รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 5

เทวิกาสูดหายใจโล่งอก ที่ไม่ต้องช่วยเขาจ่ายค่าเช่าห้องเดือนละห้าหมื่น

“กริ๊งงงง...” ทันใดนั้นโทรศัพท์ของยศพัฒน์ก็ดังขึ้น

เขาขับรถจึงไม่ได้กดรับสาย แต่เห็นได้ชัดเองอีกฝ่ายก็ไม่ยอมลดละ กระหน่ำโทรหาไม่หยุดหย่อน

เขาแค่ใช้มือข้างหนึ่งคลำหาโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกง ถัดจากนั้นก็ยื่นให้เทวิกา เทวิการับโทรศัพท์ของเขาอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว

“ผมขับรถอยู่ไม่สะดวกรับสาย คุณช่วยดูหน่อยว่าใครโทรมา”

เทวิการู้สึกไม่เหมาะ แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ ตอนที่เธอเห็นบันทึกชื่อ “ชเนนทร์” หน้าจอโทรศัพท์ในเวลานั้น เธอรู้สึกโทรศัพท์มันร้อนจนลวกมือเธอรุนแรงมากขึ้น

“กริ๊งงงงง...”

ชเนนทร์ไม่รู้ว่าน้องสาวแท้ๆ ของตัวเองกำลังถือโทรศัพท์ของยศพัฒน์อยู่ และก็ไม่รู้ว่ายศพัฒน์กำลังขับรถ จึงโทรศัพท์มาหาอีกครั้ง

ยศพัฒน์เอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ “เทวิกา ใครโทรมา ทำไมถึงไม่ช่วยผมรับโทรศัพท์ล่ะ?”

“พี่พัฒน์ ฉัน ไม่สะดวกที่จะช่วยรับโทรศัพท์ให้พี่นะสิ”

ถึงแม้ช่วงวินาทีที่เทวิกาตัดสินใจจะว่าจ้างยศพัฒน์ในเวลานั้น ก็คิดดีแล้วว่าจะเผชิญหน้ากับครอบครัวตนเองว่าอย่างไรดี แต่ตอนที่พี่ชายโทรศัพท์มานั้น เธอยังมีอาการตื่นตระหนกเล็กน้อย

อืม ต้องให้เวลาเธอได้ปรับอารมณ์บ้างนะ

“พี่ชายฉันโทรมาค่ะ” เทวิกาพูดเพิ่มเติม

ยศพัฒน์แปลกใจเล็กน้อย เขากับชเนนทร์เป็นเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัย แต่ไม่ว่าจะเป็นในรั้วมหาวิทยาลัยหรือนอกรั้วมหาวิทยาลัยก็ตาม เขากับชเนนทร์ก็ไม่ได้สนิทสนมกัน แต่ก็คงติดต่อกันในฐานะเพื่อนอยู่เสมอ

เรียนจบมาหลายปี ใช่ว่าทั้งสองคนไม่ได้ติดต่อกัน บ้างก็ดื่มเหล้าด้วยกันเป็นครั้งคราว ก็แค่เท่านั้นเอง

“ผมรับเอง” ยศพัฒน์ลดความเร็วของรถยนต์ พร้อมทั้งค่อยๆ เบี่ยงลดให้ชิดข้างทาง ยังดี ว่าถนนเส้นนี้สามารถจอดรถได้

เขาดึงโทรศัพท์มาจากมือของเทวิกา และกดรับสายชเนนทร์

“ชเนนทร์ นายมีธุระอะไร?” เสียงของยศพัฒน์ช่างสุขุมนุ่มลึก เทวิกาชอบฟังเขาพูดมากๆ

ตัดรูปลักษณ์ของเขาไว้ก่อนไม่ต้องไปเอ่ยถึง แค่ฟังจากคำพูดของเขา เทวิกาก็รู้สึกว่าตนเองไม่ขาดทุนด้วยซ้ำที่ไปว่าจ้างเขามาเป็นสามี

“ไม่มีอะไรหรอก เมื่อกี้เดชวิทย์ที่เป็นรุ่นน้องมันโทรมาหาฉัน บอกว่าแกแต่งงานแล้ว นี่มันเรื่องใหญ่ที่น่ายินดีมาก ฉันในฐานะเพื่อนเรียนร่วมรุ่นที่ดีของแก ถึงยังไงก็ต้องโทรศัพท์มายินดีกับแกทันทีสิ”

ชเนนทร์หัวเราะร่วนอยู่ปลายสายโทรศัพท์ “พัฒน์ เด็กผู้หญิงคนนั้นใครอะ? เก่งจริงๆ ขนาดยังเอาแกอยู่หมัด เมื่อไหร่พามาให้พวกเราเห็นหน้าคร่าตาล่ะ? เมื่อไหร่จะจัดงานแต่งงาน เหลือตำแหน่งเพื่อนเจ้าบ่าวให้ฉันด้วยนะ”

ยศัฒน์เป็นเทพบุตรสูงเกินไขว่คว้า เขาดูอ่อนโยนต่อคนอื่นและเย็นชาทำตัวเหินห่าง คนที่แอบรักเขา เด็กสาวที่ไล่ตามจีบเขาจะนับก็นับไม่หมด แต่เขาก็ไม่เคยสนใจพวกเธอเลย ขนาดข่าวลือก็ไม่มี

ชเนนทร์ได้ยินเดชวิทย์ที่เป็นรุ่นน้องได้นินทาข่าวนี้ให้เขาฟัง เขาจึงเก็บอาการที่ต้องการพูดแซวที่อยู่ในใจไว้ไม่อยู่ จึงรีบโทรศัพท์หายศพัฒน์ทันควัน

เขาประหลาดใจมากว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นที่สามารถรั้งยศพัฒน์ลงได้หน้าตาเป็นยังไง มีความสามารถเก่งจริงๆ ที่สามารถเด็ดเทพบุตรสูงเกินไขว่คว้าลงได้

ยศพัฒน์: …

เขาละเลยไปเสียสนิทว่าไอ้ผู้ชายปากมากอย่างเดชวิทย์นั่นไม่ได้มีเพียงเพื่อนเขาหรือรุ่นน้องของเขา

“พัฒน์ จดทะเบียนแล้ว ไยต้องปิดบังอีกวะ ช่วยรีบทำให้คนที่มีจิตใจชอบรู้เรื่องชาวบ้านสมปรารถนาทีเถอะ รีบพูดมาเร็ว”

ยศพัฒน์ชำเลืองมองภรรยาที่เพิ่งใหม่แกะกล่องอยู่ทางข้างกายอย่างเงียบเชียบ

แวบเดียวเทวิกาก็เข้าใจความหมายของเขาทันที

เทวิกาสูดลมหายใจเข้าปอดหลายเฮือก จากนั้นก็รับโทรศัพท์ยศพัฒน์มาจากมือของเขาอีกครั้ง