รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 614

กนกอรทำหน้าหนักอึ้ง

เหมือนสไตล์การกระทำของกู๊ดเลย ก็ไม่รู้ว่าคุณณัฏฐาจ้างคนใช้มาวางยาเธอ หรือคนใช้คนนั้นเข้าข้างเปรมาเลยมาทำร้ายเธอแทนเปรมา

“เดี๋ยวฉันส่งผลสรุปไปให้เธอ หรือว่าค่อยส่งวันอื่น?”

กนกอรคิดแล้วก็พูดขึ้น “ฉันต้องกลับคฤหาสน์หลังเก่ากับเบศวร์ไปใช้วันหยุดสุดสัปดาห์ ฉันกลับมาอีกทีวันอาทิตย์ตอนบ่าย ตอนนั้นพี่โทรหาฉันอีกที ฉันกับนฤเบศวร์มีเวลาครึ่งวันจัดการเรื่องนี้”

กลับคฤหาสน์หลังเก่า สองสามีภรรยาจะอยู่ที่คฤหาสน์หลังเก่าจนถึงวันอาทิตย์ค่อยกลับ จะจัดการเรื่องนี้ในบ่ายวันอาทิตย์ ไม่ปล่อยไว้จนถึงวันจันทร์

“ก็ได้ สรุปแล้วต่อไปเธอต้องระวังให้มากๆ เรื่องอาหารการกิน วันปกติถ้าเบศวร์ไม่ว่าง เธอห้ามกินตามลำพังที่บ้านพวกเธอ ไม่งั้นก็ทำกินเอง ทางที่ดีกลับมากินที่บ้านเรา ยังไงร้านเธอก็ไม่ไกลจากบ้านเรา”

พี่กอล์ฟกำชับน้องสาว

ถึงแม้ครั้งนี้น้องสาวไม่ได้ทานผลไม้ที่วางยาไป แต่น้องสาวท้อง ข่าวนี้ลือถึงหูคนที่ต้องการทำร้ายน้องสาวแล้ว ไม่แน่อาจจะลงมือกับเด็กในท้องน้องสาวก็เป็นได้

ในเรื่องอาหารการกิน เป็นการลงมือที่ง่ายสุดแล้ว

กนกอรปลอบพี่ชาย “พี่ เกิดได้แค่ครั้งเดียว จะไม่เกิดเป็นครั้งที่สองอีก”

หลังจากบอกเรื่องนี้กับนฤเบศวร์ คนใช้ในคฤหาสน์หลังนี้จะต้องถูกเปลี่ยนทั้งหมด

ผู้ที่เคยรู้จักกับเปรมาจะถูกเปลี่ยนทุกคน

“อย่าคิดว่ามันเหมือนสงครามนางใน”

พี่กอล์ฟพึมพำ “รู้สึกตอนนี้เธอเหมือนกำลังเล่นสงครามนางใน เคยบอกนานแล้วว่าครอบครัวเศรษฐีนั้นลึกเหมือนมหาสมุทร คนพวกนั้นทำได้ทุกเรื่อง ครอบครัวเราที่ไม่เหมาะสมกันสักเรื่อง เธอจะใช้ชีวิตด้วยความลำบาก”

เพราะนฤเบศวร์ดีกับน้องสาวเป็นพิเศษ ครอบครัวพวกเขาจึงเห็นแก่น้องเขยหลงรักแทบโงหัวไม่ขึ้น ถึงได้ยอมให้ปรองดองกัน

“พี่ ฉันไม่เป็นไรหรอก ไม่ลำบากเลยสักนิด ยังไงก็มีความสุขทุกวัน”

“ตอนนี้เพิ่งแต่งงานใหม่ ยังไม่ผ่านช่วงความรู้สึกแปลกใหม่ กาลเวลาทำให้รู้ใจคน ซึ่งพี่ก็อยากให้เธอกับเบศวร์แก่เฒ่าไปด้วยกัน ลูกหลานเต็มบ้านอยู่แล้ว เอาล่ะ พวกเธอต้องกลับคฤหาสน์หลังเก่าก็รีบกลับไปซะ พี่ไม่คุยกับเธอต่อแล้ว เธอเองก็ระวังตัวด้วยนะ อยากกินอะไรก็บอกพี่ พี่ได้ยินมาว่าพอผู้หญิงท้อง ความอยากอาหารก็เปลี่ยนไปหมด”

กนกอรหัวเราะคิกคักพูดขึ้น “ฉันอยากกินเนื้อห่านฟ้า พี่ทำให้ฉันกินได้ไหม?”

พี่กอล์ฟวางสายใส่น้องสาวทันที

ล้อเล่นหน่า เขาไม่เคยกินเนื้อห่านฟ้ามาก่อนเลย จะรู้เหรอว่าทำกินยังไง?

ให้น้องสาวไปกวนน้องเขยดีกว่า ยังไงน้องเขยก็เก่งกว่าเขา

“อร เราไปกินข้าวกันก่อน”

หลังจากนฤเบศวร์ดีใจเป็นบ้าเป็นหลังแล้ว ก็นึกขึ้นได้ว่าสองสามียังไม่ได้ทานอาหารเช้าเลย จึงรีบไปอุ้มกนกอรลงมาชั้นล่าง

หลังจากทานอิ่มหนำสำราญแล้ว นฤเบศวร์ก็ถามขึ้น “เมื่อกี้เธอคุยอะไรกับพี่ คุยกันซะนานเชียว ฉันลองนับเวลาดู คุยไปยี่สิบแปดนาทีสามสิบหกวินาทีเต็มๆ ตอนเธอคุยโทรศัพท์กับฉัน ทุกครั้งแค่ไม่กี่นาทีก็หมดเรื่องคุยแล้ว อย่างมากสุดก็สิบกว่านาที”

เขาค่อนข้างอิจฉา

กนกอรว่าเขา “วันหนึ่งเราเจอกันแปดร้อยครั้ง โทรศัพท์คุยกันอีก จะมีอะไรคุยได้? ฉันไม่ใช่คนพูดมาก ที่มีอะไรมากมายจะคุยกับนายสักหน่อย พี่ฉันโทรมาเป็นครั้งคราว คุยเยอะหน่อยไม่กี่ประโยค นี่นายนับเวลาที่เราสองพี่น้องคุยโทรศัพท์กันด้วยเหรอเนี่ย”

นฤเบศวร์พึมพำเสียงเบา “คุยเยอะไม่กี่ประโยคที่ไหนกันล่ะ คุยตั้งหลายประโยคเลยนะโอเคไหม แถมยังหลบฉันอีก ไม่ให้ฉันได้ยิน พี่พูดอะไรงั้นเหรอ”