รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 448

กนกอรก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรค่ะ ที่ร้านหนูจ้างพนักงาน หนูแค่มีหน้าที่เก็บเงิน มีเวลาคุยกับน้าภาเยอะเลยค่ะ”

“ถ้าอย่างงั้นไว้ว่าง ๆ เดี๋ยวจะไปนั่งเล่นที่ร้านนะจ้ะ”

รุจิภาไม่อุดหนุน One Day In Coffee เพราะเธอคิดว่าที่นั่นเกรดไม่สูงพอ

คงไม่สามารถต้อนรับสตรีชั้นสูงอย่างเธอได้

แต่ตอนนี้เธอกลับมีความคิดอีกอย่าง

ขอเพียงแค่ได้ทำให้บัณฑิตาอึดอัดใจตาย เธอก็จะไปหาเรื่องคุยกับกนกอร ให้บัณฑิตาโมโห และยิ่งเกลียดกนกอรมากขึ้นกว่าเดิม

“นฤ ของพวกนี้อรเป็นคนซื้อมาเหรอ หลานก็จริง ๆ เลย ทำไมถึงปล่อยให้อรต้องมาเปลืองเงินเปลืองทองด้วยล่ะ”

หลังจากรุจิภาเสแสร้งใส่กนกอรอยู่สักพัก เธอก็เปลี่ยนความสนใจไปอยู่ที่ของฝากถุงเล็กถุงใหญ่ในมือของนฤเบศวร์

บัณฑิตาชำเลืองมองข้าวของในมือของลูกชายตัวเอง เธอไม่ได้รังเกียจ แต่กลับว่ากนกอรอย่างโกรธ ๆ “กนกอร เธอไม่มีมือหรือไง ทำไมของเยอะแยะขนาดนี้ถึงปล่อยให้เบศวร์ถือคนเดียว มันต้องหนักแน่เลย ไม่รู้จักเกรงใจซะบ้างเลย”

“แม่ครับ ผมเป็นคนอยากถือเอง ของแค่นี้มันจะหนักเท่าไหร่กันครับ ต่อให้หนักมากผมก็ปล่อยให้อรถือไม่ได้หรอกครับ ขืนอรเหนื่อยผมคงปวดใจแย่ ให้ผมเหนื่อยเองคนเดียวยังดีกว่า”

บัณฑิตา “…”

กนกอรทำหน้าตาไร้เดียงสา ทำเอาบัณฑิตาโกรธจัดจนปวดใจ

“คุณชายเบศวร์ คุณนายน้อย คุณท่านรู้ว่าพวกคุณกลับมาแล้วเลยเรียกให้เข้าไปด้านในครับ”

ตอนลุงเซนพูดจงใจบอกว่าเป็นคำเชิญของคุณท่าน เผื่อคุณนายใหญ่จะไม่พอใจแล้วปะทะคารมกับคุณนายน้อยอีก

คุณปู่เริ่มรู้สึกเสียใจภายหลังมากขึ้นเรื่อย ๆ ที่ตอนนั้นยอมใจอ่อนตกลงให้ลูกชายคนโตแต่งงานกับบัณฑิตา คุณหนูตระกูลพันเดชโภคินที่สวยแต่รูปแต่ไร้สมองคนนี้

บัณฑิตาเป็นคุณหนูตระกูลร่ำรวยก็จริง แต่เพราะเธอเป็นแค่แจกันใบหนึ่ง ที่นอกจากหน้าตาสะสวย รูปร่างดีแล้ว ก็ไม่มีดีอะไรอีกเลย คนที่หาแต่งงานกับภรรยาดี ๆ ไม่มีทางชอบคนอย่างบัณฑิตาแน่นอน

ก่อนที่ธารณ์จะตกหลุมรักบัณฑิตาตระกูลพันเดชโภคินคิดอยากจะให้บัณฑิตาแต่งงานเข้าบ้านตระกูลอริยชัยกุล แต่เพราะไม่ว่าตระกูลพันเดชโภคินจะไปเยี่ยมเยือนตระกูลอริยชัยกุลเพื่อเสนอเรื่องแต่งงานครั้งแล้วครั้งเล่าก็จะถูกตระกูลอริยชัยกุลปฏิเสธกลับมาทุกครั้ง

นอกจากตระกูลอริยชัยกุลแล้ว ยังมีอีกหลายตระกูลที่พื้นเพครอบครัวดี ตระกูลพันเดชโภคินก็ไปลองมาหมดทุกตระกูลแล้ว แต่ตระกูลเหล่านั้นต่างก็ปฏิเสธการแต่งงานกับตระกูลพันเดชโภคินเหมือนกันหมด

