รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 656

กนกอรถามยิ้มเยาะออกมาว่า “ทำไมเหรอ นี่คุณนฤเบศวร์กำลังอิจฉาคุณอินทัชเหรอ？หรือว่าต้องการให้ฉันแนะนำคุณไปเกาะตระกูลกิจวณิชกุลกินเหรอ？”

นฤเบศวร์รีบพูดออกมาว่า： “ที่รัก ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ลูกผู้ชาย ไม่มีใครอยากเกาะผู้หญิงกินหรอก”

“ที่รัก เมื่อกี้ผม……ผม ผมไม่ได้มีความหมายที่จะเกาะตระกูลกิจวณิชกุลกินจริงๆ”

“คุณอิจฉาคุณอินทัชล่ะสิ อิจฉาผู้หญิงของคุณอินทัชที่เป็นคุณหนูของตระกูลกิจวณิชกุล เป็นผู้มีอำนาจบารมีสินะ？ทำไม ตอนนี้รังเกียจฉันไม่มีอำนาจอิทธิพลเหรอ ฉันจะบอกคุณนะ นฤเบศวร์ ถึงแม้คุณจะรังเกียจ หรือเสียใจ คุณก็ไม่มีโอกาสกลับหลังแล้ว คุณอ่ะ ยอมรับชะตากรรมแต่โดยดีว่าต้องอยู่กับฉันที่เป็นคนไม่อำนาจอิทธิพลไปจนแก่เฒ่าเถอะ”

ในขณะที่กนกอรพูดนั้น ได้ตบลงไปที่ใบหน้าของนฤเบศวร์อีกด้วย

ดูสิ ทำให้เขาตกใจตื่นกลัวขนาดนี้

ใครให้เขาแสดงท่าทางเหมือนอิจฉาอินทัชออกมาหล่ะ

นฤเบศวร์จับมือภรรยาไว้ ดึงมือไปลูบใบหน้าตัวเอง แล้วมองภรรยาด้วยสายตาลึกซึ้ง พูดออกมาอย่างหน้าด้านว่า： “ผมชอบอยู่กับคนที่ไม่มีอำนาจอิทธิพลอย่างคุณจนแก่เฒ่าแหละ ไม่มีทางรังเกียจแน่นอน ผมชอบมากอีกด้วย”

กนกอรดึงมือตัวเองกลับ “พอแล้ว ฉันล้อคุณเล่น ฉันไม่ได้โกรธหรอก อยู่กับคุณ ถ้าไม่ใจกว้างหน่อย คงโมโหโกรธตายไปตั้งนานแล้ว”

“ที่รัก คำพูดนี้ของคุณเหมือนผมจะเป็นคนคบยากนะ”

“ไม่พูดเรื่องอื่น แค่พูดเรื่องเมื่อก่อนที่คุณรักเปรมามากขนาดนั้น ก็ยากมากที่จะให้คนไม่คิดมาก มีแต่ฉันนี่แหละที่มีหัวใจยิ่งใหญ่ และเป็นคนใจกว้าง ถึงไม่ถือสาอะไรกับคุณ คุณเคยทำอะไรให้เปรมามาก่อน แล้วเคยทำอะไรกับฉันมาก่อน？ถ้าฉันเป็นคนชอบคิดเล็กคิดน้อย คงทรมานคุณจนเห็นฉันทีไรก็เข่าอ่อนไปทุกทีเลยสิ”

นฤเบศวณ์รีบพูดขึ้นว่า： “ที่รัก นั่นเป็นเรื่องในอดีต ผมตัดขาดจากอดีตไปแล้ว ใช่ๆๆ ภรรยาของผมเป็นคนใจกว้างที่สุดเลย กว้างจนสามารถรองรับเรือได้ทั้งลำ ผมรักภรรยาของผมที่สุด รักที่สุดในโลกเลย”

“คุณไม่ต้องไปอิจฉาเปรมาหรอก ถึงแม้ผมจะให้เธอไปเยอะแต่ก็เปรียบเทียบกับที่ผมให้คุณไม่ได้ ชีวิตที่เหลือของผมเป็นของคุณทั้งหมด”

กนกอรหยิกแก้มเขาไปอีกครั้ง เรื่องปากหวานก้นเปรี้ยว เขาถนัดที่สุด

“ขี้เกียจจะพูดกับคุณละ ฉันไปดูกระโปรงเจ้าหญิงที่คุณซื้อมากักตุนไว้ดีกว่า”

ใบหน้าอันหล่อเหลาของนฤเบศวร์มีความลำบากใจเล็กน้อย ในขณะที่เดินตามภรรยาไปนั้นได้พูดออกมาด้วยว่า： “ที่รัก เดี๋ยวถ้าคุณจะลงมือ เบาหน่อยนะ อย่าตบตีจนผมบาดเจ็บเสียหาย เดี๋ยวคุณจะกลายเป็นแม่หม้ายได้”

“ฉันเป็นผู้หญิงที่ชอบลงมือใช้ความรุนแรงเหรอ？”

“ไม่ใช่ ภรรยาผมอ่อนโยนที่สุดเลย”

กนกอรถึงตาใส่เขา

ลุงปริญยังคงจัดแจงให้คนใช้ไม้แขวนเสื้อแขวนชุดเจ้าหญิงที่คุณชายไปซื้อกลับมาอยู่ เพราะคุณชายบอกว่าแบบนี้ดูแล้วจะได้สวยงาม และเป็นระเบียบเรียบร้อย

จู่ๆ กนกอรก็เดินเข้ามา ทำให้ลุงปริญตกใจ หลังจากที่มองเห็นหน้ากนกอรชัดเจนแล้ว เขายิ้มแล้วพูดออกมาว่า： “คุณหญิงใหญ่”

กนกอรมองดูรอบๆ ห้องที่เต็มไปด้วยชุดกระโปรงเจ้าหญิง และมีอีกเยอะมากที่ยังแขวนไม่เสร็จ สีหน้าของเธอดู……

ยากที่จะอธิบายจริงๆ

เธอรู้สึกว่าหากเธอไม่คลอดลูกสาวสักสิบคนแปดคน คงต้องรู้สึกผิดต่อการที่นฤเบศวร์ซื้อกระโปรงเจ้าหญิงมาเยอะขนาดนี้แน่

ลูกสาวแปดคนหรือสิบคนก็ไม่พอ ชุดกระโปรงเจ้าหญิงของเมืองนี้ถูกเขาซื้อกลับมาหมด ถึงแม้เธอคลอดลูกสาวสักสองโหลก็คงไม่พอ เห็นเธอเป็นแม่พันธุ์หมูหรือไง？

เธอคลอดเยอะขนาดนั้นได้ยังไง？

มากสุดก็แค่สองคน！

“คุณหญิงใหญ่ คุณชายใหญ่ก็แค่อัดอั้นเกินไป คุณปู่เร็นห้ามไม่ให้คุณชายใหญ่บอกข่าวดีของคุณหญิงใหญ่ออกไป คุณชายใหญ่เลยระบายอารมณ์ด้วยการซื้อของใช้ได้มาเก็บสะสมไว้”

ลุงปริญรู้ว่าคุณหญิงใหญ่เคยต่อว่าคุณชายใหญ่ไปแล้วNครั้ง ไม่ให้สะสมของใช้เด็ก แต่คุณชายใหญ่ก็ไม่ฟัง เขากลัวคุณหญิงใหญ่จะโกรธ เลยช่วยคุณชายตัวเองแก้ต่าง

นฤเบศวร์ตัวหดเล็กน้อย

ลุงปริญแอบยิ้มในใจ ไม่ว่าคุณชายใหญ่อยู่ข้างนอกจะเก่งกาจน่าเกรงขามแค่ไหน เมื่ออยู่บ้าน อยู่ต่อหน้าคุณหญิงใหญ่ คุณชายใหญ่กลายเป็นคนกลัวเมียทันที

กนกอรสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดกับลุงปริญออกมาว่า： “ไม่เป็นไร เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันไปหาร้านดู แล้วเปิดร้านขายเสื้อผ้าเด็กสักร้านหนึ่ง”

ลุงปริญหัวเราะออกมา