ณภัทรหันศีรษะไปมองที่ชุติภา
ชุติภากะพริบตา และถามเขาว่า "ทำไมคุณชายสี่ถึงมองฉันแบบนี้คะ?"
ด้วยความที่เธอลำลายหลักฐานด้วยตัวเองทั้งหมด ไม่ทิ้งเบาะแสใด ๆ ไว้เลย ณภัทรหายังไงก็ไม่ลามมาถึงเธอเป็นแน่ ชุติภานั้นมีความมั่นใจและหยิ่งยโส เธอไม่กังวลเลยที่ณภัทรจะรู้ว่า เธอเป็นผู้หญิงที่นอนกับเขาในคืนนั้น
“ผมคิดว่า ดูเหมือนคุณชุติภาจะนั่งผิดที่นั่งนะครับ” ณภัทรเตือนเธอด้วยความหวังดี "พี่ชายสามของผมนั่งตรงนั้นครับ"
แม้ว่า พี่ชายสามจะบอกว่าเขาต้องการให้ชุติภาให้คำแนะนำ ทว่า ณภัทรก็ทำเหมือนเหล่าผู้อาวุโส จับคู่ให้ชุติภาและพี่ของเขาโดยอัตโนมัติ
“ฉันนั่งตรงนี้ไม่ได้เหรอคะ?”
ชุติภาไม่ได้ตั้งใจที่จะนั่งข้างณภัทร เธอนั่งลงเพราะเห็นว่ามีที่นั่งว่าง และหลังจากที่เธอนั่งลง ถึงจะรู้ว่าณภัทรนั่งอยู่ข้างเธอ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอนั่งลงแล้ว ก็ไม่คิดที่จะเปลี่ยนที่นั่ง
เธอยังมองไปที่คุณย่าชนิศาและคนอื่น ๆ ด้วยสีหน้าไร้เดียงสา "คุณย่าชนิศา ฉันนั่งตรงนี้ได้ใช่ไหมคะ?"
เมื่อเธอถามออกไปแบบนี้ ณภัทรก็รู้สึกอยากจะบีบคอเธอจนตาย
สิ่งนี้เหมือนกำลังย่างเขาบนกองไฟเลย ผู้อาวุโสทุกคนก็จ้องมองมาที่เขา
คุณย่าชนิศาก็เหลือบตามองไปยังหลานชายของเธอเช่นกัน แต่เมื่อเธอมองไปที่ชุติภา เธอยิ้มอย่างใจดีและพูดว่า "ได้ นั่งได้สิ ถ้าคุณอยากนั่ง จะนั่งตรงไหนก็ได้ ณภัทร แกยังนั่งทำอะไรอยู่ที่นั่น ไปเทแก้วน้ำให้คุณชุติภาสิ แล้วเอาของว่างและผลไม้มาด้วย"
ณภัทรเบะปาก ตอนที่เขาลุกขึ้น เขาก็ว่าชุติภาเสียงเบา "คุณชุติภาเอาเปรียบคนเก่งจริง ๆ"
ท่าทางไร้เดียงสาของชุติภา
ทำให้ณภัทรรู้สึกโกรธมากจนแทบจะบ้าตาย
ช่างมันเถอะ เพราะเห็นแก่พี่สาม เขาก็เป็นชายร่างใหญ่ที่มีจิตใจกว้างขวาง ดังนั้น เขาจึงไม่คิดแค้นเธอ
ณภัทรไปเทน้ำให้ชุติภา และนำของว่างที่สาว ๆ ชอบกินมาให้ และเติมโต๊ะน้ำชาจนเต็ม
เขาไม่อยากกลับไปนั่งที่เดิม แต่เมื่อมองไปรอบ ๆ ห้อง ที่นั่งเต็มหมดแล้ว ถ้าเขาไม่กลับไปนั่งที่เดิม ก็คงต้องยืนต่อไป
ณภัทรไม่อยากยืนตลอด ดังนั้นเขาจึงกลับมานั่งข้างชุติภา ก็ได้กลิ่นยาบนตัวเธออีกครั้ง เขาพูดเบา ๆ กับเธอว่า "คุณแช่ยาสมุนไพรทุกวันเลยเหรอ ร่างกายถึงมีกลิ่นยาติดอยู่ตลอด"
ดวงตาที่สวยงามของชุติภาเป็นประกาย เธอแช่ตัวอยู่ในคลังสมุนไพรเป็นเวลานาน ดังนั้น มันจึงเป็นเรื่องปกติที่บนตัวของเธอจะได้กลิ่นยาเล็กน้อย ในคืนนั้น เขาคงจะจำกลิ่นยาของเธอไม่ได้ใช่ไหม
แต่เมื่อเห็นว่าเขาไม่มีอะไรผิดปกติ ชุติภาก็รู้สึกโล่งใจอีกครั้ง
“ฉันเป็นนักศึกษาแพทย์ ฉันแช่น้ำยาสมุนไพรมาตั้งแต่เด็ก ๆ และอาบน้ำยาสมุนไพรบ่อย เป็นเรื่องปกติที่จะมีกลิ่นยา”
ณภัทรเบะปากอีกครั้ง แล้วพึมพำ "พวกคุณที่เรียนแพทย์ก็คล้ายกันกันหมด"
เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด ชุติภาก็รู้ว่า เขาจำกลิ่นของยาบนร่างกายของเธอได้จริง ๆ เขาน่าจะไปหาหมอเพื่อหาคนในคืนนั้น รู้ว่าหมอหลายคนมีกลิ่นของยาบนร่างกายของพวกเขา เมื่อได้กลิ่นยาบนตัวเธอ เขาก็ไม่คิดมากแล้ว
“คุณชายสี่ชอบกลิ่นยาเหรอคะ? ฉันสามารถช่วยคุณชายสี่เตรียมยาสำหรับอาบน้ำได้นะ ไม่เพียงแต่มีกลิ่นยาเท่านั้น แต่ยังดีต่อร่างกายของคุณอีกด้วย”
สีหน้าของณภัทรดูไม่ค่อยดีนัก เขาพูดอย่างเย็นชา "ขอบคุณครับ แต่ไม่เป็นไร ผมเกลียดกลิ่นยาน่ะครับ"
ผู้หญิงที่ได้กลิ่นเหมือนยานอนกับเขา แล้วเดินจากไป เหมือนได้กินฟรี ทำให้เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเป็นใคร
ชุติภายิ้มอย่างอ่อนโยน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน