ธนภรณ์สงสัยลุงใหญ่กับพี่ชายที่เป็นญาติผู้พี่ฝั่งพ่อของเธอ แต่พวกเขาสองพ่อลูกไม่ได้ออกจากสถานที่จัดงานเลี้ยงทั้งคืน กระทั่งสองสามีภรรยาพี่สาวที่เป็นญาติผู้พี่ พวกเขาเห็นว่าลูกหลับแล้ว ถึงได้ลงไปข้างล่างกลางคัน
ถ้าไม่ใช่ว่าเกิดเรื่องกับมารดาจนทำให้ทุกคนตกใจ สองสามีภรรยาพี่สาวที่เป็นญาติผู้พี่ก็ไม่มีทางมา
ตระกูลของพวกเขาวุ่นวายขึ้นเรื่อยๆ แล้วจริงๆ
ธนภรณ์เกิดความรู้สึกเศร้าโศกในใจ
“ผมบอกแล้วว่าผมไม่ได้ตีป้าสะใภ้รองสลบ!”
แดนตะคอกเสียงดังด้วยความโมโห
รสชาติของการถูกปรักปรำนั้นแย่มากจริงๆ
“พอแล้ว!”
ไซม่อนตวาดเสียงขรึม “อย่ามาทะเลาะเสียงดังกันที่นี่ ป้าสะใภ้รองของหลานต้องการพักผ่อน ข้อเท็จจริงของเรื่องราวเป็นยังไง ลุงจะสืบให้ชัดเจน”
เขาเอ่ยกับน้องชายคนรองว่า “เจ้าสอง นายดูแลครอบครัวนายให้ดี เรื่องนี้ พี่จะต้องมีคำอธิบายให้พวกนายแน่นอน”
ต่อมาก็เอ่ยกับคุณพ่อมารดาว่า “พ่อครับ แม่ครับ นี่ก็ดึกแล้ว พวกคุณก็อายุมากแล้ว กลับไปพักก่อนเถอะ ทางด้านเจ้าสาม ผมให้คนไปตามหาทั่วเมืองแล้ว จะรู้ผลในไม่ช้า ไม่ต้องเป็นห่วงครับ ณิชกานต์จะโหดเหี้ยมยังไง ก็ไม่สามารถเอาชีวิตเจ้าสามได้ เพราะเห็นแก่เด็กๆ ทั้งสามคน”
ถ้าณิชกานต์ฆ่าเจ้าสาม ในภายภาคหน้าลูกชายกับลูกสาวสามคนของพวกเขาจะตั้งหลักในตระกูลสาระทาได้ยังไง
ตอนนี้ณิชกานต์ให้ความสำคัญกับลูกชายลูกสาวสามคนของเธอมากที่สุด ไม่มีทางทำร้ายลูกทั้งสามคนเด็ดขาด
อย่างมากก็แค่ให้น้องสามของเขาเสียเปรียบนิดหน่อย
“ลูกรีบนำคนไปหาน้องสามของลูกเร็วเข้า”
นายท่านหญิงเร่งเร้า “ใครจะรู้ว่าณิชกานต์จะทำอะไรกับเจ้าสามภายใต้โทสะ”
“แม่ครับ ผมรู้แล้ว ผมจะนำคนไปตามหาเดี๋ยวนี้”
ไซม่อนปลอบคุณพ่อมารดา นายท่านสงบนิ่งและหนักแน่นกว่านายท่านหญิงมาก เขาปลอบภรรยาสองสามประโยค แล้วประคองภรรยาออกมาจากห้องของเจ้าสอง
เมื่อลงไปข้างล่าง ก็เห็นสองพ่อลูกคุณพสธรนั่งรอข่าวสารอยู่ในห้องโถง
เห็นพวกเขาลงมาแล้ว พลอยไพลินก็แสดงท่าทางว่าเป็นห่วงชลมาก รีบก้าวเข้าไป แต่สายตากลับจ้องไปทางไซม่อน หลังจากทั้งสองคนสบตากัน พลอยไพลินก็ข่มคลื่นความรู้สึกในใจ ถามไซม่อนว่า “สรุปว่าชลเป็นอะไรกันแน่คะ”
“ณิชกานต์บอกกับเขาว่า ตกลงหย่า ทั้งยังเขียนหนังสือหย่าเรียบร้อยแล้ว และวางไว้ในห้องหนังสือ ให้ชลกลับไปดูกับเธอ ถ้าไม่มีความเห็นอะไรก็เซ็นชื่อได้เลย สุดท้ายชลไปแล้วก็ไม่กลับมาอีก ผมก็ไปหาที่บ้านเขามา แต่หาเขาไม่เจอ กระทั่งณิชกานต์ก็หายไปด้วย”
ไซม่อนตอบเรียบๆ “ชลแค่ไม่สบายกะทันหัน ภรรยาของเขาส่งเขาไปโรงพยาบาลแล้ว”
ต่อมาเขาก็พูดกับคุณพสธรว่า “ธร ทำให้นายหัวเราะเยาะแล้ว นี่ก็ดึกแล้ว นายพาลูกกลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ”
คุณพสธรรู้ว่าในเรื่องนี้มีเบื้องหลัง แต่นี่เป็นเรื่องในครอบครัวคนอื่น เขาก็ไม่สะดวกจะซักถาม แม้ว่าลูกสาวกับชลจะมีความสัมพันธ์กัน แต่ทั้งสองคนยังไม่ได้แต่งงานกัน ไม่ได้เป็นครอบครัวเดียวกัน จึงไม่มีคุณสมบัติที่จะซักถามมากเกินไป
จึงพูดอย่างเกรงใจว่า “ถ้ามีอะไรที่ต้องการให้ฉันช่วย ก็บอกมาได้เลย ไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ฉันพาพลอยกลับไปพักผ่อนก่อนแล้วกัน”
เรื่องคุณหญิงรองถูกคนตีสลบในลานบ้านแพร่ออกไป เดิมงานเลี้ยงที่เข้าสู่ช่วงท้ายก็จบลงล่วงหน้า
เหล่าแขกผู้มีเกียรติทยอยกล่าวคำอำลา
เพราะลูกสาวไม่ยอมกลับคุณพสธรถึงได้อยู่ต่อเป็นเพื่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน