รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 443

กิติยาเป็นหญิงแกร่งที่กล้าได้กล้าเสียคนหนึ่ง ในเมื่อเธอตัดสินใจจะสารภาพรัก จึงไม่สนใจสถานที

ไม่ผิด กิติยาก็คิดจะสารภาพรักกับชเนนทร์เช่นกัน

ผ่านการติดต่อกันอย่างลึกซึ้งมาระยะเวลาหนึ่ง กิติยาก็รู้สึกว่าตัวเองตกหลุมรักชเนนทร์เข้าแล้ว

แต่ไหนแต่ไรเธอก็กล้าทำกล้ารับ กล้าที่จะรักและกล้าที่จะเกลียด ในเมื่อรู้หัวใจตัวเองชัดเจน เช่นนั้นเธอก็จะสารภาพรักกับชเนนทร์ ให้ชเนนทร์รู้ความคิดของเธอ ไม่ต้องเดากันไปเดากันมา หยั่งเชิงไปหยั่งเชิงมา เสียเวลามากเกินไป

ดังนั้น เมื่อเทวิกาดึงยศพัฒน์จากไปแล้ว เธอก็ยื่นช่อดอกไม้ที่ตัวเองซื้อมาไปตรงหน้าชเนนทร์ก่อน นัยน์ตาฉลาดเฉลียวทอประกายนุ่มนวล มองไปทางชเนนทร์ พลางเอ่ยว่า “ชเนนทร์ ฉันรู้ว่าปกติแล้วล้วนเป็นผู้ชายให้ดอกไม้ผู้หญิง แต่ฉันคิดว่าตอนที่สารภาพรัก มีดอกไม้ช่อหนึ่ง จะเข้ากับสถานการณ์กว่า”

“วิกาบอกว่าคุณก็ชอบดอกไม้ใบหญ้ามาก ฉันคิดว่าให้ดอกไม้คุณช่อหนึ่ง คุณน่าจะชอบ”

กิติยาสอบถามได้ว่าชเนนทร์เป็นคนรักและชื่นชอบดอกไม้คนหนึ่งจากน้องสาว จึงซื้อดอกไม้ช่อหนึ่งมาสารภาพรักอย่างใจกล้า

“ชเนนทร์ พวกเรารู้จักกันมานานขนาดนี้แล้ว และติดต่อกันเป็นการส่วนตัวดีมาก ฉันชอบที่ได้อยู่กับคุณมาก อยากให้คุณเป็นแฟนฉัน จนถึงขั้นแต่งงานแบบนั้น คุณยินยอมมั้ย”

ชเนนทร์ยิ้มกว้าง

ความรู้สึกที่ถูกความสุขโอบล้อมมันเป็นแบบนี้สินะ

เขาแทบจะรับดอกไม้ช่อนั้นของกิติยามาอย่างอดรนทนไม่ไหว ในขณะเดียวกันก็ยื่นดอกไม้ช่อนั้นของตัวเองให้กิติยา และเอ่ยยิ้มๆว่า “กิติยา พอดีเลย ผมก็คิดจะสารภาพรักกับคุณ ขอบอกคุณเลยว่า ผมชอบคุณมานานมากแล้ว ผมยินยอมที่จะเป็นแฟนของคุณ จนถึงขั้นที่จะแต่งงาน”

ไม่ต้องพูดถึงว่าเป็นแฟน ตอนนี้กิติยาพาเขาไปจดทะเบียนสมรสที่สำนักงานกิจการพลเรือน ให้เขาเป็นสามี เขาก็ยินยอม

“ชเนนทร์ ฉันงานยุ่งมาก ปกติไม่มีเวลาจะอยู่เป็นเพื่อนคุณ พวกเราเป็นแฟนกันก็อาจจะต้องอาศัยโทรศัพท์มือถือในการติดต่อกัน ไม่มีเวลาจะไปนัดเดทกันเหมือนกับคนอื่นเท่าไร คุณจะถือสามั้ย”

สองฝ่ายหัวใจตรงกันเป็นเรื่องที่ทำให้คนดีใจมาก

แต่กิติยายังคงต้องพูดให้ชัดเจน

เอ็มอาร์ กรุ๊ปมีขนาดใหญ่กว่าบริษัทของชเนนทร์ กิติยาที่เป็นคนควบคุมดูแลจึงยุ่งและเหนื่อยยิ่งกว่าชเนนทร์

นิสัยของเธอทำให้เธอดูไม่เหมือนกับสาวน้อยพวกนั้น

เป็นแฟนกับเธอ อาจจะทำได้แค่อาศัยโทรศัพท์มือถือเครื่องหนึ่งในการมีความรัก เจอหน้า กินข้าว ก็ยังต้องดูว่าตารางของเธอเต็มหรือไม่

“ผมรู้ ผมไม่สนใจ”

ตัวชเนนทร์เองก็ยุ่งมาก จึงสามารถเข้าใจได้ดี

กิติยาถึงได้ยื่นถุงเสื้อผ้าใหม่ชุดหนึ่งกับเนคไทเส้นหนึ่งให้ชเนนทร์ “ให้คุณ แฟนหนุ่มของฉัน”

ชเนนทร์รับถุงใส่เสื้อผ้าชุดใหม่มา และยิ้มเบิกบานมากกว่าเดิม

ส่วนเทวิกาที่หลบไปแอบดู ดูจบแล้ว ก็เอ่ยกับผู้ชายข้างกายว่า “ทำไมฉันถึงได้รู้สึกว่าพี่ชายฉันกับพี่ติยาเหมือนเจรจาธุรกิจกันอยู่ ถ้าไม่ใช่ว่ารอยยิ้มของพี่ชายฉันเจิดจ้าเกินไป ฉันคงไม่เชื่อหรอกว่าพวกเขากำลังสารภาพรักต่อกัน”

ยศพัฒน์จูงเธอเดินไป

พลางเดิน พลางเอ่ยว่า “วิธีการแสดงออกทางความรักของแต่ละคนไม่เหมือนกัน นิสัยของกิติยาเป็นแบบนั้น ในเมื่อพี่ชายคุณชอบเธอ ก็ได้เตรียมใจไว้เรียบร้อยแล้ว”

“อนาคตพวกเขาแต่งงานกัน ก็ยังไปมาหาสู่กันแบบนี้ แต่ไม่สามารถบอกได้ว่าพวกเขาไม่มีความรักต่อกัน ความรักของบางคน ไม่ได้พูดออกมาจากปาก แต่แสดงออกมาในการใช้ชีวิตและรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ”

“ก็ใช่ สรุปได้ว่า พวกเขาสองคนเปิดเผยแล้ว ฉันก็สามารถบอกคุณพ่อคุณแม่ฉันได้แล้วว่า พี่ชายฉันจะสละโสดแล้ว”

เขาหลุดหัวเราะ พลางเอ่ยว่า “วิกา ผมก็แค่พูดไปอย่างนั้นเอง คุณกัญณิศาเป็นบุคคลราวกับเทพเซียน ทั้งยังนิสัยอ่อนหวานนุ่มนวล อย่างไรก็ไม่สามารถเอาเธอกับเด็กสาวลึกลับที่มีความสามารถยอดเยี่ยมคนนั้นมารวมกันได้”

“ฉันบอกแล้วว่าณิศาอาจจะเป็นพวกแสร้งทำตัวเป็นคนไร้ค่า หลอกให้คนอื่นหลงกล เพื่อหวังผลประโยชน์จากอีกฝ่ายก็ได้ ไม่แน่ว่าเธอจะแสดงละครได้ดีมาก แม้เธอจะถูกพี่ติยาปกป้องอย่างดีมาก แต่พวกเธอสองปีน้องผ่านความอบอุ่นและเย็นชาในเรื่องของความรักมามากขนาดนั้น ฉันไม่เชื่อหรอกว่าณิศาจะสามารถรักษาความบริสุทธิ์ไร้เดียงสาของเด็กน้อยเอาไว้ได้จริงๆ”

เดิมเทวิกาก็เป็นคนที่ชอบแต่งเรื่องคนหนึ่ง ความสามารถในการจินตนาการจึงเต็มเปี่ยม

จากคำชี้แนะประโยคหนึ่งอย่างไม่ตั้งใจของสามี ตอนนี้เธอปักใจเชื่อว่าณิศาเป็นเด็กสาวลึกลับที่เคยช่วยพี่ชาย

“ตอนนี้ตระกูลนนท์สัจทัศน์มีเพียงแค่สองพี่น้อง ถ้าคุณกัญณิศาเคยเรียนศิลปะการต่อสู้ คุณกิติยาจะไม่รู้ได้ยังไง”

เทวิกาเอ่ยอย่างไม่ยอมแพ้ว่า “ทุกคนล้วนมีความเป็นส่วนตัว มีความลับ พี่ติยายุ่งกับเรื่องบริษัท ณิศามีเรื่องปิดบังพี่สาวเธอ ก็ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้”

“โอเคๆๆ ที่คุณพูดมาล้วนมีเหตุผล”

ยศพัฒน์คีบกับข้าวให้ภรรยาที่รักอีก แล้วเอ่ยอย่างเอาใจว่า “รีบกินข้าว กินเสร็จก็พักผ่อนที่นี่ครู่หนึ่ง ผมค่อยไปส่งคุณกลับบริษัท จะว่าไป คุณเตรียมตัวจะกลับเมืองซูเพร่าแล้ว แม้ว่าจะเปิดเผยฐานะของคุณ ก็ไม่เป็นอะไร”

“ภรรยาสุดที่รักอยู่ใกล้กันแท้ๆ แต่กลับให้ความรู้สึกเหมือนห่างกันสุดขอบฟ้า ถ้าหากว่ามีใครที่ไม่มีตา มาชอบคุณ ตามจีบคุณ ภรรยา ผมจะหึงหนักมาก”

เทวิกา : “…ฉันแต่งหน้าน่าเกลียดขนาดนี้ น่าจะไม่มีใครตาบอดมาตามจีบฉันหรอก”

นึกถึงเพื่อนร่วมงานที่ทอดสะพานให้บ่อยครั้งในช่วงนี้ เทวิกาก็ร้อนตัวเล็กน้อย

ยศพัฒน์เป็นคนเฉลียวฉลาดมากขนาดไหน สายตาคมกริบดั่งใบมีด เมื่อท่าทางร้อนตัวของเทวิกาปรากฏออกมา แม้ว่าเธอจะรีบเก็บซ่อนความร้อนตัวได้เร็วมาก แต่ก็ยังคงถูกผู้ชายของเธอจับได้อยู่ดี

“วิกา มีคนตามจีบคุณที่บริษัทหรอ”