รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 528

กัญณิศาอยากจะด่าคน

การให้เกียรติของประยสย์แบบนี้ เธอไม่ได้อยากได้เลยแม้แต่น้อย!

ถลึงตาใส่ประยสย์อยู่สักพัก กัญณิศาก็ยอมแพ้ เธอเก็บเช็คใบนั้นกลับคืน ยัดเข้าไปในกระเป๋ากางเกงตนเอง พูดเบาๆว่า “ในเมื่อคุณประยสย์ให้เกียรติสำนักงานนักสืบเราขนาดนี้ งั้นการแสดงความเคารพก็คงสู้การทำตามคำสั่งไม่ได้”

“หวังว่าคุณประยสย์จะทำได้อย่างที่พูดนะคะ ไม่ใช่ว่าป่านไปสามวันห้าวันก็มาเร่งตามผลที่ฉันไปสืบหาหลักฐานก็แล้วกัน”

เขาบอกว่าระยะเวลาไม่ใช่ปัญหานี่ งั้นเธอก็จะยื้อเวลา ยื้อไปสักแปดปีสิบปีเลย ดูสิว่าเขายังจะอยากร่วมงานกับเธออีกหรือเปล่า

“ผมเชื่อมั่นในตัวคุณ”

คำพูดประโยดเดียวของประยสย์ทำให้กัญณิศาน้ำท่วมปากพูดไม่ออก

สำนักงานของเธอในแวดวงการเดียวกัน ถือว่าก้าวหน้าโดดเด่น ไม่เพียงเพราะคนของเธอมีความสามารถเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะพวกเขาไว้ใจได้มาก ไม่ยื้อเวลา และยิ่งไม่โก่งราคาระหว่างทำงาน เพียงเพื่ออยากจะได้เงินมากขึ้น

เธอปฏิเสธไม่ได้ ก็ต้องจัดการตามสไตล์การทำงานของเธอ

“ขอบคุณที่คุณประยสย์เชื่อมั่นในตัวฉันขนาดนี้”

นานมากที่กัญณิศาไม่พูดอะไร

เธอปฏิเสธไม่สำเร็จ อารมณ์ไม่ค่อยดี ไม่อยากจะอยู่ต่อแล้ว จึงกล่าวอำลาว่า “คุณประยสย์ ฉันไม่รบการเวลาพักผ่อนของคุณแล้ว ขอตัวลาก่อนนะคะ”

ประยสย์ลุกขึ้นจะไปส่ง

“ผมไปส่งคุณ”

“ไม่ต้องหรอกค่ะ”

กัญณิศาปฏิเสธให้ประยสย์ไปส่ง

คุณประยสย์ยืนกรานจะไปส่งให้ได้ เขาเปิดประตูห้องแล้ว แต่กัญณิศากลับเดินไปทางหน้าต่าง

คุณประยสย์จึงเดินตามไปโดยสัญชาตญาณ ใครจะไปรู้ว่าเขายังไม่ทันได้เข้าไปใกล้ กัญณิศาก็หมุนตัวทันที เขาร่างเธอเพียงแค่แวบเดียว เขายื่นมือคิดจะรั้งเธอไว้ แต่กลับถูกเธอเบี่ยงตัวหลบมือเขาได้พอดี

จากนั้น เขาก็มองเธอออกจากประตูที่เปิดอยู่ไปอย่างรวดเร็ว แวบออกไปเลย

คุณประยสย์เองก็เคลื่อนไหวอย่างว่องไว ไล่ตามออกไป

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ยศพัฒน์และเทวิกาแสดงความรักใคร่กันแล้ว สองสามีภรรยาก็นอนบนเตียง คลอเคลียกระซิบกระซาบกัน ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวด้านนอกประตู เหมือนกับว่ามีคนกำลังไขกุญแจ แม้ว่าไม่ดังมาก แต่ยศพัฒน์หูดี เขายังได้ยินเสียง

เขารีบแสดงท่าทางบอกให้ภรรยาอยู่เงียบๆ ส่วนเขารีบพุ่งไปที่ด้านหลังประตูด้วยความรวดเร็ว

เทวิกาเองก็พลิกตัวลงมาจากเตียง หาของที่สามารถป้องกันตัวและโจมตีคนอื่นได้ เธอยังหาสิ่งของป้องกันตัวไม่เจอเลย ประตูก็ถูกเปิดและปิดลงอย่างรวดเร็ว

เทวิกามองไปทางประตู มองเห็นผู้ชายของเธอกำลังต่อสู้อยู่กับคนที่บุกเข้ามาคนนั้นแล้ว

ตายแล้ว！

เป็นโจรจริงๆด้วย!

เทวิการ้องอุทานในใจ คิดไม่ถึงว่าคฤหาสน์ตระกูลสาระทาที่ได้ชื่อว่ามีระบบความปลอดภัยสูงที่สุด กลับถูกโจรบุกเข้ามาได้อย่างง่ายดาย

แถมยังเป็นโจรหญิงด้วย!

เทวิกามองเห็นหน้าตรงของกัญณิศาได้ไม่ชัด เพราะกัญณิศามัวแต่ยุ่งอยู่กับการประมือกับยศพัฒน์ ทั้งสองตอบโต้กันไปมา เทวิกาไม่มีโอกาสมองเห็นได้ชัดเจน

เทวิกามองเห็นแต่ผมยาวสยายของกัญณิศา จึงรู้ว่าเป็นผู้หญิง

กัญณิศายังสบถร้องในใจสองสามประโยค

ตอนที่มาครั้งก่อน เธอก็ดอดออกไปจากทางห้องพักแขกที่อยู่ข้างๆ

บนต้นไม้สองสามต้นที่อยู่ตรงนอกหน้าต่างห้องของประยสย์ มีคนซ่อนอยู่ เธอเดาว่าเป็นบอดี้การ์คนสนิทของประยสย์ ไม่อยากจะเผชิญหน้ากับอีกฝ่ายโดยตรง จึงเลือกที่จะใช้ห้องพักแขกที่อยู่ข้างหลบหนี

คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้ ห้องนี้จะมีคนพักอยู่

แถมยังเป็นยศพัฒน์กับเทวิกาคู่สามีภรรยาอีกด้วย!

เกิดอะไรกับตระกูลสาระทา เทวิกาเป็นคุณหนูของตระกูลสาระทานะ คุณกลับมาบ้าน ก็จัดให้พักที่ห้องพักแขกเหรอ

สิ่งที่กัญณิศาเก่งกาจที่สุดคือความสามารถในการปีนข้ามกำแพงและเข้าไปในห้องต่าง ๆ เมื่อต้องเจอกับนักฆ่าธรรมดา ๆ เธอก็รับมือได้อย่างง่ายดาย แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับยศพัฒน์ เธออาจจะไม่แพ้ แต่เธอกลับไม่สามารถเป็นฝ่ายได้เปรียบได้ ยิ่งไปกว่านั้น เธอไม่ต้องการต่อสู้นาน หลายครั้งที่เธอต้องการหนี