รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 44

ยศพัฒน์จับมือของเทวิกาแน่นๆ

ใบหน้าที่หล่อเหลาเคร่งขรึม

เทวิกาเอียงหัวมองดูเขา และถามเบาๆว่า: “พี่รู้จักพวกเขาเหรอ?”

“ทีมพิเศษของนฤเบศวร์ เขาชอบโอ้อวด ทุกครั้งที่ออกไปข้างนอกก็จะมาพร้อมกับรถหรู ที่รายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดเจ็ดหรือแปดคน ซึ่งสามารถเสริมสร้างรัศมีให้กับเขา และทำให้เขารู้สึกเหมือนจักรพรรดิกำลังเสด็จมา”

ตอนที่ยศพัฒน์พูดสิ่งเหล่านี้ มุมปากก็กระตุกขึ้น แสดงออกถึงการเยาะเย้ยเล็กน้อย

เทวิกายิ้ม และพูดว่า: “นั่นเป็นท่าทีที่เขาขาดความมั่นใจ”

ยศพัฒน์กระตุกมุม ตาหยีไปด้วย

นี่เทวิกากำลังชมเขามีความมั่นใจมากอย่างอ้อมค้อม

ยืดตัวตรง ยศพัฒน์ก็รู้สึกว่าตัวเองความมั่นใจมากอยู่เสมอ

บอดี้การ์ดของนฤเบศวร์ลงรถก่อน ต่อจากนั้นก็มีบอดี้การ์ดคนหนึ่งช่วยนฤเบศวร์เปิดประตู

ในชั่วพริบตา นฤเบศวร์นำพากลุ่มบอดี้การ์ดยืนอยู่ตรงข้ามของสองสามีภรรยา

“พัฒน์”

นฤเบศวร์พูดขึ้นมาอย่างเยือกเย็น“ผู้หญิงของแกตบเปรมา แกจะเป็นคนสั่งสอนหล่อนเอง หรือว่าให้ฉันมาสั่งสอน?”

ที่แท้ เขามาทวงความยุติธรรมให้กับเปรมานี่เอง

เทวิกาบ่นในใจ: ทำไมเพิ่งมา?

มองดูชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ เทวิกาก็เข้าใจว่าทำไมนฤเบศวร์เพิ่งจะมาในเวลานี้ เขาตั้งใจเลือกเวลาที่ยศพัฒน์อยู่

“วิกาตบเปรมาแล้วยังไง? หล่อนลงมือก่อน วิกาของฉันก็แค่เอาคืนเท่านั้นเอง ตบหล่อน ยังทำให้มือวิกาของฉันเจ็บไปด้วย เบศวร์ในเมื่อแกมาทวงความยุติธรรมให้กับเปรมา จะชดใช้แทนเปรมาได้หรือเปล่า?”

“หล่อนทำให้ฝ่ามือวิกาของฉันเจ็บ ส่งผลกระทบต่องานของวิกาอย่างร้ายแรง วิกาเป็นคนทำธุรกิจ ทำอะไรไม่ได้ก็หาเงินได้น้อยมาก ควรให้เปรมาชดใช้ความเสียหายเหล่านี้”

นฤเบศวร์โกรธกับความไร้ยางอายของยศพัฒน์ ไม่สิ ตกตะลึงต่างหาก ใช้สายตาที่เหมือนกับเห็นผีมองดูยศพัฒน์

ศัตรูคู่อาฆาตคนนี้ของเขาก็เพอร์เฟกต์มากๆมาตั้งแต่เด็กจนโต ไม่ว่าจะเรียนหนังสือหรือว่าทำธุรกิจ ก็เก่งมาก เป็นคนที่เพอร์เฟกต์มากมาโดยตลอด

พ่อแม่ของเขาก็มักจะเปรียบเทียบเขากับยศพัฒน์ โดยมักบอกว่าเขาไม่ดีเท่ายศพัฒน์

แต่ ยศพัฒน์เป็นคนสงบ ไม่ค่อยทะเลาะกับเขา เมื่อก่อนเจอกัน เขาก็เป็นคนท้าทายยศพัฒน์ ยศพัฒน์ไม่อยากที่จะสนใจเขา

ในเวลานี้ เพื่อปกป้องเทวิกา ไม่นึกเลยว่ายศพัฒน์จะพูดคำพูดที่หน้าด้านเช่นนั้นออกมา ทำให้นฤเบศวร์ได้รู้จักกับเขาใหม่จริงๆ

สายตาของเทวิกาที่มองดูของยศพัฒน์ นั่นเป็นความชื่นชม

สามารถที่จะพูดจาไร้ยางอายได้แปลกใหม่เช่นนี้ได้ ก็มีเพียงพี่พัฒน์เท่านั้น

“ยศพัฒน์ หล่อนเปรียบกับเปรมาได้เหรอ? เปรมาเป็นคนรู้ใจในวัยเด็กที่เติบโตมาพร้อมกับพวกเรา เสียดายที่เปรมารักแกมากขนาดนั้น เพื่อแก เลือกที่จะย้ายอาชีพของเธอกลับมาในประเทศ แกรู้มั้ยว่าหล่อนทำแบบนี้ จะเสียหายมากเท่าไหร่?”

“แกไม่ได้ออกโรงปกป้องเปรมาก็ช่างเถอะ ยังหน้าด้านเรียกร้องค่าชดเชยกับหล่อนอีก ยศพัฒน์ แกมันก็เป็นแค่คนไร้หัวใจ! เปรมารักแกผิดจริงๆ!”

นฤเบศวร์จงใจพูดเรื่องของยศพัฒน์กับเปรมา ต่อหน้าของเทวิกา

เขารักเปรมา แต่ก็ไม่อยากเห็นยศพัฒน์มีความสุข

มีสิทธิ์อะไร ตอนที่เขารักเปรมาแต่ไม่ได้ครอบครอง ยศพัฒน์กลับจบความโสดได้ ด้วยการแต่งงานกับภรรยาที่อายุน้อยสวยได้ ต่อให้เทวิกาเป็นลูกสาวของตระกูลธรรมดา ยืนอยู่ข้างกายของยศพัฒน์กลับเหมาะสมมากๆ

นฤเบศวร์อิจฉาจนแทบจะเป็นบ้า

“วิกาเป็นภรรยาของฉัน เปรมาเป็นอะไรกับฉัน? หล่อนต่างหากที่เทียบกับวิกาของฉันไม่ได้ เปรมาจะเสียหายมากเท่าไหร่ก็เป็นเรื่องของหล่อน หล่อนเป็นผู้ใหญ่แล้ว ทำอะไรก็ต้องรับผลที่ตามมา”

“ฉันมีหัวใจ หัวใจของฉันมีแต่ภรรยาของฉัน ผู้หญิงอื่น ขอโทษด้วย ไม่มีที่ให้ยืนด้วยซ้ำ”

เทวิกา: พี่พัฒน์พูดคำรักหวานซึ้งซาบซึ้งมากเลยนะ!