รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 450

คุณปู่สายตาเย็นชาพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “ตระกูลไชยรัตน์ไม่ได้อยู่ในประเทศของเราแล้ว แล้วยังจะกลับมาทำลายความรักใคร่ปรองดองของตระกูลเดชอุปของฉันอีกเหรอ คิดว่าฉันทำอะไรพวกเขาไม่ได้หรือไง”

ธารณ์รู้ทันทีว่าชีวิตแห่งความสงบสุขของตระกูลไชยรัตน์ในต่างประเทศกำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว

มาทำให้พ่อของเขาขุ่นเคืองแบบนี้ ถ้าพ่อของเขาไม่เคลื่อนไหวก็ไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าได้ลงมือยิ่งโหดเหี้ยมกว่ายศพัฒน์เสียอีก ยศพัฒน์ยังไม่ได้ทำอะไรตระกูลไชยรัตน์ เขาก็แค่พังหน้าที่การงานของเปรมาก็เท่านั้น

บัณฑิตามองพ่อตาด้วยสายตาหวาดกลัว หลังจากสามีกล่าวเตือนเธอก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก พร้อมกับรีบรับปากทันที “คุณพ่อคะ นะ หนูจะไม่ติดต่อกับเธออีกแล้ว ส่วนเรื่องเบศวร์กับกนกอร นะ หนูก็จะไม่ยุ่งแล้ว สุดท้ายคนที่แต่งงานและใช้ชีวิตกับเธอก็คือเบศวร์ ถ้าเขาชอบกนกอร ก็แล้วแต่เขาเลยค่ะ”

ลูกชายโตแล้วมีความคิดเป็นของตัวเองแล้ว

แถมคุณปู่ก็ชื่นชอบกนกอรมาก

เธอกลัวว่าถ้าเธอยังหมกมุ่นอยู่แต่กับเรื่องเดิม ๆ ต่อไป อาจจะถูกบังคับหย่าและถูกไล่กลับไปอยู่บ้านแม่ตอนแก่ ถ้าเป็นแบบนั้นจะให้เธอจัดการกับตัวเองยังไงล่ะ

ณัฏฐาเป็นเพื่อนสนิทของเธอนั้นไม่ผิด แต่เมื่อเทียบกับบั้นปลายชีวิตของเธอแล้ว บั้นปลายชีวิตของเธอสำคัญมากกว่า

“ธารณ์ ฑิตา พรุ่งนี้พวกแกสองคนไปช่วยเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ ๆ ให้ฉันแล้วไปที่ตระกูลภูสิทธ์อุดม ต่อไปจะเกี่ยวดองกันแล้ว ไม่ใช่จะเป็นอยู่แบบนี้ที่ไม่รู้แม้กระทั่งว่าประตูบ้านลูกสะใภ้เปิดทางฝั่งไหนยังไม่รู้ แล้วก็วางตัวให้ดี ๆ อย่าทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าพวกแกสูงส่งเหนือกว่าเขา ราวกับว่าอีกฝ่ายใฝ่สูงเกินตัว”

คุณปู่ขี้เกียจจะพูดเรื่องแม่สามีเรื่องแม่แล้ว จึงตัดสินใจลงมืออย่างเด็ดขาดเพื่อช่วยเพิ่มคะแนนให้หลานชาย

หวังว่าเขาจะได้มีเหลนตอนที่ยังมีชีวิตอยู่

เหลือเวลาอีกไม่กี่เดือนก็จะถึงวันตรุษจีน วันปีใหม่แล้ว เขายิ่งแก่ขึ้นทุกปี อย่างน้อยก็ต้องได้เห็นหลานชายมีความสุขก่อนถึงจะไปพบกับภรรยาของเขาได้อย่างสบายใจ เผื่อว่าภรรยาถามขึ้นมาว่าหลานชายเขามีความสุขหรือเปล่า แล้วเขาตอบคำถามไม่ได้ เดี๋ยวจะทำภรรยาโมโหเอา

จู่ ๆ คุณปู่ก็เกิดคิดถึงภรรยาเก่าของตัวเองขึ้นมา

คนนั้นต่างหากถึงเป็นภรรยาที่เขารักและทุ่มเทให้จริง ๆ เสียดายที่เธอจากเขาไปเร็วเกินไป

คุณปู่เร็นยังอยากจะเอาชนะอยากจะกลายเป็นทวดก่อนคุณปู่ภูธิป

ยศพัฒน์กับเทวิกาคงยังไม่อยากมีลูกเร็ว ๆ นี้ คุณปู่ภูธิปอยากจะอุ้มหลานก็ทำได้แค่ต้องรอไปก่อน...

ไม่สิ ตระกูลอริยชัยกุลกับตระกูลศิริกรโสภณเกี่ยวดองกันแล้ว อีกไม่กี่วันก็จะจัดงานแต่งงานของกษิดิกับมิลินท์แล้ว แถมมิลินท์ก็ตั้งท้องแล้วด้วย

เฮ้อ สุดท้ายเขาก็เอาชนะคุณปู่ภูธิปไม่ได้อยู่ดี!

ความตื่นเต้นของคุณปู่หายวับไปในชั่วพริบตา

งานมงคลของกษิดิกับมิลินท์กำลังใกล้เข้ามา ตระกูลอริยชัยกุลได้กล่าวเชิญผู้มีหน้ามีตาทั้งหลายทั่วทั้งเมืองแอคเซสซ์

แม้แต่พวกตระกูลเดชอุปของพวกเขาก็ได้รับคำเชิญเช่นกัน

พูดตามตรง คุณปู่เร็นไม่ชอบไปร่วมงานแต่งงานของหลานชายของศัตรูคู่แข่งของเขาเลย แถมเขายังรู้สึกอีกว่าศัตรูของเขาจงใจส่งการ์ดเชิญมายั่วโมโหเขา

ในงานแต่งงานของคุณชายรองอริยชัยกุลทุกคนจะได้เห็นคุณชายทั้งสิบของตระกูลอริยชัยกุลมารวมตัวกันพร้อมหน้าพร้อมตา พวกเขาแต่ละคนทั้งสง่างาม มีสง่าราศีกันทุกคน น่าอิจฉาชะมัด...

คุณปู่เร็นแค่คิดถึงเรื่องนี้ก็โมโหศัตรูคู่แข่งของเขาจะแย่แล้ว

หลังจากได้ยินคำสั่งของพ่อ ธารณ์ก็เอ่ยถามอย่างระมักระวังว่า “พ่อ ผมแล้วก็บัณฑิตาแค่ไปเยี่ยมบ้านตระกูลภูสิทธ์อุดม แค่ไปทำความรู้จักกันเฉย ๆ หรือว่าไปทำเรื่องสู่ขอให้เบศวร์ครับ”

“เบศวร์กับอรนอนด้วยกันทั้งคืนก็ควรจะแสดงความรับผิดชอบไม่ใช่เหรอ ไม่ต้องสนใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขาสองคนหรือเปล่า ฝ่ายเราเป็นผู้ชาย ต้องรู้หน้าที่ ต้องเป็นฝ่ายสู่ขอ เป็นฝ่ายรับผิดชอบก่อน”

ธารณ์พอจะเข้าใจความหมายของพ่อแล้วก็รีบขานรับทันที “พ่อสบายใจได้เลย พรุ่งนี้เช้า ผมจะพาบัณฑิตาจัดเตรียมของกำนัลหนัก ๆ ไปนั่งรอที่บ้านลูกสะใภ้เลยครับ”

“อืม”

ยังนับว่าลูกชายเข้าใจอะไรง่าย

สีหน้าของคุณปู่ดูผ่อนคลายลงไปมาก

“ลุงเซนช่วยพยุงฉันออกไปเดินเล่นหน่อย กินอิ่มเกินไปออกไปเดินย่อยสักหน่อย ถ้าอรกลับมาที่บ้านได้ทุกวัน ฉันคงกินจนกลายเป็นตาแก่ตัวอ้วนแน่ ๆ คงได้ถูกชรัณหัวเราะเยาะฉันว่าอ้วนเหมือนลูกบอลแน่”

ลุงเซนกลั้นขำและช่วยพยุงชายชราออกไปเดินเล่น

กนกอรไม่รู้เลยว่าคุณปู่ช่วยนฤเบศวร์จัดการวางแผนทุกอย่างให้พ่อตาแม่ยายไปสู่ขอถึงบ้านด้วยตัวเอง

หลังจากเธอถูกนฤเบศวร์พาออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลเดชอุป เธอก็พูดกับเขาว่า “นฤเบศวร์ ตอนนี้ดึกมากแล้ว แม่ฉันบอกให่รับกลับ คุณไปส่งฉันกลับบ้านก่อน ส่วนของขวัญพวกนั้นไว้มีเวลาค่อยมาดูวันหลัง”

“ตอนนี้เพิ่งจะสองทุ่มเองนะ ยังไม่ดึกเลย ไม่ต้องห่วง ผมส่งคุณถึงบ้านก่อนสี่ทุ่มแน่นอน”

นฤเบศวร์ไม่เคยคิดจะบังคับให้กนกอรอยู่ต่อ

เขาแค่อยากใช้เวลากับเธออีกสักหน่อย