เธอจะฉวยโอกาสตอนชลเมา แอบเอาชลออกไปนอกคฤหาสน์ ส่งไปที่โรงพยาบาลเอกชนที่เธอจ้างไว้นานแล้ว ช่วยผ่าตัดทำหมันให้ชลซะ!
เจนสันไม่รู้ว่าแม่วางแผนผ่าตัดทำหมันพ่อ ได้ยินคำพูดแม่ เขาก็ตอบอืม แล้วพูดขึ้น “รอพ่อกลับมา ผมจะช่วยเก็บพ่อไว้ให้แม่แน่นอนครับ”
เชื่อว่าพ่อเขาจะกลับมา
หากไม่กลับมา อย่าว่าแต่ลุงใหญ่จะโกรธ แม้แต่คุณย่าก็จะโกรธด้วย
“เอาล่ะ ลูกรีบไปต้อนรับแขกเถอะ แม่จะกลับไปอยู่ข้างๆ คุณย่า”
คุณหญิงสามรู้สึกว่าคืนนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุดในการแก้แค้นชล เก็บกวาดความแค้นใจเศร้าโศกเมื่อครู่นี้ไปหมด แล้วกระตุ้นเจตนารมณ์แห่งการต่อสู้อีกครั้ง
ด้วยการมาถึงของญาติสนิทมิตรสหาย คฤหาสน์ตระกูลสาระทาก็ยิ่งครึกครื้นขึ้นเรื่อยๆ
เทวิกาไม่สามารถแยกตัวเองออกมาดูแลพวกณิศาได้เลย
เวลาผ่านไปเหมือนสายน้ำท่ามกลางความครึกครื้น สีท้องฟ้าเริ่มมืดขึ้นทีละนิด ความหนาวเย็นก็รุนแรงขึ้น แต่ทุกคนอารมณ์ดีมาก ไม่รู้สึกหนาวเลย
ปลีกตัวออกมา เทวิกาซ่อนตัวนั่งใต้ศาลาในลานบ้าน
“วิกา เหนื่อยล่ะสิ”
ยศพัฒน์เอามือหนึ่งอุ้มพิรัตน์อยู่ อีกมือหนึ่งยกถาดเดินเข้ามา
บนถาดล้วนเป็นของทาน
เขาวางถาดบนโต๊ะหินกลมในศาลา “ก่อนงานเลี้ยงจะเริ่มอย่างเป็นทางการ เธอรีบกินก่อน วันนี้ทั้งวันฉันเห็นเธอกินได้ไม่เยอะเลย”
“ที่รัก ฉันเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว”
ต่อหน้าสามี เทวิกาผ่อนคลายอย่างสิ้นเชิง
เธอตบหน้าตัวเองเบาๆ “ฉันยิ้มจนหน้าจะแข็งทื่อไปหมด ตระกูลสาระทามีญาติกับเพื่อนโคตรเยอะเลย”
ทุกคนที่เป็นญาติตระกูลสาระทา ล้วนได้รับเชิญมาทั้งนั้น ถึงแม้ครอบครัวญาติบางส่วนมีฐานะปานกลางก็ได้รับเชิญหมด
แน่นอนว่ายิ่งงานเลี้ยงใหญ่มากเท่าไร ก็จะยิ่งทำให้เมืองซูเพร่าฮือฮามากเท่านั้น แสดงว่าคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลสาระทาอย่างเธอจะยิ่งได้รับความสนใจ ไม่มีใครกล้าดูถูกคุณหนูใหญ่ตระกูลสาระทาอย่างเธอ
ต่อจากนี้ไป เธอจะเป็นปูในเมืองซูเพร่า เดินกร่างได้
“แม่”
ร่างเล็กของพิรัตน์เอียงไปทางเทวิกา สองมือยื่นออกมาอยากให้เทวิกาอุ้มเขา
“หนูน้อย วันนี้แม่เหนื่อยมากเลย ให้คุณลุงอุ้มหนูดีกว่า”
ยศพัฒน์เป็นห่วงว่าเทวิกาอุ้มจ้ำม่ำตัวน้อยแล้วจะยิ่งเหนื่อย
แต่เทวิกาก็ยังอุ้มพิรัตน์มา วันนี้เจ้าหนูน้อยเชื่อฟังเป็นพิเศษ ไปกับยศพัฒน์ ก็ไม่ร้องไม่โวยวาย ถ้าเป็นตอนปกติร้องไห้โวยวายไปนานแล้ว
“แม่”
เจ้าหนูน้อยโอบคอเทวิกาเอาไว้ ไม่อยากปล่อยมือ
ยังไงอ้อมกอดแม่ก็สบายกว่า
เทวิกาหอมเขา แล้วเริ่มทาน ทานอิ่มนิดหน่อย เดี๋ยวดื่มฉลองจะได้ดื่มเหล้าน้อยๆ ความคอแข็งของเธอไม่ถึงกับแย่มาก แต่ก็ไม่ได้ถือว่าดีมากเช่นกัน
กนกอรไม่ได้มา
นึกถึงความคออ่อนของเพื่อนสนิท เทวิกาก็คิดว่าเพื่อนสนิทไม่มาบางทีก็ดีเหมือนกัน กนกอรคออ่อนแต่ชอบดื่มเหล้ามาก ในงานแบบนี้ กนกอรต้องดื่มแบบปลดปล่อยแน่ๆ พอดื่มจนเมา ก็จะเข้าหาผู้ชายหล่อๆ นฤเบศวร์เกลียดเธอแทบตาย
“ที่รัก นายก็กินหน่อยสิ เดี๋ยวอย่าดื่มเหล้าเยอะเกินไปนะ”
พัฒน์ลูบหน้าภรรยาอย่างรักใคร่เอ็นดู ยิ้มแล้วพูดขึ้น “ฉันรู้หน่า”
สองสามีภรรยาทานไปด้วยคุยเรื่องความในใจไปด้วย ไม่นานคนใช้คนหนึ่งก็มาทำลายความอบอุ่นที่นานทีมีครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน