รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 451

หลังจากสิ้นสุดการจูบอย่างดูดดื่มของทั้งสองคน กนกอรรีบผลักเขาออกแล้วลงจากรถทันที หลังจากปิดประตูรถแล้วเธอก็เอนตัวพิงกับตัวรถพลางหอบหายใจ

ครั้งนี้ประทับใจไม่มีลืมเลย

ผู้ชายคนนี้จูบเก่งมากเลย เธอถูกเขาเล้าโลมจนเกือบจะข่มขืนเขาอยู่แล้ว

ร่างสูงโผล่เข้ามาใกล้

กนกอรเงยหน้าขึ้นสบตากับดวงตาสีดำสนิทของนฤเบศวร์ ก่อนจะรีบยกมือขึ้นปิดปากโดยสัญชาตญาณ

ท่าทางของเธอทำให้นฤเบศวร์พอใจมาก เขาพูดด้วยรอยยิ้ม “ยอมแพ้แล้วเหรอ กลัวเหรอ”

“เปล่าซะหน่อย ก็ตอนนี้ถึงบ้านหลังเล็กของคุณแล้วไม่ใช่เหรอ ถ้าคนอื่นเห็นเข้าก็ขายหน้ากันพอดี”

กนกอรไม่มีทางยอมรับความพ่ายแพ้หรอก

ก่อนที่นฤเบศวร์จะทำอะไรอย่างอื่น เธอรีบคล้องแขนของเขาเอาไว้ทันที พร้อมกับพูดว่า “ไปกันเถอะ พอฉันไปดูสิว่าคุณซื้อของขวัญให้ฉันเยอะแค่ไหน”

นฤเบศวร์ชอบให้เธอเป็นฝ่ายเข้าใกล้ก่อน ตอนนี้รู้สึกเหมือนฝีเท้ากำลังเหยียบอยู่บนปุยเมฆ เบาจนแทบจะตัวลอย

บ้านหลังใหญ่หรูหราเปิดไฟสว่างจ้าราวกับเวลากลางวัน

แม่บ้านพาคนรับใช้สองสามคน คนขับรถเดินออกจากบ้านมาต้อนรับ เพียงไม่นานประตูก็เปิดออกพร้อมพูดเป็นเสียงเดียงกันว่า

“คุณชายใหญ่ คุณนายน้อย”

กนกอรไม่มีแรงจะบ่นเรื่องที่คนรับใช้ของตระกูลเดชอุปชอบเรียกเธอว่า “คุณนายน้อย” อีกแล้ว

เรื่องที่พวกเขาสองคนหย่ากัน คนเหล่านี้ทำเหมือนกับไม่รู้ยังไงอย่างนั้น

กนกอรไม่เชื่อหรอกว่าพวกเขาจะไม่รู้

“คนนี้เป็นแม่บ้านของผม ป้ากิ่ง”

นฤเบศวร์แนะนำแค่ป้าแม่บ้านป้ากิ่งให้กนกอรรู้จัก “ต่อไปถ้าคุณมีอะไรจะสั่งให้พวกเขาทำ คุณแค่บอกป้ากิ่งก็ได้ เดี๋ยวเธอจะจัดการต่อเอง”

กนกอรยิ้มและพยักหน้าให้ป้ากิ่ง พลางเรียกป้ากิ่ง

ส่วนเรื่องที่นฤเบศวร์บอกว่าถ้าเธอมีอะไรก็ให้บอกป้ากิ่งไปทำนั้น เธอไม่ได้จะย้ายมาอยู่ที่นี่สักหน่อย แล้วจะมีอะไรให้ป้ากิ่งไปทำได้ยังไง

ไว้ในอนาคตถ้าเธอแต่งงานกับเขาจริง ๆ แล้วค่อยว่ากัน

“คุณชายใหญ่ ของทุกอย่างขนขึ้นไปไว้ที่ชั้นสองเรียบร้อยแล้วนะคะ”

ป้ากิ่งรู้จุดประสงค์ของคุณชายที่พาคุณนายน้อยมาที่นี่จึงเอ่ยบอกเขาด้วยรอยยิ้ม

นฤเบศวร์ขานพร้อมพยักหน้ารับ “ป้ากิ่ง ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้วให้ทุกคนแยกย้ายเถอะครับ เดี๋ยวผมพาคุณนายน้อยของพวกป้า ๆ เดินดูรอบ ๆ เอง”

ป้ากิ่งรับทราบและบอกให้ทุกคนแยกย้าย

นฤเบศวร์พากนกอรเข้าไปด้านใน พลางเดินพลางอธิบายว่า “อร วิลล่าหลังนี้ผมตั้งซื้อไว้เพื่อคุณโดยเฉพาะนะ ส่วนสไตล์การตกแต่งผมไม่รู้ว่าคุณจะชอบหรือเปล่า แต่ถ้าไม่ชอบก็บอกได้นะ เดี๋ยวผมให้คนมาตกแต่งใหม่”

เมื่อเข้าไปด้านในก็ได้เห็นความหรูหราโอ่อ่าของห้อง กนกอร “…”

“อร ผมอยากจะโอนวิลล่าหลังนี้ไปไว้ภายใต้ชื่อของคุณ ไว้คุณว่างเมื่อไหร่พวกเราไปทำเรื่องโอนกันนะ ส่วนหนังสือรับรองอสังหาริมทรัพย์ก็เขียนเป็นชื่อคุณคนเดียวก็พอ”

กนกอรย่อมปฏิเสธแน่นอนอยู่แล้ว

นฤเบศวร์หยุดและหันไปมองหน้าเธอ แล้วพูดกับเธออย่างจริงจัง “อร สิ่งที่ผมพูดไปก่อนหน้านี้เป็นความจริงทั้งหมดเลยนะ ทันทีที่พวกเราแต่งงานกัน ผมจะโอนทรัพย์สินทั้งหมดที่อยู่ภายใต้ชื่อของผมไปอยู่ในชื่อของคุณ จากนี้ไปเงินของผม คนของผมก็เป็นของคุณทั้งหมดเหมือนกัน”

กนกอรมองเขาอย่างเงียบ ๆ อยู่นาน ก่อนจะยิ้มออกมา “คุณไม่กลัวว่าฉันจะหอบเงินหนีไป แล้วปล่อยให้คุณหมดตัวไม่เหลืออะไรเหรอ”

“คุณไม่ทำหรอก แล้วก็ทิ้งผมไม่ลงด้วย คุณจะไปหาผู้ชายที่หาเงินเก่งเหมือนผมได้จากที่ไหนอีก”

กนกอรหัวเราะ “หลงตัวเองจริง ๆ คุณทำแบบนี้ ถ้าแม่คุณรู้เข้าเดี๋ยวก็ว่าฉันโลภมากอยากจะได้เงินของคุณอีก”