร์ มีเธอวางเล่ห์กลอยู่ข้างกาย ใครจะกล้ารับรองว่านฤเบศวร์กับเปรมาจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น？

แน่นอน กนกอรสามารถแต่งงานเข้าตระกูลเดชอุป ก่อนที่เปรมาจะออกมา

“นอกเสียจากคุณจะแต่งงานกับคนอื่น ไม่งั้นภรรยาของผมมีคุณแค่คนเดียว อร คืนนี้ผมต้องไปงานเลี้ยง คุณไปเป็นเพื่อนผมได้ไหม？”

“ฉันไม่เข้าใจเรื่องธุรกิจของคุณ ไปเป็นเพื่อนคุณก็ช่วยอะไรคุณไม่ได้”

นฤเบศวร์ยิ้ม “ไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ขอแค่คุณไปเป็นเพื่อนผม ผมก็พึงพอใจมากแล้ว”

“ตอนกลางคืน เทวิกาจะเข้ามาดูแลร้านไม่ใช่เหรอ คุณเองก็ว่าง ไปงานเลี้ยงเป็นเพื่อนผมนะ เทวิกาเคยไปเป็นเพื่อนเทวิกาตลอด แต่คุณไม่เคยไปเป็นเพื่อนผมแม้แต่ครั้งเดียวเลย”

กนกอรหัวเราะออกมาอย่างเสียมิได้ “คุณอย่าเอาไปเปรียบเทียบกับคุณยศพัฒน์ตลอดสิ”

อะไรก็เอาไปเปรียบเทียบกับยศพัฒน์จริงๆ

นฤเบศวร์แม้มปาก แล้วพูดขึ้นว่า： “ก็มันเคยชินแล้วไง นับตั้งแต่ที่ผมรู้จักเขามา ก็ชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเขาโดยอัตโนมัติ ผ่านมายี่สิบกว่าปีแล้ว จะให้ผมแก้ก็คงแก้ไม่ได้ ไม่งั้น พวกเราสองคนจะกลายเป็นคู่อริได้ยังไง”

กนกอรอยากพูดออกมาว่าตอนนี้พวกเขาสองคนเป็นคู่อริประเภทไหนกันแน่？

เมื่อคำพูดถึงปากก็กลืนกลับเข้าไปอีกครั้ง