“คนที่มาคือพสธร ตระกูลเลิศธนโยธากับบริษัทของพวกเราความสัมพันธ์ดีมากไม่ใช่เหรอ?ทำไมประธานไซม่อนถึงไม่เจอประธานพสธรหล่ะ?”
เพื่อนร่วมงานเงียบไปสักพักแล้วพูดกับเขาว่า: “นายเพิ่งมาบริษัทได้เดือนกว่า……ช่างเหอะ ต่อไปนายเรียนรู้ดีๆ ก็แล้วกัน”
พูดจบ เพื่อนร่วมงานโทรสายภายใน หลังจากได้รับคำตอบกลับมาแล้ว ได้พูดขึ้นว่า: “เปิดประตูได้ ตอนนี้ประธานไซม่อนมีเวลาเจอประธานพสธรพอดี”
“ฉันว่าแล้วว่ายังไงประธานไซม่อนก็ต้องเจอหน้าประธานพสธร”
พนักงานรักษาความปลอดภัยคนนั้นบ่นพึมพำคนเดียว จากนั้นปฏิบัติการตามขั้นตอน แล้วปล่อยขบวนรถของพสธรขับรถเข้าไปในบริษัทโอเอ กรุ๊ป
หลังจากขบวนรถเข้าไปไกลแล้ว เขาได้พูดกับเพื่อนร่วมงานว่า: “พวกเราเปิดประตูช้าเกินไป ถ้าประธานพสธรโทษขึ้นมา พวกเราอาจต้องกินไม่หมดแอบห่อพากลับไปด้วย ฉันเคยได้ยินมานานแล้ว คนที่ทำให้ประธานพสธรโกรธ ไม่มีใครเจอจุดจบดีสักคน”
เพื่อนร่วมงานของเขาหัวเราะเคอะๆ ออกมาสองที ตอนแรกกะว่าจะแนะนำพนักงานใหม่คนนี้สักหน่อย ในเมื่ออีกฝ่ายกลัวพสธรขนานนั้น เขาไม่พูดดีกว่า เพราะพนักงานที่กลัวพสธร ทำงานที่บริษัทโอเอ กรุ๊ปได้ไม่นานหรอก
พนักงานที่ทำงานในบริษัทโอเอ กรุ๊ป พบว่าช่วงนี้มีการเปลี่ยนเปลี่ยนภายในเล็กน้อย เมื่อก่อนคุณประยสย์ชอบโดนคุณไซม่อนด่า แต่เดี๋ยวนี้โดนด่าน้อยมาก คุณเจนสันเนื่องจากทำผิดเล็กน้อย ทำให้บริษัทต้องสูญเสียสัญญาร้อยล้านไป ตามหลักแล้วบริษัทโอเอ กรุ๊ปเป็นบริษัทที่ร่ำรวยมหาศาล สูญเสียไปแล้วก็แล้วกันไป เป็นเรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเอง
แต่ครั้งนั้นคุณประยสย์กลับกัดเรื่องนี้ไม่ปล่อย ยืนยันจะลงโทษคุณชายเจนสัน สุดท้ายคุณไซม่อนเป็นคนออกหน้า ย้ายคุณชายเจนสันไปเป็นผู้จัดการของสาขาบริษัท พูดดูดี ก็คือทุกอย่างทั้งเรื่องเล็กเรื่องใหญ่คุณชายเจนสันตัดสินใจเองได้หมด
ความจริงแล้วผู้จัดการของสาขาบริษัททุกแห่ง ทุกไตรมาสต้องกลับมาประชุมที่สำนักงานใหญ่ เพื่อรายงานรายได้ประจำไตรมาส และทุกเดือนต้องส่งสถานการณ์ดำเนินงานของบริษัทไปยังสำนักงานใหญ่ ทุกความเคลื่อนไหวอยู่ในการกำกับของสำนักงานใหญ่หมด
ถ้ายอดขายไม่ดี แค่อีเมล์ของสำนักงานใหญ่หนึ่งฉบับ ก็สามารถดึงตำแหน่งผู้จัดการสาขาบริษัทหลุดออกจากตำแหน่งได้
อีกอย่าง หลังจากออกไปจากสำนักงานใหญ่แล้ว คุณชายเจนสันจะกลับมาอีก เป็นเรื่องที่ยากมาก โดยเฉพาะตอนนี้คุณประยสย์เริ่มควบคุมบริษัทโอเอ กรุ๊ปทีละนิดทีละน้อยแล้ว
ใครๆ ก็รู้ว่าภายในของตระกูลสาระทาไม่ถูกกันเท่าไหร่
คุณชายเจนสันกับคุณประยสย์แข่งขันกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง ตอนนี้เป็นที่เด่นชัดแล้วว่าคุณชายเจนสันเป็นผู้พ่ายแพ้
ไม่เห็นเหรอว่าตอนนี้คุณชายจิรัตน์แกล้งทำเป็นเต่าหัวหดแล้ว?
การกลับมาของคุณหนูใหญ่ และคุณผู้หญิงหายบ้าแล้ว ไม่เพียงแต่ฟ้าของคฤหาสน์ตระกูลสาระทาเปลี่ยนสี แม้แต่ฟ้าของบริษัทโอเอ กรุ๊ปก็เปลี่ยนแปลงเหมือนกัน
คุณประยสย์เกลียดพสธรอยู่แล้ว ต่อไปถ้าบริษัทโอเอ กรุ๊ปตกไปอยู่ในมือของคุณประยสย์ คาดว่าต้องปะทะกับตระกูลเลิศธนโยธาแน่นอน ตอนนี้คนที่ยังกล้าประจบตระกูลเลิศธนโยธาอยู่ คิดว่าไม่ช้าหรือเร็วต้องถูกคุณประยสย์จัดการแน่
ความคิดในใจของพนักงานรักษาความปลอดภัยทั้งสองคน พสธรไม่รู้ และไม่สนใจ
หลังจากที่เขาลงจากรถแล้ว หันหน้าและมองไปที่ประตูของห้องรักษาความปลอดภัย บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างกายเขาก็เข้าใจความหมายของเขาทันที
พสธรโทษพนักงานรักษาความปลอดภัยเปิดประตูช้าจริง ก็เขาฐานะอะไรหล่ะ?
มาถึงแล้วยังต้องให้รอสักพักถึงเข้ามาได้
คุณพสธรถูกรายล้อมด้วยบอดี้การ์ด เดินมาถึงสำนักงานอย่าง ยิ่งใหญ่เอิกเกริก และสง่างาม
“ประธานพสธร”
พนักงานต้อนรับได้รับแจ้งจากข้างบนตั้งนานแล้ว ต้อนรับ คุณพสธรด้วยรอยยิ้มอย่างมืออาชีพ นำพาเขาเดินไปถึงหน้าประตูลิฟต์ หน้าประตูลิฟต์มีผู้ชายใส่สูทรแต่งตัวเรียบร้อยอยู่รออยู่แล้ว
เขาคือเลขาอีกคนหนึ่งของไซม่อน หน้าที่รับผิดชอบหลักคือพาลูกค้าใหญ่ขึ้นไปชั้นบนเพื่อพบเจอไซม่อน
“ประธานพสธร”
เลขาผู้ชายคนนั้นทักทายออกมาอย่างมีมารยาท
นี่คือหนึ่งในเลขาของไซม่อน คุณพสธรถือว่ายังให้เกียรติอยู่ พยักหน้าให้ ถือว่าเป็นการตอบรับการทักทายของเลขาแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน