รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 533
ญาณินสะกิดหน้าผากของลูกสาวอีกครั้ง “อย่าใช้ยศพัฒน์ทำให้แม่ตกใจ แค่สะกิดสองครั้งแบบนี้ก็เสียโฉม เธอคือกระดาษหรือไง”
เธอพูดกับลูกเขยว่า: “พัฒน์ อย่าตามใจเธอมากเกินไป จนเธอไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดิน”
ยศพัฒน์ยิ้มว่า: “แม่ครับ วิกาเป็นภรรยาของผม แล้วคำสอนหลังแต่งงานของชายในตระกูลอริยชัยกุลคือภรรยาเป็นราชินี ต้องให้ความรักและเอาอกเอาใจ และถ้าผมไม่ตามใจเธอแล้วจะให้ตามใจใครครับ”
“เพราะมีลูกคอยตามใจเธอ เธอถึงกล้าซนจนไปรื้อกระเบื้องหลังคา”
ถึงญาณินจะบ่นลูกเขยที่ตามใจลูกสาวของเธอมากเกินไป แต่จริงๆแล้วเธอพอใจมาก
ลูกสาวของเธอโชคดีกว่าเธอมาก ได้แต่งงานกับผู้ชายที่ดีกว่าไซม่อนมาก ความสัมพันธ์ทางครอบครัวของสามีก็ดี ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องกังวลว่าความโชคร้ายของเธอจะเกิดขึ้นซ้ำรอยกับลูกสาวของเธอ
“แม่ครับ ผมจะช่วยวิกาจับบันไดไว้ จะได้ไม่ตกลงมาตอนรื้อกระเบื้องแน่”
ญาณิน: “……”
เธออยากจะบ่นลูกสาวที่ช่วยไซม่อนโกหกเธอ แต่ลูกสาวและลูกเขยของเธอกลับหว่านความรักใส่
“พ่อของลูกนี่จริงๆเลย จะออกไปไหนก็รอลูกๆเปลี่ยนชุดก่อนไม่ได้”
ญาณินฟื้นฝอยหาตะเข็บของไซม่อน อย่างไรก็ตามไม่ว่าไซม่อนทำอะไร ในสายตาของเธอก็สามารถจับผิดไซม่อนได้เสมอ
“แม่คะ แม่ไม่คิดว่าลูกเขยของแม่สวมชุดกีฬาหล่อมากเลยเหรอ เราเคยเห็นเขาในชุดสูทมาเสมอ ได้เปลี่ยนลุกใหม่บ้างก็สะดุดตาดี พี่ชายหนูก็เหมือนกัน ทำหน้าเคร่งเครียดเหมือนมีคนติดหนี้เขาเป็นล้านแล้วไม่จ่ายคืน”
“พี่ชายของลูกยังเป็นโสดจนถึงตอนนี้ เพราะความสามารถของเขาเอง”
ญาณินรู้สึกตลกกับลูกสาวของเธอ “พี่ชายของลูกไม่ง่ายเลย เขาไม่เหมือนลูก…… เขาอายุยังไม่ถึงยี่สิบห้าปี ดังนั้นถึงจะโสดก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าตอนนี้พี่ชายของลูกอายุสามสิบห้า แม่ถึงจะเป็นห่วงจริงๆ”
“พัฒน์ดูดี ดังนั้นไม่ว่าเขาจะสวมเสื้อผ้าแบบไหน เขาก็หล่อมาก”
พอญาณินรู้สึกสงสารลูกชายของเธอที่ลำบากแล้ว ก็ชมเชยในความเก่งของลูกเขยต่อ
เธอยังต้องขอบคุณพระเจ้าที่ให้เธอฟื้นขึ้นมาหลังพบลูกสาวของเธอ แถมยังมีลูกเขยที่ยอดเยี่ยมอีกด้วย
แม้ว่าชีวิตการแต่งงานของเธอกับไซม่อนจะพังทลาย และไม่สามารถย้อนกลับไปได้ แต่ชีวิตที่เหลือของเธอจะดีกว่าชีวิตครึ่งแรก
“แม่คะ แม่ไม่ชมลูกสาวแม่บ้างเหรอ”
“ลูกมีอะไรให้ชมด้วย นอกจากกินเป็นนอนเป็นโกหกเป็น ลูกมีอะไรให้แม่ชมบ้างล่ะ”
เทวิกา: แม่แท้ๆ!
เป็นแม่แท้ๆแน่นอน!
ไซม่อนพาครอบครัวไปที่คฤหัสน์
หลังจากลงจากรถ เทวิกาแตะตัวชายข้างตัวเธอและพูดเบาๆว่า: “คุณสามี ที่นี่เหมือนกับคฤหัสน์สาระทาใช่ไหม แต่ว่าเงียบสงบกว่าและไม่รู้สึกหดหู่ใจ”
เธอถอนหายใจอีกครั้งว่า: “พ่อของฉันรวยจริงๆ การสร้างคฤหาสน์แบบนี้ ไม่เพียงต้องการเงินเท่านั้น แต่ยังต้องการความรักและความเสน่หาด้วย”
แวบแรกบอกได้เลยว่าพ่อของเธอสร้างบ้านหลังเล็กนี้ให้แม่ของเธอ
เรียกว่าเป็นบ้านหลังเล็ก แต่ก็ไม่เล็กเลย
เป็นคฤหัสน์ขนาดใหญ่ที่แท้จริง
ยศพัฒน์พูดอย่างใจเย็นว่า: “ถ้าเธอชอบ หลังจากที่กลับไปฉันสามารถซื้อที่ดินและสร้างคฤหาสน์แบบนี้ให้เธอ”
เทวิกามองเขาและพูดด้วยรอยยิ้มว่า: “ไม่จำเป็นหรอกมั้ง วิลล่าของเราก็ดีมากอยู่แล้ว ฉันชอบมันมาก”
ยศพัฒน์ยิ้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน