ณิศาใช้ฝีมือเล็กน้อยถึงจะกลับไปที่ห้องเธอ
สองพี่น้องอาศัยในห้องเดียวกัน เธอกลับมาถึงห้องก็ต้องถอดหน้ากากออกอย่างเบามือ เปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วซ่อนชุดกับหน้ากากเอาไว้
เพิ่งซ่อนของเสร็จ พี่เธอก็ตื่นแล้ว
“ณิศา”
กิติยาหลับสะลึมสะลือ ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวเล็กน้อยเธอก็ตื่นแล้ว ลืมตาขึ้นมาเห็นน้องสาว ก็หลับตาอีกครั้ง ปากก็ถามขึ้น “เธอกำลังทำอะไร?”
ณิศาตกใจสะดุ้งโหยงเพราะพี่สาวตื่นฉับพลัน โชคดีที่เธอซ่อนของเรียบร้อยแล้ว
“ฉันตื่นขึ้นมาเข้าห้องน้ำ พี่ ฉันทำให้พี่ตื่นเหรอ?”
“ไม่เป็นไร หลับเถอะ”
กิติยาไม่ได้สงสัยเลยสักนิด พลิกตัวแล้วนอนหลับต่อ
ณิศาตอบอืม เดินกลับไปหน้าเตียง ดึงผ้าห่มขึ้นแล้วมุดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่ม แล้วพูดกับพี่สาวว่า “เมืองซูเพร่าตอนกลางคืนหนาวจริง”
“หนาวมาก”
กิติยาดึงผ้าห่มไปทางน้องสาว “ถ้ารู้สึกหนาวมาก ก็ใกล้ชิดพี่ไว้”
เธอยังเหมือนตอนเด็กๆ ใช้เท้าถูเท้าน้อง แบบนี้น้องจะรู้สึกอุ่นขึ้น พอแตะโดนเท้าน้อง กิติยาก็พูดขึ้นอย่างงัวเงีย “นอนมาเกือบทั้งคืน เท้าเธอยังเย็นมากขนาดนั้น กลับไปพี่จะช่วยเธอหาหมอจีนมาจับชีพจร เป็นเพราะเลือดลมพร่องหรือว่าเหตุผลอื่น”
“พี่ ฉันไม่เป็นไร ตอนเข้าห้องติดล้างเท้าเป็นนิสัย ล้างเท้าแล้วนึกขึ้นได้ว่าที่นี่เมืองซูเพร่า มันหนาวมาก”
“มิน่าล่ะนอนมาค่อนคืน เท้าเธอยังเย็นเจี๊ยบ”
กิติยาคิดว่าน้องสาวป่วย
ครอบครัวพวกเธอไม่ใหญ่ พ่อแม่และญาติจากไปหมดแล้ว เหลือเพียงสองพี่น้องที่ต้องพึ่งพาอาศัยกันและกัน เธอให้ความสำคัญกับการดูแลสุขภาพเป็นพิเศษ ให้ความสำคัญอย่างยิ่งกับสุขภาพที่แข็งแรง
ทุกๆ ครึ่งปี จะพาน้องสาวไปตรวจสุขภาพด้วยกัน
“รีบนอนเถอะ”
“พี่ ราตรีสวัสดิ์”
กิติยาตอบอืม
พูดเยอะขนาดนี้ เธอยังไม่ลืมตาเลย คงง่วงมากจริงๆ
ณิศามองพี่สาวสักพัก ก็ผ่อนคลายเส้นประสาท นอนหลับไปพร้อมกับพี่สาว
หนึ่งคืนที่ไร้คำพูด
วันต่อมา ตระกูลสาระทาทำลายความเงียบสงัดก่อนหน้านี้ตั้งแต่เช้า คนใช้ในบ้านยุ่งกับการเข้าออก พยายามเคลื่อนไหวให้เบามากที่สุด เพื่อไม่ให้เหล่าเจ้านายตื่น
เตรียมงานเลี้ยงงานหนึ่ง งานที่จำเป็นต้องเตรียมมีเยอะมาก
ณิศาที่กลางดึกหนีไปที่ห้องประยสย์ เพราะการเคลื่อนไหวนั้นทำให้เธอนอนหลับไม่เพียงพอ จึงหลับอีกสักพัก เมื่อเธอตื่นขึ้นก็เป็นเวลาเก้าโมงกว่าแล้ว
หลังจากดูเวลา ณิศาก็รีบนั่งขึ้นมาทันใด
เป็นแขกในบ้านคนอื่น นอนจนเวลานี้เพิ่งตื่น ณิศารู้สึกหงุดหงิดที่เมื่อคืนวิ่งแจ้นไปคุยกับประยสย์ทำไม
เธอใช้ความเร็วสูงสุดในการอาบน้ำแปรงฟัน เปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย ตอนจะออกไปจากห้องก็เห็นพี่สาวช่วยเธอยกอาหารเช้ามาวางไว้ในห้องแล้ว
มีพี่ดีจัง
พี่ไม่อยากปลุกเธอตื่น แต่ก็กลัวเธอหิว ด้วยนิสัยของเธอ หลับจนตื่นในเวลานี้ ถ้าเป็นบ้านตัวเองก็ไม่เป็นไรหรอก ตื่นตอนไหนก็ทานตอนนั้น
แต่ตอนนี้อยู่ที่ตระกูลสาระทา อาหารสามมื้อของตระกูลสาระทามีการกำหนดเวลาทั้งนั้น เธอพลาดเวลาอาหารเช้าไปแล้ว จะให้ตัวเองเข้าครัวไปหาอะไรทานคนเดียวไม่ได้หรอกนะ?
โชคดีที่พี่ช่วยเอาอาหารเช้ามาเสิร์ฟให้เธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน