รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 579

ทุกคนล้วนชื่นชมเทวิกา ตบตาประจบเอาใจครอบครัวใหญ่อ้อมๆ แม้แต่พิรัตน์ที่เทวิกาเก็บมาเลี้ยงก็ได้รับการชื่นชมจากเหล่าบรรดาญาติพี่น้อง บอกว่าพิรัตน์หน้าตาดูมีบุญวาสนา เหมือนตุ๊กตานำโชคในภาพวาดเทศกาลปีใหม่

บอกว่าเทวิกาเก็บพิรัตน์มา สะสมแต้มบุญ ต่อไปลูกคนแรกจะต้องเป็นลูกชายอย่างแน่นอน

ในสายตาทุกคน ผู้หญิงที่แต่งเข้าตระกูลเศรษฐี หน้าที่หลักคือแผ่กิ่งก้านสาขาให้ครอบครัวสามี ถึงแม้หลายคนจะบอกว่าลูกชายหรือลูกสาวก็เหมือนกัน แต่ผู้ใหญ่คิดว่าลูกคนแรกเป็นลูกชาย ก็เหมือนได้ความมั่นใจมากขึ้น

ยศพัฒน์ที่อุ้มพิรัตน์อยู่ก็เอ่ยขึ้นได้ทันเวลา “ผมกับวิกาอยากให้ลูกคนแรกเป็นลูกสาวครับ ผู้ใหญ่ตระกูลอริยชัยกุลของเราชอบลูกสาวมากที่สุด”

รุ่นเขาไม่มีเด็กผู้หญิงเลย เป็นชายล้วนทั้งนั้น ไม่รู้ว่าย่าเขาบ่นมากี่ปีแล้ว

บอกว่ามีลูกชายเยอะมาก ไม่มีใครมีปัญญาคลอดหลานสาวให้หญิงชราได้อุ้มเลยสักคน

แม้แต่หลานสาวฝั่งลูกสาวก็ไม่มี

ทุกครั้งที่หญิงชราพูดถึงหลานสาวและหลานสาวฝั่งลูกสาว เหล่าลูกชายลูกสาวของเธอก็รีบชิ่งหนีไป กลัวได้ยินคำพร่ำบ่นของหญิงชรา

เหล่าญาตินึกถึงตระกูลอริยชัยกุลที่เหมือนวัด รุ่นของพัฒน์มีพี่ชายน้องชายสิบคน ไม่มีเด็กผู้หญิงเลยสักคน

คุณนายคนนั้นที่เทวิกาต้องเรียกว่าพี่สะใภ้ยิ้มแล้วพูดขึ้น “มีลูกชายมีลูกสาวยิ่งดี ไม่แน่ต่อไปเทวิกาอาจจะมีแฝดชายหญิงก็ได้นะ”

ลูกที่ญาณินคลอดคือแฝดชายหญิง เทวิกาคือลูกสาวแท้ๆ ของเธอ ต่อไปโอกาสในการคลอดแฝดมีสูงมาก

เทวิกายิ้มแล้วพูดขึ้น “ขอบคุณสำหรับคำอวยพรของพี่สะใภ้ค่ะ ในอนาคตถ้าฉันมีลูกแฝดชายหญิง จะมอบอั่งเปาซองใหญ่ให้กับพี่สะใภ้อย่างแน่นอน”

พี่สะใภ้ยิ้มสุขใจแล้วพูดขึ้น “งั้นฉันจะรออั่งเปาซองใหญ่จากเธอนะ”

คำพูดพี่สะใภ้ทำให้เหล่าผู้ใหญ่ตระกูลสาระทาชื่นชอบ ทุกคนหัวเราะกัน คุยกันชื่นมื่นยิ่งขึ้น

สมาชิกในครอบครัวลำดับสองลำดับสามมองอยู่ ภายนอกยิ้มตาม แต่ภายในใจกำลังคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้

ในขณะที่ทุกคนในตระกูลสาระทากำลังยุ่ง ข้างกายคุณหญิงสามกลับไม่เห็นชลผู้เป็นสามีเธอ

มีคนถามถึงชล คุณหญิงสามทำได้แค่พูดปด บอกว่าเขาออกไปซื้อของ

ในความเป็นจริง เธอไม่เจอชลมาหลายวันแล้ว

ไอ้ผู้ชายบัดซบนั่น เอาแต่ขลุกตัวอยู่กับพลอยไพลินทั้งวัน ทั้งคู่อยู่ร่วมกันอย่างโจ่งแจ้ง เพื่ออยู่กับพลอยไพลิน ชลถึงขนาดไปบริษัทน้อยครั้งมาก

คุณหญิงสามกลัวว่าเหล่าญาติเอาแต่ถามขึ้นชล จึงไปซ่อนตัวที่มุม พยายามอย่างมากไม่อยากให้เหล่าญาติพบเห็นเธอ

“แม่”

ขณะที่เจนสันเจอแม่ตรงมุมห้อง เขากระซิบเรียก พูดขึ้นเสียงเบา “แม่ ทำไมแม่มาซ่อนตรงนี้ แขกเยอะขึ้นเรื่อยๆ ป้าใหญ่กับป้ารองยุ่งกันมาก คุณย่าตามให้แม่ไปช่วยดูแลแขกน่ะครับ”

“พ่อผมล่ะ? วันแบบนี้ เขาก็ไม่กลับมาเหรอ?”

เจนสันกัดฟันกรอดถามประโยคนี้

คฤหาสน์ตระกูลสาระทาไม่ค่อยจัดงานเลี้ยงบ่อยนัก ยังไงแล้วก็เป็นครอบครัวผู้นำโอเอ กรุ๊ป โดยปกติมีแขกมาเยี่ยมเยียน ก็ไม่สามารถเข้ามาได้

จัดงานเลี้ยงเป็นครั้งคราว ไม่ใช่เพียงหาได้ยากสำหรับแขก แม้แต่สมาชิกในตระกูลสาระทาก็รู้สึกว่าเป็นวันดีๆ ที่หาได้ยาก แขกที่เชิญมาก็เป็นผู้มีชื่อเสียงมีหน้ามีตาในแวดวงต่างๆทั้งนั้น เข้าร่วมงานเลี้ยงเผยใบหน้า ก็ได้รับผลประโยชน์ไม่น้อย

ฉะนั้นสมาชิกในตระกูลสาระทาจึงให้ความสำคัญกับงานเลี้ยงแบบนี้มากเป็นพิเศษ

“ตอนนี้พ่อของลูกหน้าตาเป็นยังไง แม่ก็จำไม่ได้แล้ว”

คุณหญิงสามพูดด้วยความโมโหอยู่ตลอด

ใกล้ชราแล้ว ถึงได้รู้ว่าสามีทรยศเธอมานาน แอบมีชู้อยู่ข้างนอก พอกลับมาก็แสดงท่าทางรักลึกซึ้ง เธอโดนหลอกทั้งนั้น