รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 584

หลังจากเดินมาใกล้ๆรถของพลอยไพลินแล้ว ตัวแทนกำลังคิดจะเคาะประตูรถสักหน่อย ก็พบว่าประตูรถไม่ได้ปิดแน่น ยังเหลือร่องเอาไว้ เสียงเคลื่อนไหวบนรถจึงเล็ดลอดออกมาได้

เขาได้ยินเสียงหอบหายใจของชายหญิง

ตัวแทนคนนี้ได้รับความไว้วางใจจากรณภพอย่างลึกซึ้ง ทั้งยังได้อยู่ข้างกายรณภพบ่อยๆ รณภพเลี้ยงเมียน้อยเอาไว้มากมาย เพื่อให้เหมือนรณภพมากอีกหน่อย เขาจึงได้ลิ้มรสผู้หญิงมาไม่น้อยเช่นกัน

เสียงประเภทนี้ เขาจะไม่เข้าใจได้ยังไง

เขาจึงทำตัวไม่ถูกขึ้นมาทันที ไม่กล้าเคาะประตูรถด้วย แต่เดินกลับมาบนรถอย่างเงียบๆ

“เป็นอะไร?”

รณภพไม่ได้ลงจากรถ แต่เขาจ้องมองการเคลื่อนไหวของตัวแทนตนเองอย่างไม่คลาดสายตา บนรถต้องมีสถานการณ์อะไรแน่ๆถึงทำให้ตัวแทนของตนเองย้อนกลับมา

หลังจากตัวแทนเงียบไปชั่วครู่ ก็ยังคงพูดตามความจริง: “คุณชายครับ คุณหนูอยู่บนรถ......กำลังทำ กำลังทำ......”

รณภพ: “......ไม่นึกว่ายัยบ้านั่นจะอยู่บนรถ เธอช่างเปิดเผยซะจริง แล้วผู้ชายบนรถเป็นใคร?”

“ผมไม่ทราบครับ หลังจากที่ผมได้ยินเสียงอย่างนั้น จึงไม่กล้าเคาะประตูรถ เดาว่าน่าจะเป็นนายสามของตระกูลสาระทานะครับ”

จนถึงตอนนี้ชลยังไม่ปรากฏตัวอยู่ในงานเลี้ยง

และรถคุณหนูของพวกเขายังจอดอยู่ตรงนี้อีก ถ้าผู้ชายบนรถไม่ใช่ชลจะเป็นใคร?

รณภพจึงคิดจะผลักประตูรถออกไปทันที แต่กลับหดมือกลับมา พูดขึ้น: “ในเมื่อเธอปล่อยตัวเองให้ตกต่ำเช่นนี้ ท้องอยู่แท้ๆยังทำเรื่องโจ่งแจ้งประเภทนี้อีก ฉันจะยุ่งเรื่องคนอื่นทำไมนะ แต่ในเมื่อเธอไม่อยากเก็บเด็กในท้องไว้ ก็ทำแท้งไปสิ จะทรมานอย่างนี้เพื่ออะไร”

ตัวแทนไม่กล้าตอบ

“ออกรถ ไม่ต้องสนใจว่าเธอจะเป็นตายร้ายดียังไง เธอหาเรื่องใส่ตัวเองทั้งนั้น”

รณภพสั่งให้ตัวแทนออกรถ ขี้เกียจสนใจเรี่องชู้สาวของน้องสาวเขา

เขายังบ่นต่อ: “ทำไมพ่อแม่ฉันถึงให้กำเนิดคนอย่างนี้มาเป็นน้องสาวของฉันนะ ประยสย์ก็มีน้องสาวเช่นกัน แต่ดูน้องสาวเขาสิ ให้ความช่วยเหลือประยสย์ได้ ส่วนน้องสาวฉัน พูดถึงก็ทำให้ฉันขายหน้าแล้ว”

พอโตเป็นผู้ใหญ่ก็เป็นเมียน้อยของไซม่อน ทั้งยังเป็นเมียน้อยที่ไม่ผ่านเกณฑ์อีกต่างหาก

หลังจากหมดหวังที่จะได้แต่งงานกับไซม่อน ก็ปล่อยให้ตนเองตกต่ำ มั่วอยู่กับชลทั้งวัน ทำอย่างนี้แม้จะสามารถยั่วโมโหคุณนายสามของตระกูลสาระทาได้ แต่ตัวเธอเองได้อะไรดีๆบ้างเหรอ?

รถของรณภพขับออกไปอย่างรวดเร็ว ห่างไปไกลจากรถคนนั้นของพลอยไพลินแล้ว

แม้พลอยไพลินจะกำลังบ้าคลั่งอยู่บนรถกับชล แต่ตอนมีคนเข้ามาใกล้ เธอยังรู้สึกตัว ทั้งยังเห็นอย่างชัดเจนว่าคนที่เข้ามาใกล้เป็นใคร

เดิมทีเธอไม่ได้สนใจหรอกว่าถ้าโดนพี่ชายเห็นเข้าจะอับอายขายหน้าขนาดไหน ในทางกลับกันเธอยิ่งเพิ่มความเร่าร้อน ให้ชลหลงรักความบ้าคลั่งของเธออย่างถึงที่สุด

อันที่จริงชลเป็นชายสูงวัยที่เกือบจะห้าสิบแล้ว ปกติก็เลี้ยงเมียน้อยอยู่มากมาย กำลังวังชาจึงเทียบไม่ติดคนวัยสาวอย่างพลอยไพลิน แต่พลอยไพลินจงใจให้เขากินยา ให้เขาคลุ้มคลั่ง ในเมื่อเขาลามกนัก ท้ายที่สุดก็ให้เขาตายอยู่บนตัณหาราคะซะเลย

นี่เป็นเป้าหมายสุดท้ายที่พลอยไพลินจะแก้แค้นชล

พลอยไพลินรู้นิสัยพี่ชายตนเอง หลังจากที่พบเธอเข้า ต้องไม่สนใจเธออยู่แล้ว

มีพี่ชายอย่างนี้ เท่ากับไม่มี

แต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยเป็นห่วงเธอ หลังจากที่เธอเกิดเรื่อง ในฐานะที่เป็นพี่ชายก็ไม่มีการทวงคืนความยุติธรรมแทนเธอ ระบายความโกรธแค้นแทนเธอ ตอนนี้พ่อแม่ยังอยู่ พี่ชายก็ปฏิบัติกับเธออย่างเลือดเย็นไร้ความรู้สึก ถ้าพ่อแม่ไม่อยู่ เธอกับพี่ชายคงจะกลายเป็นคนแปลกหน้าต่อกันอย่างแท้จริง

ตระกูลเลิศธนโยธา เธอคงอยู่ต่อไปได้ยาก

เธอต้องครุ่นคิดเพื่ออนาคตของตนเอง

พลอยไพลินคิดจะแย่งชิงกับพี่ชาย หลังรอให้พ่อแม่อายุร้อยปี เธอจะแบ่งทรัพย์สมบัติออกมาครึ่งหนึ่ง ชีวิตที่เหลือก็ไม่ต้องกังวลแล้ว

ต่อให้ไม่ได้แต่งงานกับผู้ชายที่รัก แต่เธอมีเงิน อยากจะเลี้ยงเด็กหนุ่มกี่คนก็ได้

หลังจากที่รณภพออกมาประมาณสิบนาที รถของพลอยไพลินก็สตาร์ทออกไป แล่นไปข้างหน้า แน่นอนว่าจุดหมายก็คือคฤหัสน์ตระกูลสาระทา

ชลไม่กล้าและไม่คิดจะพาพลอยไพลินกลับบ้านไปเข้าร่วมงานเลี้ยงด้วยซ้ำ เขาเอาแต่กังวลว่าพลอยไพลินจะหวนกลับมาหลงใหลถ่านไฟเก่าอย่างพี่ใหญ่ของเขาอีก แต่เขาต่อต้านการโจมตีที่นุ่มนวลของพลอยไพลินเอาไว้ไม่อยู่ แค่ปล่อยริมฝีปาก ก็ตอบตกลงเธอทันที