รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 567

ผู้หญิงแบบนี้ ถึงแม้จะสวยแค่ไหน รณภพก็ไม่มีทางไปยุ่งด้วยเด็ดขาด เมื่อก่อนเขาเคยลองผู้หญิงแบบนี้มาเยอะแล้ว รู้สึกว่าน่าเบื่อ

“เพื่อนของเทวิกไม่ใช่คนที่ชื่อกนกอรคนนั้นเหรอ？พึ่งพาบารมีของเทวิกา จนสามารถกลายเป็นหงส์ได้ และได้แต่งงานกลายเป็นคุณหญิงของตระกูลเดชอุป ภพ ตระกูลอริยชัยกุลแข็งแกร่งเกินไป ถ้าปล่อยให้ตระกูลเดชอุปกับตระกูลอริยชัยกุลร่วมมือกัน แล้วกลายเป็นแรงสนับสนุนให้ตระกูลสาระทาแล้วหล่ะก็ จะไม่เป็นผลดีต่อเราเลย”

“แกลองคิดดูว่าจะทำลายความสัมพันธ์ของตระกูลอริยชัยกุลกับตระกูลเดชอุปยังไง ให้พวกเขาเป็นคู่อริกันตลอด และคืนดีกันได้ยากแบบนั้นยิ่งดี แน่นอน ทางที่ดีที่สุดก็คือทำลายชีวิตการแต่งงานของเทวิกากับยศพัฒน์ได้ยิ่งดี ตระกูลอริยชัยกุลแข็งแกร่งเกินไป เมื่อเกี่ยวดองกับตระกูลสาระทา ทำให้ตระกูลสาระทาเหมือนเสือติดปีก”

รณภพพูดออกมาตามตรงว่า： “พ่อ ผมรู้จักที่ตีรันฟันแทง เรื่องวางแผนการอะไรผมทำไม่เป็นหรอก ถ้าพ่อให้ผมไปลอบฆ่าพวกเขา ผมไปจัดการได้เดี๋ยวนี้เลย แต่ถ้าจะให้ผมไปคิดว่าจะทำลายความสัมพันธ์เขายังไง ผมไม่รู้จริงๆ ว่าควรทำยังไง”

เขาเป็นคนโตแต่ร่างกาย แต่หัวสมองไม่ดี เก่งแต่เรื่องตีรันฟันแทง

“อยากทำลายชีวิตแต่งงานของพวกเขา วิธีที่ดีที่สุดก็คืออีกฝ่ายไปมีชู้ แต่พ่อไม่ให้ผมไปยุ่งกับเทวิกา ผมอยากลิ้มลองรสชาติของเธอจริงๆ นะ ถ้าผมได้ตัวเธอไป ยศพัฒน์ยังจะรักเธอเหมือนเดิมอีกไหม？ยังไงก็ต้องหย่าร้างกันอยู่แล้ว”

“หรือว่าให้พลอยไปอ่อยยศพัฒน์ดี ยศพัฒน์หนุ่มกว่าไซม่อนเยอะเลย เพราะไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่ได้สนใจชื่อเสียงตัวเองแล้วเมื่ออ่อยพ่อสามีไม่ได้ก็มาอ่อยลูกเขยแล้วกัน”

พสธร： “……”

เขาค้นพบว่าทุกครั้งที่เขาคุยเรื่องงานกับลูกชาย ก็จะถูกลูกชายยั่วโมโหจนกระอักเลือดทุกครั้ง

ทำไมเขาถึงมีลูกชายแบบนี้ด้วย

คลอดเนื้อหมูออกมาหนึ่งก้อนยังดีกว่าคลอดไอ้สารเลวนี้ออกมาเสียอีก

ประยสย์ดีกว่าลูกชายของเขาเยอะเลย เก่งทั้งบุ๋นและบู๊ มีความกล้าและรู้จักวางแผน

ส่วนลูกชายของเขามีแต่ความกล้าแต่ไร้ซึ่งแผนการใดๆ ช่างน่าโมโหยิ่งนัก！

ในอนาคตถ้าตระกูลเลิศธนโยธาสืบทอดไปถึงมือลูกชาย คาดว่าคงต้องกลับไปสู่ยุคอันธพาลอีกแน่นอน และในไม่ช้าตระกูลเลิศธนโยธาคงต้องถูกตำรวตกำจัดหมดแน่นอน และความพยายามของบรรพบุรุษรุ่นต่อรุ่นในการฟอกขาวก็จะสูญเปล่า