ธารณ์มองผู้เพียงแค่ภายนอก เขาเลยไปตกหลุมรักความสวยของบัณฑิตาในงานเลี้ยงงานหนึ่งตั้งแต่แรกเห็นเข้า จากนั้นก็เริ่มตามจีบเธออย่างจริงจัง

คุณปู่เร็นย่อมไม่เห็นด้วยที่จะให้ลูกชายคนโตแต่งงานกับผู้หญิงที่สวยแต่รูปแต่ไร้สมองมาเป็นภรรยาอยู่แล้ว จึงพยายามขัดขวางเต็มที่ แต่ธารณ์ตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะแต่งงานกับบัณฑิตาจึงหนีไปอยู่ด้วยกัน ตอนที่บัณฑิตาท้อง คุณปู่เร็นก็ไม่ใจร้ายพอที่จะบังคับให้บัณฑิตาไปทำแท้ง ฉะนั้นเขาจึงยอมตกลงให้ทั้งสองคนแต่งงานกัน

หลังจากแต่งงาน กิริยาต่าง ๆ ของบัณฑิตาก็ไม่เป็นที่พอใจนัก หลักจากนฤเบศวร์เกิด คุณปู่เร็นก็กลัวว่าลูกสะใภ้ใหญ่จะเลี้ยงหลานคนโตจนเสียคน ดังนั้นเขาจึงเอานฤเบศวร์มาไว้ข้าง ๆ กาย และเลี้ยงดูด้วยตัวเองจนโต

ไม่ใช่แค่เพราะอยากเลียนแบบคุณปู่ภูธิปที่เลี้ยงดูยศพัฒน์

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขากลัวว่าลูกสะใภ้ใหญ่จะเลี้ยงให้นฤเบศวร์เสียคน

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา คุณปู่เฝ้ามองดูการกระทำของหลานชายคนโต จนบางครั้งก็แอบทอดถอนใจต่อหน้าลุงเซนว่าหลานชายคนโตของเขามียีนของลูกสะใภ้ใหญ่

แถมยังบอกอีกว่าลูกสะใภ้ดี หลานชายก็จะดี

การแต่งงานกับภรรยาดี ๆ เป็นเรื่องที่สำคัญมากจริง ๆ

ลุงเซนรู้ว่าทีแรกคุณท่านก็ไม่ค่อยชอบคุณนายน้อยมากเท่าไหร่นัก แต่ที่บังคับให้คุณชายแต่งงานกับคุณนายน้อยก็เพราะอยากจะตัดหนทางของเปรมา

แต่หลังจากได้รู้จักกันนานเข้า คุณท่านก็ยิ่งชอบคุณนายน้อยมากขึ้นเรื่อย ๆ

คุณนายน้อยไม่ได้เติบโตมาในตระกูลที่ร่ำรวย แต่ไอคิวของเธอสูงกว่าคุณนายใหญ่เป็นไหน ๆ แถมเธอยังเป็นคนที่กล้าหาญ อีกทั้งยังมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคุณนายน้อยอริยชัยกุลอีก ยิ่งไปกว่านั้นคุณนายน้อยอริยชัยกุลยังเป็นคุณหนูคนโตของตระกูลสาระทาแห่งเมืองซูเพร่าอีกด้วย

สิ่งที่คุณท่านคิดก็เพื่ออนาคตของตระกูลเดชอุปทั้งนั้น

หากตัดเรื่องนิสัยของคุณนายน้อย รวมทั้งเรื่องที่คุณชายตกหลุมรักคุณนายน้อยเข้าจริง ๆ ออกไป ต่อให้คุณชายจะแต่งงานกับคนอื่น แต่วันใดวันหนึ่งข้างหน้าบริษัทของตระกูลเดชอุป จะต้องถูกตระกูลอริยชัยกุลที่มีอำนาจมากขึ้นทุกวันยึดครองอย่างแน่นอน

แต่ถ้าแต่งงานกับกนกอรคงแตกต่างออกไป อย่างน้อย ๆ ก็ภายในช่วงสองรุ่นอายุคนนี้ ตระกูลเดชอุปกับตระกูลอริยชัยกุลคงจะไม่ทะเลาะเบาะแว้งกันอีก และจะสามารถรักษากิจการของตระกูลเดชอุปเอาไว้ได้

เพราะคุณนายน้อยอริยชัยกุลกับกนกอรต่างเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับมิตรภาพเหมือนกัน

ไม่มีทางที่จะกลายเป็นศัตรูกันเพียงเพราะผู้ชายของพวกเธอทั้งคู่เป็นคู่แข่งกันแน่นอน

“คุณนายสาม คุณท่านบอกว่าขอบคุณสำหรับน้ำใจครับ”