รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 560

ลูกชายของเขาไม่เก่งด้านบริหารบริษัท แต่เรื่องผิดกฎหมายกลับทำได้ดีเป็นพิเศษ เพราะว่าเป็นคนโหดเหี้ยมพอ

คุณชายของตระกูลเลิศธนโยธาปรากฏตัวให้เห็นน้อยมาก

นี่ไม่ใช่เพราะคุณพสธรปกป้องลูกชายตัวเอง แต่เป็นเพราะคุณชายของตระกูลเลิศธนโยธาทำแต่เรื่องผิดกฎหมาย การปรากฏตัวให้เห็นน้อย ถึงจะปลอดภัยที่สุด เพื่อจะได้มีคนสงสัยไปถึงตัวเขา

คนภายนอกรู้ว่าคุณพสธรมีลูกชายอีกหนึ่งคน แตเนื่องจากลูกชายของตระกูลเลิศธนโยธาปรากฏตัวให้เห็นน้อยมาก และไม่มีผลงานอะไรปรากฏให้เห็น จึงทำให้ผู้คนไม่สนใจเขาโดยอัตโนมัติ แต่ในทางกลับกัน พลอยที่เป็นลูกสาวของตระกูลเลิศธนโยธาก็ทำตัวโดดเด่นกว่าเยอะเลย แค่เรื่องที่เธอรักกับไซม่อน ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด และมีท่าทีที่จะยึดครองตำแหน่งของญาณิน ก็เพียงพอต่อการให้คนเมืองซูเพร่าจำเธอได้แล้ว

ไม่นานนัก คุณพสธรก็ขยับตัวไปด้านข้างเล็กน้อน เพื่อหลีกทางให้ประยสย์ รอให้ประยสย์ออกมาจากข้างใน

ใครจะไปรู้ประยสย์เองก็ขยับตัวไปด้านข้างเช่นเดียวกัน จากนั้นพูดเสียงต่ำออกมาว่า： “ประธานพสธร เชิญ”

คุณพสธรเงียบไปสักพัก ไม่ได้พูดอะไร ยกขาขึ้นแล้วเดินเข้าไปข้างใน

บอดี้การ์ดคนนั้นเดินตามเขาไม่ให้ห่างเลย

“คุณไปทำงานเถอะ”

ประยสย์ส่งสัญญาณให้เลขาไปทำงานของตัวเอง

ผู้ใหญ่คุยกัน กุ้งฝอยอย่างเขาอยู่ให้ห่างๆ ดีกว่า จะได้ไม่ต้องโดนลูกหลง

ประยสย์ปิดประตูออฟฟิศให้เรียบร้อย แล้วหันเดินกลับไปข้างใน

“ประยส ไปเอาน้ำมาให้ลุงพสธรหน่อย”

ในขณะที่ไซม่อนสั่งให้ลูกชายไปเอาน้ำให้คุณพสธรนั้น ตัวเขาเองก็เดินอ้อมออกมาจากโต๊ะทำงาน เพื่อมาหาคุณพสธร

ประยสย์ไม่พูดอะไร แต่ก็เดินเข้าไป ที่ห้องน้ำชา

บอดี้การ์ดที่มากับคุณพสธรเดินไปอย่างเงียบๆ เดินเข้าไปในห้องน้ำชาพร้อมประยสย์

สงสัยกลัวประยสย์จะวางยาให้เถ้าแก่ของเขา

มุมปากของประยสย์โค้งขึ้น ยิ้มออกมาอย่างประชดประชัน เขาสั่งให้บอดี้การ์ดของคุณพสธรรินน้ำให้คุณพสธรอย่างไม่แยแส เพราะมันทำให้เขาไม่ต้องทำอะไรเลย

เขาชงชาให้ตัวเองหนึ่งกา จากนั้นใช้จานรองใส่กาน้ำชานั้นลงไป พร้อมด้วยแก้วสองใบ เสร็จแล้วก็ยกจานรองขึ้นมา พร้อมหยิบเมล็ดแตงโมขนมกินเล่นใส่เข้าไปในจานรอง

ไม่ต้องถามว่าทำไมออฟฟิศของพ่อเขาถึงมีเมล็ดแตงโมขนมกินเล่นพวกนี้ เพราะเป็นความคุ้นเคยมายี่สิบกว่าปี เมื่อก่อนประยสย์ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเพราะอะไร

แต่ตอนนี้ เขาเข้าใจแล้ว

เพราะเตรียมให้แม่ของเขานั่นเอง

ตอนพ่อแม่ยังหนุ่มสาว พวกเขาเป็นสามีภรรยาที่รักกันมาก

บางครั้งแม่จะมาบริษัทพร้อมพ่อ แต่คงเป็นเพราะเวลารอพ่อทำงานน่าเบื่อเกินไป ดังนั้นพ่อจึงได้เตรียมพวกเมล็ดแตงโมกับขนมไว้ให้แม่ ของกินเล่นต่างๆ ระหว่างที่แม่อยู่เป็นเพื่อนนั้นได้กินๆ ดื่มๆ จะได้ไม่รู้สึกน่าเบื่อมาก

ถึงแม้แม่ของเขาจะบ้าไปแล้ว ความคุ้นชินนี้ก็ยังคงยืนหยัดมายี่สิบกว่าปี

ยิ่งใช้ความรู้สึกไปสัมผัส ยิ่งทำให้เข้าใจถึงความรักที่พ่อมีต่อแม่ ทำให้ประยสย์รู้สึกสงสารพ่อแม่

“ไซม่อน”

ในเมื่อคุณพสธรมาก็เพื่อมาหาเรื่องเอาโทษ จึงไม่มีการเกรงใจไซม่อนอีก หลังจากนั่งลงแล้ว ก็กล่าวโทษออกมาด้วยสีหน้าดำดิ่งว่า： “ตระกูลสาระทาของพวกคุณรังแกคนมากเกินไปหรือเปล่า？คุณเป็นหัวหน้าครอบครัวแบบไหนเหรอ ？ถึงแม้พลอยจะทำเรื่องผิดต่อคุณ แต่พวกคุณก็เคยรักกันมาหลายปี คุณจำเป็นต้องเลือดเย็นไร้เยื่อใยขนาดนั้นเลยเหรอ？”

“ฉวยโอกาสที่ผมไปทำงานต่างจังหวัดรังแกลูกสาวผม ไซม่อน วันนี้คุณต้องให้คำอธิบายผมให้ได้！”