รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 710

ไซม่อนกับประยสย์สองคนพ่อลูกมองยศพัฒน์ ไซม่อนพูดว่า “ยศพัฒน์ดีกับวิกา พวกเราต่างก็รู้ก็เห็น และมั่นใจในตัวนาย แต่สิ่งที่ฉันควรให้วิกา ฉันก็ต้องให้วิกา ในสายตาฉัน ลูกสาวกับลูกชายก็เหมือนกัน”

ชีวิตนี้เขามีลูกชายกับลูกสาวแค่สองคน

ชายหญิงเสมอภาคกัน

ทรัพย์สินส่วนตัวเขาแบ่งให้ลูกชายลูกสาวไว้นานแล้ว

เก็บไว้ให้ลูกชายห้าหมื่นล้าน และก็ต้องเก็บให้ลูกสาวห้าสิบล้านด้วย

ยศพัฒน์ไม่สามารภปฏิเสธทรัพย์สินที่พ่อตาแม่ยายจะให้เทวิกาได้ เขาก็พูดว่า “ไม่ว่าพ่อแม่จะให้เงินวิกามากแค่ไหน นั่นก็เป็นของวิกา ของของผมก็เป็นของวิกา ในครอบครัวเราวิกาเป็นคนจัดการดูแลเรื่องเงิน เธอเป็นคนตัดสินใจ”

ไซม่อนสองสามีภรรยานับวันก็ยิ่งชอบลูกเขยคนนี้มากขึ้นเรื่อยๆ

“ดึกมากแล้ว หนาวด้วย ประยสย์ ยศพัฒน์ พวกเธอพาญาณินกลับไปเถอะ จะได้รีบพักผ่อน ไม่ต้องคิดอะไรแล้ว พ่อจะจัดการให้เรียบร้อย”

คนในตระกูล ถ้าหากมีส่วนเกี่ยวข้องกับน้องชายทั้งสองคน เขาก็จะกำจัดทิ้งให้หมด

เรียกได้ว่า ครั้งนี้ตระกูลสาระทาไม่เพียงต่อสู้กับคนนอกอย่างตระกูลเลิศธนโยธาอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ในตระกูลสาระทาเองก็กำจัดพวกเห็นต่าง พวกที่ชั่วร้ายเลวทรามด้วย

พวกเขาคิดว่ามีกฎของตระกูล กฎของตระกูลมีไซม่อนเป็นคนควบคุม ไม่ว่าพวกเขาจะทำอะไร สุดท้ายแล้ว ไซม่อนก็จะเห็นแก่ที่พวกเขาเป็นคนในตระกูล จึงไม่เอาโทษหนัก

แต่ตอนนี้แม้แต่น้องชายแท้ทั้งสองคนไซม่อนยังไม่เมตตาปรานี พวกเขาก็ไม่ต้องพูดถึงแล้ว

คนในตระกูลที่ไม่ได้ทำความผิด ก็แอบดีใจที่พวกเขาใช้ชีวิตอย่างสุจริต ไม่คิดละโมบโลภมากเกินไป

ความจริง ผู้นำตระกูลอย่างไซม่อนคนนี้ดูแลคนในตระกูลดีมาก พวกเขาไม่สามารถใช้ชีวิตหรูหราอู่ฟู่ได้อย่างคนในบ้านใหญ่ได้ทุกครอบครัว แต่กลับใช้ชีวิตอย่างคนทั่วไปได้มีความสุขดีมาก

พวกเขาไม่ต้องเสียสละอะไร แต่ได้การดูแลแบบนี้ ถ้ายังอยากได้มากกว่านี้ ก็คือไม่รู้จักพอแล้ว

บรรดาญาติผู้ใหญ่ในตระกูลเหล่านั้น หลังจากที่ตำรวจพาตัวลูกหลานเขาไป ต่างก็มากันมาที่คฤหาสน์ด้วยความร้อนใจ แต่ประตูคฤหาสน์ปิดสนิท บอดี้การ์ที่เข้าเวรบอกพวกเขาว่า ท่านผู้นำสั่งว่า มีเรื่องอะไร รอพรุ่งนี้เช้าค่อยคุยกัน

พวกผู้ชายสองสามคนนั้นโวยวายจะพบไซม่อนให้ได้ บอดี้การ์ดไม่ให้พวกเขาเข้ามาในคฤหาสน์

หลังจากเอะอะโวยวายอยู่นาน ผู้ชายในตระกูลพวกนั้นก็กลับบ้านอย่างหมดหนทาง คิดว่าพวกเขาจะมาหาท่านผู้เฒ่าเพื่อขอร้องในตอนเช้า

ค่ำคืนนี้ สำหรับคนในตระกูลสาระทา ก็เหมือนสายฟ้าฟาด

หลังจากส่งภรรยาไปแล้ว ไซม่อนจึงขึ้นมาชั้นบน รอหมอประจำตระกูลมาอยู่ในห้องพ่อกับแม่

หลังจากนั้นไม่นาน คุณหมอประจำตระกูลก็มา

หลังจากตรวจจับชีพจรของผู้เฒ่าทั้งสองแล้ว คุณหมอก็บอกไซม่อนว่า “ท่านผู้เฒ่าทั้งสองเป็นลมเพราะได้รับการกระทบกระเทือนทางจิตใจอย่างกะทันหัน ไม่มีอะไรน่าห่วง ผมจะให้ยาทั้งสองท่านไว้หน่อยแล้วกันนะครับ”

ไซม่อนพยักหน้า “งั้นคุณหมอไปสั่งยาเถอะครับ พวกท่านอายุมากแล้ว สั่งยาจีนให้พวกท่านแล้วกัน จะได้มีผลข้างเคียงน้อยหน่อย ช่วยปรับสมดุลในร่างกายท่านหน่อยก็ดี”

คุณหมอนั่งลงบนโซฟา เขียนตัวยาลงบนตะน้ำชา เขียนเสร็จก็ให้คนไปจัดยาที่ห้องยา

ในคฤหาสน์สาระทามีห้องยา

“แค่กๆ——”

หญิงชราฟื้นแล้ว

เธอไอสองครั้ง แล้วจึงลืมตา

พอลืมตาก็มองเห็นใบหน้าของลูกชายคนโต หญิงชราก็ตาแดงทันที เธอยื่นมือมาจับมือลูกชาย พูดเสียงสะอื้น “ไซม่อน พวกเขาเป็นน้องชายแท้ๆของลูกนะ ลูกจะใจร้าย……”

“แม่ แม่เพิ่งจะฟื้น คุณหมอบอกว่าต้องพักผ่อนให้มากๆ อย่าคิดฟุ้งซ่าน”