แต่ถ้าไม่มอบตระกูลเลิศธนโยธาให้กับลูกชาย แล้วเขาจะมอบให้ใครได้？

ถ้ารู้แบบนี้ตั้งแต่แรกตอนยังหนุ่มๆ น่าจะมีลูกชายเพิ่มอีกสองสามคน คนหนึ่งไร้ประโยชน์ ก็เลี้ยงอีกคนให้ได้ประโยชน์ ก็ไม่ต้องถึงกับไม่มีผู้สืบทอด

“ของล็อตนั้นจัดการได้เป็นยังไงบ้าง？ระวังหน่อย อย่าปล่อยข่าวให้รั่วไหลหล่ะ”

“พ่อ อยู่ในวงการนี้ ผมทำงานพ่อไว้ใจได้ ใช่แล้ว สามารถดึงไซม่อนให้เข้ามาร่วมกับเราได้ไหม？พ่อ หรือว่าเอาของให้แกลองสักหน่อย ให้เขาเสพติด จะได้ขึ้นเรือลำเดียวกับเราโดยปริยาย แถมไม่ต้องกังวลว่าเขาจะหักหลังเราอีกด้วย”

พสธรตรึกตรองดูแล้วพูดออกมาว่า： “เขาสนใจโครงการนี้ของพวกเรามาก อยากทำงานร่วมกัน เมื่อกินได้ยินที่แกพูดว่าเขาวางแผนล่อพลอย พ่อคงต้องทดสอบเขาดูอีกหลายครั้ง จะได้ไม่ต้องถูกเขาทำร้าย”

ต่อหน้า โครงการของพวกเขาถูกต้องตามกฎหมาย

แต่ลับหลังภายในเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมาย

เขาต้องการดึงไซม่อนเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย จากนั้นค่อยแย่งผลประโยชน์กันเองและกำจัดไซม่อนทิ้งเสีย แบบนี้เขาก็สามารถกลายเป็นคนที่ใหญ่ที่สุดในเมืองซูเพร่า แต่ก็กลัวไซม่อนจะร่วมมือกับตำรวจเพื่อกำจัดตระกูลเลิศธนโยธา ต้องระวังให้มากยิ่งขึ้น

“ต้องระวังตัวจริงๆ เพราะไซม่อนเจ้าเล่ห์กว่าพ่อเยอะ ที่พ่อสำเร็จเพราะอาศัยผมในการลงมือทำสิ่งเลวร้ายอยู่เบื้องหลัง”

รณภพไม่รู้จักวางแผนการร้าย แต่ก็รู้สึกว่าพ่อตัวเองเจ้าเล่ห์สู้ไซม่อนไม่ได้

พ่อยังมาด่าว่าเขาสู้คนอื่นไม่ได้ พ่อก็สู้คนอื่นไม่ได้เหมือนกัน

ทุกคนในบ้านเขาต่างวางแผนเพื่อจัดการไซม่อน แต่มีใครสำเร็จบ้าง？

ด้วยเหตุนี้สามารถดูออกได้ว่า ไซม่อนเจ้าเล่ห์กว่าพวกเขา และตอนนี้ไซม่อนยังมีลูกชายกับลูกเขยมาช่วยอีก ยิ่งจัดการได้ยาก

พสธร： “……แกรีบไสหัวไปเถอะ ต่อไปถ้าไม่ตามตัวไม่ต้องกลับมานะ ฟังแกพูด พ่อคงแก่ขึ้นสิบกว่าไป และตายก่อนแน่”

อัปเดตลุกขึ้นยืนทันที “พูดเหมือนผมอยากกลับมาอย่างนั้นแหละ”

เขาไปเดี๋ยวนี้แหละ

อยู่ข้างนอกอิสรเสรี ไม่ต้องฟังพ่อบ่นอีกด้วย

“แกไม่อยู่ให้ถึงสว่างแล้วกินอาหารเช้าเป็นเพื่อนแม่ก่อน？”

“ไม่แล้ว แม่เจอผมทีไรก็เร่งแต่ให้ผมแต่งงานๆ ผมยังไม่เคยลิ้มลองรสชาติของความรักเลย และไม่รู้ว่าการรักใครสักคนจะมีความรู้สึกยัไง ผมจะแต่งงานได้ยังไง ？ผมมันโง่ ก็ต้องหาผู้หญิงฉลาดมาเป็นภรรยา เพื่อคนรุ่นหลังของผมจะได้เป็นคนฉลาด”