รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 45

นฤเบศวร์มาอย่างจองหอง และจากไปอย่างรีบร้อน

เทวิกาปรบมือ และบ่นว่า: “เขาทวงความยุติธรรมให้กับเปรมาก็คือไม่ได้อะไรเลย”

ชายหนุ่มที่ข้างกายไม่ได้ตอบโต้เธอ

เทวิกาหันหน้ามองไปทางยศพัฒน์ เห็นใบหน้าหล่อเหลาของเขาหม่นหมอง ในวินาทีต่อมา ก็ดึงเธอถลาเข้าไปในอ้อมแขนของเขา เขากอดเอวของเธอแน่น และพาเธอออกไป

เกิดอะไรขึ้น?

เทวิการู้สึกแปลกประหลาดมากเลย

ยศพัฒน์พาเทวิกากลับมาบ้านหลังเล็กที่อยู่ในคอนโดกรีนทาวน์ของเขา

“คุณชาย คุณนาย!”

ป้ามะนาวเห็นสองสามีภรรยาเข้าบ้านมา ก็ต้อนอย่างมีความสุข

เทวิกานิ่งอึ้ง และถามว่า: “คุณป้า ป้าเป็นแม่เพื่อนของพี่พัฒน์ไม่ใช่เหรอคะ?”

ครั้งก่อนยังเรียกพี่พัฒน์ว่าหลานชายคนโต ครั้งนี้ก็เรียกคุณชายซะแล้ว

เขากับคนของเขาร่วมมือกันมาหลอกเธอมากี่ครั้งแล้ว?

ป้ามะนาวเห็นว่าสีหน้าคุณชายของตัวเองไม่ค่อยสู้ดี จึงพูดอย่างยิ้มแย้มว่า: “คุณนาย ฉันเป็นแม่บ้านของที่นี่ ชื่อมะนาว ต่อไปคุณเรียกฉันว่าป้ามะนาวก็ได้ค่ะ”

เทวิกายังอยากพูดอะไร แต่กลับถูกยศพัฒน์พาเข้าไปในห้อง

“พี่พัฒน์ พี่เป็นอะไรไป? จู่ๆก็เปลี่ยนสีหน้า ฉันทำอะไรผิดเหรอ?”

ตลอดทางมานี้ เขาไม่พูดไม่จา แต่ก็จับมือของเธอไว้แน่นๆ กลัวว่าเขาปล่อยมือเธอก็จะหนีหายไป

ยศพัฒน์ไม่พูดอะไร พาเทวิกาตรงขึ้นไปชั้นบน แล้วกลับไปถึงที่ห้องของเขา เขาผลักเทวิกาเข้าไปในห้องน้ำ จับไปที่หน้าอ่างล้างหน้า กดเจลล้างมือลงบนมือของเธอในทันที ต่อจากนั้นก็ดันเธอไปล้างมืออยู่ที่หน้าอ่างล้างหน้า

เทวิกา: “……”

เธอหันหน้ามองดูเขา เขาจดจ่อกับการช่วยเธอล้างมือ

ขัดถูไปมาอย่างแรง

เหมือนกับว่า มือของเธอมีพิษ

บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าเธอหันหน้ามองเขาตลอด เธอก็ถูกขังไว้ระหว่างหน้าอกของเขากับอ่างล้างหน้า ล้างไปล้างมา เขาก็อดไม่ได้ที่จะดันเธอไปที่ข้างอ่างล้างหน้า ก้มหน้าลงมาก็ประกบปิดริมฝีปากของเธอไว้

ต่างจากจูบที่อ่อนโยนก่อนหน้านี้ ครั้งนี้ เขาจูบได้ดุเดือดมาก ถึงกับเรียกได้ว่ารุนแรง

หลังจากทารุณริมฝีปากสีแดงหลายครั้ง สีหน้าของเขาถึงได้ดีขึ้นมาบ้าง

“ต่อไป ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ตราบใดที่ฉันอยู่ เธอก็ไม่ต้องลงมือ ฟ้าถล่มลงมา มีฉันปกป้องเธอ ไม่มีทางปล่อยฟ้าที่ถล่มลงมาทับเธอเด็ดขาด”

ยศพัฒน์ทารุณริมฝีปากของเธอจนบวมขึ้นเล็กน้อย ในดวงตาก็เป็นห่วง

แตะริมฝีปากของเธอไปด้วย และพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งไปด้วยว่า“เมื่อกี้นี้เธอกระทำการอันตราย ต่อไปห้ามทำอีก นฤเบศวร์แค่ล้อเธอเล่นเท่านั้นเอง คิดจริงๆเหรอว่าแรงแค่นั้นของเธอ จะกำราบเขาไว้ได้?”

“เขาแค่เล่นละคร เมื่อไหร่จริงเมื่อไหร่ตอแหล เดาใจได้ยากมากๆ ต่อไปเจอกับเขา เธอหนีไปได้ไกลแค่ไหนก็หนีไปให้ไกลเท่านั้น”

เทวิกามองดูริมฝีปากของเขาที่อ้าขึ้นปิดลงอย่างเหม่อลอย และพูดคำที่ทั้งเผด็จการทั้งทำให้รู้สึกว่าเท่มากๆ

ก็ตื้นตันใจอย่างหมดจด

ที่แท้ พี่พัฒน์ที่อ่อนโยนเป็นอย่างมาก ตอนที่เผด็จการ เท่ระเบิดมาก!

เขา มีหลายด้านมากๆอย่างแน่นอน และคาดเดาไม่ได้

“พี่พัฒน์ ฉัน แรงเยอะมาตั้งแต่เกิดจริงๆ”

เทวิกาพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า“ตอนนั้นฉันกำลังคิดว่าจะจับโจรให้จับหัวหน้า ตราบใดที่ฉันกำราบนฤเบศวร์ได้ ถ้าอย่างนั้นคนของเขาก็ไม่กล้าทุบทำลายร้านของฉัน ก็ไม่กล้าทำร้ายฉันด้วย”

“แม้ว่าเขาจะหล่อเหลามากๆ ดวงตาเจ้าชู้คู่นั้นจะล่อให้หลงใหลมากๆ ริมฝีปากบางทั้งสองก็เซ็กซี่ด้วย ฉันกล้ารับรองได้ว่าไม่ใช่ว่าเพราะว่าเขาหล่อถึงได้กระโจนเข้าหาเขา”

ดวงตาสีดำเข้มของยศพัฒน์หรี่ลงเล็กน้อย กะพริบอย่างอันตราย ถามเธออย่างเยือกเย็นน่ากลัว: “นฤเบศวร์รูปหล่อเหรอ? หล่อกว่าฉันเหรอ? ดวงตาเจ้าชู้ของเขาล่อให้หลงใหลมากๆเหรอ? คิดว่าดวงตาของฉันไม่ดูดีเหรอ? หากว่าริมฝีปากของฉันไม่เซ็กซี่เหรอ?”

เทวิกาจะโง่แค่ไหน ก็รู้ดีว่าถ้าเธอกล้าพูดคำว่า“ใช่” เธอก็จะตายโดยไร้ที่กลบฝัง

นอกจากนี้ เธอไม่ได้โง่

ตอนที่สามีโกรธ แล้วก็หึงหวงอีก จะทำยังไง?

เทวิกาเอาแขนโอบรอบคอของยศพัฒน์ในทันที

พอดีเลย ตอนนี้เรื่องที่เขียนนั้นก็เป็นเรื่องการเกิดใหม่ นางเอกก่อนเกิดใหม่หักหลังสามี หลังเกิดใหม่เลือกที่จะชดเชยให้กับสามี แต่เพราะเธอตายไปแล้วในช่วงแรก ทำให้สามีไม่เชื่อใจเธอ ดังนั้นหลังจากที่นางเอกเกิดใหม่ก็ตามจีบสามีตลอด