กัญณิศารีบยัดโทรศัพท์กลับเข้ากระเป๋ากางเกง และพูดเบา ๆ ว่า “หนูก็แค่เช็คข่าวค่ะ”
“ทำไมพี่กลับเข้ามาอีกละคะ”
ณิศาเบี่ยงประเด็นเพื่อไม่ให้พี่สาวกลับมาโฟกัสที่เรื่องเล่นมือถือเวลาทานอาหาร
“เมื่อวิกากลับมาแล้ว วันนี้เธอจะไปที่บ้านตระกูลวาชัยยุง ชเนนทร์บอกว่าจะกลับไปเจอกับวิกาสักหน่อย พี่ก็เลยจะไปด้วยกันกับเขา สองวันนี้จะไม่ได้กลับเข้าบริษัทนะ ณิศาอยู่บ้านไปก็อาจจะเบื่อ ๆ หรือว่าไปด้วยกันกับพี่ไหม”
“อากาศในชนบทสดชื่อมากนะ ธรรมชาติสวย แถมเงียบสงบ พี่ชอบที่นั่นมากเลย”
เวลาที่กิติยาอารมณ์ไม่ดีเรื่องงาน เธอก็มักจะให้ชเนนทร์พาเธอกลับไปค้างที่บ้านตระกูลวาชัยยุงสักวันสองวัน และเธอก็จะรู้สึกโล่งใจสดชื่นขึ้นมาทันทีเลย
ว่าที่แม่สามีก็ใจดีกับเธอมาก ทุกครั้งที่เธอไปที่นั่น แม่ก็มักจะทำกับข้าวอร่อยๆ มากมายให้ทาน และเธอสัมผัสได้ถึงความรักของแม่ที่ห่างหายจากเธอไปนานจากแม่สามีคนนี้
กิติยาสูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย และเธอยังคงคิดถึงวันที่พ่อแม่ของเธอยังมีชีวิตอยู่
ว่าที่แม่สามีปฏิบัติกับเธอเหมือนลูกสาวแท้ ๆ และสิ่งที่เธอตอบแทนให้แม่สามีก็คือความกตัญญูในฐานะลูกสะใภ้และลูกสาวคนหนึ่ง
ใจแลกใจ
“เธอกับวิกาเป็นเพื่อนกัน ไม่ได้เจอกันตั้งนานแล้วหนิ ไปด้วยกันกับพี่ไหม จะได้ไปคุยกับวิกาด้วยไง”
กัญณิศาตอบตกลงโดยไม่ต้องคิดเลย
พอคิดว่าพี่สาวกำลังจะแต่งงานกับชเนนทร์แล้ว แถมเธอกับประยสย์ก็กำลังแอบคบหากันอยู่ด้วย ถ้าในอนาคตเธอแต่งงานกับประยสย์ น้องสาวสามีของพวกเธอสองพี่น้องก็คือเทวิกา
น้องสาวสามีในอนาคตเดินทางไกลกลับมาจากเมืองซูเพร่าทั้งที ว่าที่พี่สะใภ้คนที่สองอย่างเธอก็ควรจะไปเจอคุยเล่นกับสักหน่อยเหมือนกัน
“ทานอาหารเช้าเสร็จแล้วก็รีบขึ้นไปเก็บเสื้อผ้าสักชุดสองชุด พี่ชเนนทร์ของเธอใกล้จะถึงแล้ว เขาจะมารับพวกเราที่นี่”
กิติยาไม่ต้องเก็บข้าวของอะไร เพราะเธอมีของใช้จำเป็นและชุดสำหรับเปลี่ยนอยู่ที่บ้านตระกูลวาชัยยุงอยู่แล้ว
กัญณิศารีบขานรับ
หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จอย่างรวดเร็ว เธอก็รีบขึ้นชั้นบนไปเก็บเสื้อผ้าของตัวเองทันที
พอกลับถึงห้องนอนของตัวเอง เอถึงกล้าหยิบโทรศัพท์ออกมาวิดีโอคอลไปหาประยสย์
ในที่สุดก็ได้เห็นหน้าสุดที่รักที่เขาเฝ้าฝันถึงสักที ประยสย์พูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “ทำไมจู่ ๆ ถึงวางสายล่ะ เพิ่งจะเห้นหน้ายังไม่ทันได้พูดอะไรเลย เธอก็วางสายฉันแล้ว”
“จู่ ๆ พี่สาวฉันก็กลับเข้ามา ก็เลยต้องตัดสายโทรศัพท์ไปก่อน พี่สาวฉันไม่ชอบให้ฉันคบกับนายมาก ๆ” แม้ว่าตอนนี้ตระกูลสาระทาจะจัดการเรื่องภายในตระกูลเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่พี่สาวก็ไม่ชอบตระกูลสาระทาอยู่ดี เพราะว่าอยู่ไกลเกินไป
นั่งเครื่องบินต้องใช้เวลานานกว่าสามชั่วโมง แต่พี่สาวของเธองานยุ่งมาก ไม่มีเวลาไปเยี่ยมหาเธอบ่อย ๆ ถ้าไม่ได้ไปดูเธอ พี่สาวเธอก็จะยิ่งเป็นห่วง
พี่สาวของเธอมักจะพูดกับเธอตลอดว่าดีที่สุดคือไม่ควรแต่งงานออกไปไกลบ้าน ให้แต่งกับคนเมืองแอคเซสซ์
เพราะเวลาจะกลับมาที่บ้านตัวเองก็ใกล้
และจะอาศัยอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลนนท์สัจทัศน์ต่อไปก็ได้
ถ้าเธอแต่งงานกับประยสย์ก็จะไม่สามารถอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลนนท์สัจทัศน์นาน ๆ ได้ เพราะประยสย์เป็นผู้สืบทอดตระกูลสาระทาคนต่อไป เขามีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ มีภาระที่ต้องทำ จะมาอยู่ที่ตระกูลนนท์สัจทัศน์บ่อย ๆ ได้ยังไงล่ะ
“ฉันเดาไว้แล้วว่าพี่สาวของเธอต้องกลับเข้ามาแน่ ๆ ตอนนี้พี่สาวเธอออกไปแล้วใช่ไหม ณิศา ฉันคิดถึงเธอมากเลย”
ใบหน้าสวยของกัญณิศาแดงก่ำเล็กน้อย แล้วพูดเบาๆ ว่า “ฉันก็คิดถึงนายเหมือนกัน”
“ไว้เรื่องทุกอย่างเรียบร้อยฉันจะไปหานะ อาจจะต้องส่งเงินส่งดอกไม้จีบเธอไปก่อน เธอต้องรับไว้ด้วยนะ”
กัญณิศาหัวเราะ “นี่ยังต้องแสดงละครต่ออีกเหรอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน