คุณชายใหญ่กักตุนสินค้าไม่ได้ดูอายุเลย ขอแค่มีความเกี่ยวข้องกับเด็ก เขาซื้อมันหมด
“คุณซื้อเยอะเกินมากี่ตัวกันแน่?”
นฤเบศวร์พูดแหะๆ ออกมาว่า: “ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมก็แค่เห็นว่ากระโปรงมันสวยดี ขอแค่เป็นสไตล์เด็ก ผมซื้อมันหมด”
กนกอร: “……”
“ที่รัก คุณวางใจได้ ผมไม่ได้ไปซื้อกระโปรงด้วยตัวเอง ผมให้พวกเขาไปช่วยซื้อ คนอื่นไม่รู้หรอกว่าผมเป็นพ่อคนแล้ว”
สิ่งที่กนกอรอยากพูดคือ ถ้าลูกที่คลอดออกมาเป็นผู้ชายหล่ะ?
กระโปรงพวกนั้นจะให้ใครใส่?
“ที่รัก ถ้าเกิดว่าเป็นผู้ชาย ก็ไม่เป็นไร ตอนเด็กๆ ดูไม่ออกหรอกว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย ให้ลูกชายใส่กระโปรงก็ไม่เป็นไร ตอนฤดูร้อนจะได้เย็นสบาย”
คุณชายบางคนที่ยังไม่ได้เกิด:……
กนกอรพูดไม่ออกกับการกระทำของผู้ชายคนนี้จึงหันหน้าออกไปดูวิวนอกหน้าต่างรถ
“ที่ผมพูดเป็นความจริงทั้งหมด ผมไม่รู้จริงๆ ว่าซื้อกระโปรงเยอะเกินไปกี่ตัว”
“ไม่ใช่เรื่องกระโปรง แล้วคุณปิดปังฉันเรื่องอะไร?”
ดวงตาของนฤเบศวร์สั่นไหว
คนเขาพูดกันว่าท้องหนึ่งครรภ์โง่ไปสามปี ทำไมเขารู้สึกว่าหลังจากที่ภรรยาเขาตั้งครรภ์ ไม่เพียงแต่ไม่โง่ แต่กลับฉลาดขึ้นกว่าเดิม
อืม ต้องได้รับอิทธิพลจากเขาแน่เลย
เขาฉลาดขนาดนี้ กนกอรอยู่กับเขาทุกวัน ต้องได้รับอิทธิพลจากเขาแน่นอน เส้นไอคิวของเธอถึงพุ่งแรงขนาดนี้ กลายเป็นคนฉลาดพอๆ กันกับเขา
“พูดความจริง”
“กลับถึงบ้านค่อยพูด ได้ไหม?”
กนกอรส่งเสียงหึออกมา แล้วปล่อยมือที่กำลังดึงหูของเขาอยู่ออก
คนขับรถกับบอดี้การ์ดต่างรู้สึกว่าคุณชายใหญ่เป็นคนกลัวเมีย
เมื่อคุณหญิงใหญ่ออกโรง คุณชายใหญ่ก็กลัวทันที
……
“เป็นไปได้ยังไง?วิกากลับมาแล้วทำไมไม่บอกกับฉัน?”
ห้องหนังสือ กนกอรไม่เชื่อ กับข่าวที่ว่าเพื่อนสนิทกลับมา
“ส่วนเรื่องที่ประยสย์มาเป็นเรื่องจริง เมื่อวันตอนที่คุณประยสย์ไปเจอกับณิศานั้น ฉันยังคุยกับวิกาตั้งนานเลย เธอได้โพสต์วีแชทในกลุ่มเพื่อน ฉันเห็นตำแหน่งที่เธอโพสต์ในกลุ่มเพื่อนอยู่ที่เมืองซูเพร่าหนิ่”
“เวลาที่คุณคุยกับเทวิกาใช้การส่งข้อความโทรศัพท์หรือส่งข้อความเสียง?”
กนกอรอ้าปาก เงียบไปสักพัก แล้วพูดออกมาว่า: “แตกต่างกันตรงไหนเหรอ?”
“คุณสามารถรับประกันได้ไหมว่าคนที่พูดคุยกับคุณในโทรศัพท์มือถือของเทวิกาคือเทวิกาตัวจริง ?”
“ถ้าโทรศัพท์ของวิกาไม่ได้อยู่ในมือเธอแล้วอยู่ในมือใครหล่ะ?”
“ยศพัฒน์”
กนกอรตะลึงไปสักพัก แล้วพูดบ่นพึมพำขึ้นมาว่า: “ถึงแม้ฉันจะไม่ได้ส่งข้อความเสียง แต่วิธีที่ตอบกลับข้อความ คือวิกาไม่มีผิด และถ้าคำพูดของคุณเป็นความจริง ทำไมจู่ๆ วิกาถึงกลับมา?และไม่บอกพวกเราสักคำ”
นฤเบศวร์ทำท่าจุ๊ปากให้เธอ กนกอรจึงกดเสียงให้เบาลง แล้วถามออกมาอย่างเป็นห่วงว่า: “ถ้าเมืองซูเพร่ามีเรื่องเกิดขึ้นใช่ไหม?”
“ผมไม่รู้ ผมรู้แค่ว่าเทวิกาและแม่ถูกส่งกลับมาที่บ้านตระกูลวาชัยยุง เรื่องนี้เป็นความลับมาก เป็นเพราะผมมีความสามารถ ถึงรู้เรื่องนี้ได้ อร ถึงแม้คุณจะรู้เรื่องนี้แล้ว ก็แสร้งทำเป็นไม่รู้นะ นั่นอาจเป็นแผนการที่ทางเมืองซูเพ่ราวางแผนไว้ก็ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน