เทวิกาส่งพี่ชายออกจากบ้าน มองดูพี่ชายขึ้นรถ ออกไปจากคฤหาสน์
คฤหาสน์หลังใหญ่ขนาดนี้ คนก็ยังน้อยไปหน่อย รอหลังจากพี่ชายแต่งงานแล้ว ก็จะมีสมาชิกเพิ่มขึ้น
ประยสย์ไม่ได้ไปบ้านตระกูลธวัชพลังกร ระหว่างทางบอดี้การ์ดคนหนึ่งโทรมา บอกเขาว่า “นายท่านกับคุณผู้หญิงกลับมาแล้วครับ”
“พ่อฉันบอกว่าออกจากโรงพยาบาลพรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอ”
ประยสย์แปลกใจเล็กน้อย
“นายน้อย นายท่านกับคุณผู้หญิงไม่เพียงแค่กลับบ้าน แต่ยังพาตำรวจกลุ่มใหญ่กลับมาด้วยครับ”
ประยสย์รีบสั่งคนขับรถทันทีว่า “กลับคฤหาสน์”
จากนั้นก็พูดกับบอดี้การ์ดที่อยู่ปลายสายนั้นว่า “ฉันจะกลับไปเดี๋ยวนี้”
เขาบอกกับพ่อแล้ว คิดไม่ถึงว่าพ่อจะรอจัดการพรุ่งนี้ไม่ไหว แม้แต่เวลากลางคืนแล้วก็ยังจะกำจัดอาทั้งสองของเขา
เขาต้องกลับไปอยู่ข้างพ่อของเขา
ตอนที่ประยสย์ได้ข่าว ยศพัฒน์เองก็ได้รับข่าวที่พ่อตาออกจากโรงพยาบาลกลับบ้านก่อนกำหนดอย่างรวดเร็วมากเช่นกัน รู้ว่านี่เป็นเวลาที่ตระกูลสาระทาจะจัดการกับปัญหาภายในตระกูลให้เรียบร้อย เขาก็อยากจะกลับไปที่คฤหาสน์เดี๋ยวนี้ เป็นห่วงเทวิกา เพราะเทวิกาตั้งท้องอยู่ด้วย
เป็นห่วงว่าถ้าเทวิการู้ความจริงที่มันโหดร้ายทารุณ จะเสียความรู้สึก มีผลกระทบต่อลูกในท้อง
ยศพัฒน์จึงปิดบังเทวิกาไว้ ไม่ให้เทวิการู้เรื่องที่พ่อตาออกจากโรงพยาบาลก่อนกำหนด หลังจากทานอาหารเย็นแล้ว สองสามีภรรยาก็เดินเล่นอยู่ในลานบ้าน นึกถึงชีวิตในอนาคตที่มีความสุข
เพราะอากาศที่หนาวเย็นด้านนอก สองสามีภรรยาเติบโตทางภาคใต้ ทนความหนาวเย็นแบบนี้ไม่ไหว ก็กลับเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว
“วิกา ผมไปเก็บของหน่อย พรุ่งนี้เช้าจะต้องนั่งเครื่องบินกลับเมืองแอคเซสซ์”
คุณปู่จัดเครื่องบินส่วนตัวมารับสองสามีภรรยากลับเมืองแอคเซสซ์ ขอแค่คืนเรื่องราวจบสิ้นลง พรุ่งนี้ก็ยิ่งเช้าขึ้นอีกได้ ขอแค่จัดเก็บสัมภาระเสร็จเร็ว
“พวกเราก็ไม่ได้มีสัมภาระอะไร หลักๆก็มีของขวัญที่จะให้ทุกคน”
เธอเตรียมของขวัญไว้ให้ครอบครัว แล้วก็ครอบครัวบุญธรรมของตน เพื่อนสนิท ล้วนมีของขวัญหมด
เสื้อผ้าของสองสามีภรรยาไม่ต้องจัดเก็บอะไร ในบ้านยังมีเสื้อผ้าของพวกเขาอยู่ ยิ่งไปกว่านั้นเมืองแอคเซสซ์ตอนนี้แม้จะบอกว่าเป็นฤดูหนาว แต่อุณหภูมิในตอนกลางวันประมาณยี่สิบองศา กลางคืนลดลงมาเป็นสิบกว่าองศา ยังไม่ได้เข้าฤดูหนาวอย่างเป็นทางการเลย
“ผมเก็บของเอง คุณไปอาบน้ำนอนเถอะ พักผ่อนเยอะๆหน่อย พรุ่งนี้กลับไปบ้านแล้ว ถูกทุกคนห้อมล้อม ต่อให้คุณอยากหลับ ก็คงนอนไม่หลับแล้ว”
เทวิกาตั้งท้อง ญาติผู้ใหญ่ในบ้านต่างก็ดีใจ พอรู้ว่าเป็นลูกแฝด ก็ยิ่งดีใจเข้าไปอีก
“อืม งั้นคุณค่อยๆเก็บนะคะ”
หลังจากเทวิกาตั้งท้องก็รู้สึกเหนื่อยง่าย ชอบนอน นอนแต่หัวค่ำทุกวัน เช้าวันต่อมาตะวันโด่งแล้วถึงจะตื่น เธอเองยังบอกว่าตนเองกลายเป็นเทพแห่งการนอนแล้ว
กนกอรตั้งท้องสบายกว่าเธอมาก
ตอนนี้กนกอรไม่ค่อยง่วงหงาวหาวนอน ไม่ค่อยอาเจียน กินได้นอนหลับ คนจำนวนมากยังดูไม่ออกว่าเธอตั้งครรภ์แล้ว อย่างมากก็แค่รู้สึกว่ากนกอรมีน้ำมีนวลขึ้น
นฤเบศวร์ตัดสินใจว่าจะประกาศให้คนภายนอกรู้เรื่องกนกอรตั้งครรภ์ในงานแต่งงาน จะได้รับคำอวยพรจากทุกคนสองชั้นเลย
และก็ทำให้หลังจากแต่งงานแล้ว พ่อแม่เขาจะได้ดีต่อกนกอรมากขึ้น
พิรัตน์นอนหลับสนิทมาก
เทวิกานอนลงข้างๆเขา นอนตะแคงมองดูท่านอนที่น่ารักของเขา มองดูแล้ว เธอเองก็นอนหลับไปเลย
ยศพัฒน์เก็บของไปพลางก็สังเกตภรรยาไปพลาง เหมือนว่าเทวิกาจะหลับไปแล้ว เขาก็เดินมา มองเห็นว่าเทวิกาหลับไปแล้วจริงๆ เขาก็ช่วยห่มผ้าให้เธอ ก้มลงไปหอมแก้มเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน