รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 678

หญิงชราถอนหายใจยาว

ตราบใดที่ลูกชายคนโตสบายดี ตระกลูสาระทาจะไม่วุ่นวาย

หลานสาวคนโตก็สบายดี ขอบคุณพระเจ้า ขอบคุณบรรพบุรุษที่ปกปักรักษา

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ คุณยศกรก็มีสีหน้าเหมือนกับหญิงชรา รู้สึกโล่งใจและมีความสุข ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังดุด่าอยู่ในใจ

พี่ตายยากจริงๆ

ขนาดนี้แล้วยังไม่ตายอีกตาย

และเทวิกา ซึ่งคิดว่าเธอตายไปแล้ว แต่เธอกลับไม่เป็นอะไรเลย

“วิกา ถ้าเธอไม่ได้ขึ้นรถ แล้วใครนั่งอยู่ในรถเธอ”

คุณยศกรถาม

เทวิกาตอบว่า: “ตอนที่หนูออกไป หนูเห็นเครื่องบินจอดอยู่ที่สนามบินของเรา หนูเลยขึ้นเครื่องบินแทน ความเร็วนั้นเร็วมาก รถของหนูเลยให้คนขับรถของอาสะใภ้สองช่วยหนูขับมาที่นี่ แต่ไม่คิดเลยว่า……”

เทวิกาทำท่าโล่งอกใจ

คุณยศกรกลับและถามว่า: “ทำไมเธอถึงขอให้คนขับรถของอาสะใภ้สองช่วยเธอขับรถล่ะ”

“หนูเห็นเขาพอดี เลยขอให้เขาช่วยขับรถ เขาก็ยินดีมาก คุณอาสอง คนขับเป็นอย่างไรบ้างล่ะ สถานการณ์อุบัติเหตุรุนแรงมากไหม”

คุณยศกรด่าในใจว่า: ช่างบังเอิญอะไรอย่างนี้!

เสียคนขับรถของพวกเขาไปโดยเปล่าประโยชน์

“คนขับน่าจะไม่รอดแล้ว”

คุณยศกรถอนหายใจและพูดอย่างรวดเร็วว่า: “โชคดีที่วิกาไม่ได้นั่งรถคันนั้นไป ไม่อย่างนั้น…… ช่วงนี้ ลุงว่าเราคงต้องขับรถให้น้อยลง ก่อนที่สมาชิกครอบครัวทั้งสี่คนของตระกูลเลิศธนโยธาจะถูกจับได้ เราต้องพยายามออกบ้านให้น้อยที่สุด”

อุบัติเหตุของพี่ชายเขาก็เกิดจากตระกูลเลิศธนโยธา

“อาสองคะ นายน้อยของตระกูลเลิศธนโยธาเสียชีวิตแล้วค่ะ”

เทวิกาใจดีบอกอาสองของเธอว่ารณภพเสียชีวิตแล้ว

“คุณพสธรและพลอยไพลินก็คงหนีไปไม่พ้นเช่นกัน ตอนนี้พวกเขาแค่กำลังดิ้นรนจากความตาย หากพวกเขามีเหตุผล พวกเขาควรยอมจำนน มิฉะนั้นพวกเขาจะต้องจบลงเหมือนนายน้อยของตระกูลเลิศธนโยธา”

คุณยศกรถามด้วยความประหลาดใจว่า: “นายน้อยของตระกูลเลิศธนโยธาเสียชีวิตได้อย่างไร”

คราวนี้เป็นประยสย์ที่ตอบกลับ เสียงของเขาต่ำและเย็นชาแล้วเขามองไปที่อาสองของเขาอย่างเฉียบคมจนคุณยศกรไม่กล้าที่จะมองเขา

บางอาจเป็นเพราะวัวสันหลังหวะ

ตอนพี่ชายออกไปรับพี่สะใภ้ที่สนามบิน เขาเป็นคนบอกคุณพสธรและคนอื่นๆเอง

เพราะเหตุนี้ถึงแม้รณภพจะรู้ว่าตำรวจกำลังไล่ล่าพวกเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย เขาก็ยังคิดที่จะแก้แค้น ยังคงสั่งให้คนของเขาไปก่อเหตุทางรถยนต์ และยังนำกลุ่มนักฆ่าไปสกัดกั้นแล้วสังหรประยสย์ในระหว่างทางด้วยตัวเอง

คุณยศกรคิดว่าแค่เขากำจัดพี่ใหญ่ ส่วนน้องเล็กก็ไม่รู้ไปอยู่ไหน ในเมื่อไปรู้ก็คิดซะว่าเขาตายไปแล้ว จากนั้นแค่ลงมือฆ่าประยสย์และน้องสาวของเขา ตระกูลสาระทาก็จะตกอยู่ในมือของเขา

เขาอดทนมากว่ายี่สิบปีและหลบอยู่หลังน้องเล็กลงมือทำเรื่องมากมายเพื่อที่จะเป็นคุณไซม่อน

ทั้งๆที่เป็นพี่น้องร่วมพ่อร่วมแม่เดียวกัน แต่เพราะเขาเป็นลูกคนรอง เขาจึงไม่สามารถขึ้นครองเป็นผู้นำตระกูลได้ เขารู้สึกไม่ยอม!

ญาติห่างคนเหล่ายังไม่ยอม แล้วยิ่งเป็นเขาล่ะ

“รณภพขัดขืนการจับกุมและกระโดดลงจากหน้าผาด้วยตัวเอง เพราะเขาได้รับบาดเจ็บ อาการบาดเจ็บส่งผลกระทบต่อเขา เมื่อเขาได้รับการช่วยเหลือ เขาอยู่ในสภาพที่แย่มาก และระหว่างทางถูกนำส่งโรงพยาบาลก็เสียชีวิตไปแล้ว”

รณภพว่ายน้ำเป็น

ถ้าเขาไม่ถูกยิงที่มือและเท้าทั้งสองข้างจนบาดเจ็บและกระโดดลงมาก็คงหนีไปได้